Komparatystyka
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3001-13A2KOM |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Komparatystyka |
Jednostka: | Instytut Literatury Polskiej |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe dla II roku filologii polskiej - niestacjonarne (zaoczne) 1-go stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | 1) podstawowa znajomość pojęć, terminów i narzędzi literaturoznawstwa, 2) podstawowa wiedza o literaturze i kulturze polskiej współczesnej oraz w przekroju historycznym, 3) ogólna wiedza o wybranych literaturach narodowych, 4) ogólna wiedza o różnych dziedzinach sztuki, dyskursach i mediach. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Zajęcia zapoznają studenta z przedmiotem, teorią oraz podstawową metodologią badań komparatystycznych. Przysposabiają do szerokiego, interliterackiego, interdyskursywnego i intermedialnego postrzegania zjawisk humanistycznych, zarówno w ujęciu synchronicznym, jak i diachronicznym. Teorii badań komparatystycznych towarzyszy praktyka analityczno-interpretacyjna tekstów literackich (i różnych tekstów kultury) w ujęciu porównawczym i kontekstowym. |
Pełny opis: |
Zajęcia zapoznają studenta z przedmiotem oraz teorią badań komparatystycznych. Ukazują swoistość metodologii komparatystycznej na tle innych metodologii humanistyki naukowej. Uczą, jak się nią posługiwać w badaniu zjawisk literackich i kulturowych, na przykład w badaniu relacji literatury polskiej i innych literatur narodowych, tekstu literackiego i różnych tekstów kultury, dyskursów, form sztuki czy mediów. W tym celu wprowadzają na poziomie propedeutycznym analizę i interpretację porównawczą. „Komparatystyka” przysposabia do szerokiego, interliterackiego i interkulturowego postrzegania zjawisk humanistycznych, zarówno w ujęciu synchronicznym, jak i diachronicznym. Zadania te realizuje w odniesieniu do najbardziej reprezentatywnych zagadnień z zakresu następujących bloków problemowych: - teoria i metodologia komparatystyki, - komparatystyka literacka (w tym komparatystyka wewnętrzna), - komparatystyka kulturowa, - komparatystyka dyskursów, - komparatystyka interartystyczna, - komparatystyka intermedialna, - komparatystyka postkolonialna, - translatologia. Na zajęciach podejmowane są także (w zależności od zainteresowań studentów i kompetencji naukowych prowadzącego) wybrane zagadnienia z zakresu poetyki komparatystycznej, historii komparatystyki czy badań genderowych. |
Literatura: |
1. Bilczewski T., Komparatystyka: egzystencja i interpretacja, w tegoż: Komparatystyka i interpretacja: nowoczesne badania porównawcze wobec translatologii, Kraków 2010, s. 13-75. 2. Brzostowska-Tereszkiewicz T., Komparatystyka literacka wobec translatologii. Przegląd stanowisk badawczych, „Przestrzenie Teorii” 2004 nr 3/4. 3. Dąbrowski M., Swój/ Obcy/Inny. Z problemów interferencji i komunikacji międzykulturowej, Izabelin 2001 (rozdział I i II). 4. Dziadek A., Relacja obraz-tekst. Próba charakterystyki typologicznej, w: Dwudziestowieczna ikonosfera w literaturach europejskich, red. B. Tokarz, Katowice 2002. 5. Foucault M., Porządek dyskursu, Gdańsk 2002. 6. Kasperski E., O teorii komparatystyki, w: Literatura. Teoria. Metodologia, red. D. Ulicka, Warszawa 1998. 7. Markiewicz H., Zakres i podział literaturoznawstwa porównawczego, w: tegoż, Zbliżenia dawne i nowe. Rozprawy i szkice z wiedzy o literaturze, Warszawa 1976. 8. Said E., Orientalizm, przeł. W. Kalinowski, Warszawa 1991 (Wstęp, rozdział I). 9. Skwara M., Stara i nowa komparatystyka literacka, w: Komparatystyka dla humanistów. Podręcznik akademicki, red. M. Dąbrowski, Warszawa 2011. 10. Sławiński J., Wypowiedź literacka a wypowiedź filozoficzna: trzy kwestie i jedna ponadto, w: tegoż, Prace wybrane, t. IV, Próby teoretycznoliterackie, Kraków 2000. 11. Szczęsna E., Komparatystyka mediów, w: Komparatystyka dla humanistów. Podręcznik akademicki, red. M. Dąbrowski, Warszawa 2011. 12. Wasilewska-Chmura M., Medium i intermedialność – definicje, klasyfikacje, perspektywy, w: tejże, Przestrzeń intermedialna literatury i muzyki, Kraków 2011. 13. Ziemba K., Projekt komparatystyki wewnętrznej, „Teksty Drugie” 2005, nr 1-2. Tytuły i adresy bibliograficzne proponowanych tekstów literackich zostaną podane na zajęciach. |
Efekty uczenia się: |
W toku zajęć student przyswaja terminologię z zakresu komparatystyki i potrafi się nią posługiwać. Zyskuje umiejętność myślenia w kategoriach komparatystycznych. Uczy się rozróżniać metodologię komparatystyczną od metodologii właściwych innym dziedzinom humanistyki naukowej. Nabywa umiejętności postrzegania, rozumienia i objaśniania zjawisk literatury oraz kultury w kategoriach ich wzajemnych relacji i oddziaływań. Potrafi rozpoznać problematykę komparatystyczną i sformułować ją we własnym dyskursie naukowym. Uzyskaną wiedzę i nabyte umiejętności wykorzystuje w samodzielnym obcowaniu z różnymi formami literatury, sztuki oraz kultury. Poddaje teksty literackie oraz teksty kultury analizie i interpretacji porównawczej w zakresie propedeutycznym. |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest systematyczna obecność i pozytywna ocena z pracy semestralnej. Najważniejszym kryterium oceny jest stopień przygotowania do zajęć potwierdzony aktywnym uczestnictwem w dyskusji nad tekstami teoretycznymi oraz w porównawczej i kontekstowej analizie i interpretacji tekstów. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.