Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Fizyka A

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1200-1FIZAW2
Kod Erasmus / ISCED: 13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0531) Chemia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Fizyka A
Jednostka: Wydział Chemii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Student powinien posiadać znajomość podstawowych pojęć fizyki oraz matematyki na poziomie szkoły średniej.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Znajomość podstaw fizyki dotyczących elektryczności i magnetyzmu z zakresu materiału szkoły średniej, niezbędnego dla studenta chemii, oraz umiejętność rozwiązywania prostych zagadnień z fizyki.

Pełny opis:

Kurs ma za zadanie zapoznanie studenta chemii z podstawowymi prawami fizyki z zakresu mechaniki. Na cały kurs składa się wykład i ćwiczenia rachunkowe. Wykład obejmuje pokazy doświadczeń oraz ilustrację teoretyczną zjawisk fizycznych.

Tematyka wykładu:

-Pole elektrostatyczne pochodzące od układu ładunków, dipol elektryczny: trwały i indukowany.

-Dielektryki, polaryzacja.

-Przewodniki, kondensator,

-obwody z prądem, prawa Kirchoffa.

- Pole magnetyczne, od ładunku w ruchu , od przewodnika z prądem,

- Ruch ładunku w polu magnetycznym, moment magnetyczny. -Magnetyczne własności materii, diamagnetyki, paramagnetyki, ferromagnetyki.

-Prawo indukcji elektromagnetycznej, samoindukcja,

-prądy zmienne.

- Równania Maxwella, równanie falowe, energia fali elektromagnetycznej.

-Równania Maxwella w ośrodku materialnym. Polaryzacja i namagnesowanie ośrodka, przenikalność dielektryczna i magnetyczna, rozchodzenie się fali w ośrodku materialnym.

- Fale elektromagnetyczne; odbicie, załamanie, polaryzacja fali, spójność, dyfrakcja, interferencja. Oddziaływanie fali elektromagnetycznej z cząsteczkami; emisja, absorpcja

Ćwiczenia rachunkowe stanowią ilustrację do wykładu. Mają na celu nauczenie studenta samodzielnego rozwiązywania prostych problemów dotyczących zagadnień omawianych na wykładzie, przy wykorzystaniu poznanego aparatu matematycznego. Odbywają się one w mniejszych grupach i polegają na wspólnym rozwiązywaniu zadań.

Wykład + ćwiczenia = 60 godzin

Samodzielne rozwiązywanie zadań domowych oraz ewentualnie konsultacje 2-4 godz/ tydzień = 30 – 60 godzin

Przygotowanie do kolokwiów i egzaminu =60 godzin

Razem = 150-180 godzin

Literatura:

1.R. Resnick, D. Holliday, "Fizyka 2", PWN, Warszawa, 1998

2.B. Gadomska, B. Janowska-Dmoch, W. Gadomski, "Skrypt do Wykładu i Ćwiczeń rachunkowych z fizyki", tom II, Wydział Chemii U.W., 2005

3.A. H. Piekara, "Elektryczność i Magnetyzm", PWN, Warszwa, 1970

4.F.C. Crawford, "Fale", PWN, Warszawa, 1972

5.A. R. Von Hippel, " Dielektryki i Fale", PWN, Warszawa, 1963

6*.S. Striełkow, I. Elcin, I. Jakowlew, "Zbiór zadań z fizyki", PWN, Warszwa, 1965

7*.R. Purcell, ""Elektryczność i Magnetyzm", PWN, Warszawa, 1972

8*.R. Feynman, "Wykłady z Fizyki", tom I część II, PWN, Warszawa, 1969, 1974

*) literatura dodatkowa dla chętnych

Efekty uczenia się:

Student będzie potrafić:

WIEDZA:

1. Opisać i objaśnić zjawiska fizyczne omawiane na wykładzie

2. Zrozumieć prawa rządzące przyrodą

3. Opisać te prawa językiem matematyki

UMIEJĘTNOŚCI:

1. Wykorzystać swoją wiedzę z dziedziny fizyki w pracy chemika

2. Formułować problem z fizyki i go rozwiązać

3. Interpretować prawa fizyki i wyciągać z nich wnioski

4. Dostrzegać związki przyczynowo-skutkowe w przyrodzie

POSTAWY:

1. Współpracować w grupie nad wspólnym rozwiązywaniem problemów

2. Zadawać pytania w celu rozwiania swoich wątpliwości

3. Wyjaśnić problem z fizyki kolegom

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie ćwiczeń:

- na ocenę na podstawie kolokwiów pisemnych: cztery kolokwia cząstkowe oraz kolokwium zaliczeniowe dla osób, którym nie udało się zaliczyć ćwiczeń na podstawie kolokwiów cząstkowych

Zaliczenie ćwiczeń jest warunkiem koniecznym do przystąpienia do egzaminu.

Zaliczenie całego przedmiotu: – egzamin pisemny – test jednokrotnego wyboru z koniecznością uzasadnienia udzielonych odpowiedzi

Praktyki zawodowe:

brak

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)