Translatorium łotewskie 1
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3020-BB1TLO |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.4
|
Nazwa przedmiotu: | Translatorium łotewskie 1 |
Jednostka: | Katedra Językoznawstwa Ogólnego, Migowego i Bałtystyki |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | łotewski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Znajomość języka łotewskiego co najmniej na poziomie B1. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem translatorium jest przygotowanie studentów do samodzielnej pracy nad przekładem tekstów literackich, użytkowych i specjalistycznych z języka łotewskiego na polski. |
Pełny opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu teorii przekładu oraz kształtowanie ich kompetencji tłumaczeniowej w zakresie języka łotewskiego. Kurs ma za zadanie poszerzyć zasób leksykalny (zarówno czynny, jak i bierny) oraz kształtować umiejętności tłumaczenia tekstów literackich (pojęcie stylizacji językowej, zjawisko nieprzekładalności kulturowej), tekstów specjalistycznych oraz dokumentów urzędowych. Program zajęć obejmuje również omówienie często spotykanych błędów translacyjnych oraz metod rozwiązywania problemów z przekładem, opierając się na strategiach tłumaczeniowych. Szacunkowa liczba godzin potrzebnych do osiągnięcia zdefiniowanych efektów kształcenia: a) liczba godzin kontaktowych: 30 (~1 ECTS) b) bieżące przygotowanie do zajęć: 15 (~1 ECTS) c) przygotowanie dłuższych tłumaczeń pisemnych 15 (~1 ECTS) |
Literatura: |
Literatura źródłowa: Latviešu tautas teikas / sakārt. Veronika Strēlerte. Rīga: Jāņa Rozes apg. 1998. Latviešu tautas pasakas: izlase / A.Alksnītes, O.Ambaiņa, A.Ancelānes. Rīga: Zvaigzne ABS. 2002. Latviešu tautas mīklas, sakāmvārdi un parunas. Rīga: Avots. 1970. Sīlis, Jānis. Tulkojamības problēma ‘netulkojamos” tekstos un dažās latviešu folkloras reālijās. Linguistica Lettica. 10. numurs: 102-115 lpp. Ziedonis, Imants. Epifānijas: izlase / Imants Ziedonis. RĪga: Zvaigzne ABC. 1997. Literatura pomocnicza: Latviešu-poļu vārdnīca. Sarkanis Alberts, u.c. Rīga, 2011. Zvaigzne ABC. Poļu-latviešu vārdnīca. Rīga, Liesma. 1970. Latviešu valodas skaidrojošā vārdnīca. Rīga, 2006. Avots. Neakadēmiskā latviešu valodas vārdnīca jeb Novadu vārdene. Rīga: Madris, 2007. Tautlietu vārdene. Rīga: Nemateriālā kultūras mantojuma valsts aģentūra, 2010. Literatura dodatkowa: Hejwowski, Krzysztof. Kognitywno – komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa, 2007. Wydawnictwo Naukowe PWN. Teksty i dokumenty wybrane przez prowadzącego zajęcia. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza i umiejętności: - zna różne strategie tłumaczeniowe i potrafi je zastosować samodzielnie wykonując tłumaczenie; - rozpoznaje podstawowe techniki tłumaczeniowe stosowane w tłumaczeniu tekstów literackich i potrafi ocenić ich jakość oraz stosowność; - dysponuje usystematyzowaną wiedzą na temat zjawisk związanych z procesem tłumaczenia; - zna podstawowe zasady wykonywania tłumaczeń przysięgłych; - posiada odpowiedni zasób słownictwa, terminów i zwrotów stosowanych w pismach o charakterze urzędowym w języku łotewskim (w zakresie prowadzonych tłumaczeń); - wykonuje tłumaczenia w sposób precyzyjny i dbały, zachowując poprawność językową i zgodność tłumaczonego tekstu z oryginałem; Postawy: - rozumie potrzebę aktywnego uczestniczenia we własnym uczeniu się; pracuje systematycznie, wzbogaca słownictwo czynne i bierne; |
Metody i kryteria oceniania: |
Student zobowiązany jest do regularnego uczęszczania na zajęcia (dopuszcza się 2 nieobecności w semestrze). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.