| Opis: |
Budynek Porektorski, Historia Sztuki, Orientalistyka
Budynek wzniesiony w latach 1815-1816 według projektu Jakuba Kubickiego. Jest jednym z dwóch bliźniaczych pawilonów (AHA-AFA) ustawionych prostopadle do Pałacu Kazimierzowskiego (AAA) i formujących dziedziniec honorowy uczelni. Budynek ustawiono w miejscu zniszczonych w pożarze koszar wybudowanych dla wojsk saskich, a następnie użytkowanych przez kadetów Szkoły Rycerskiej. Pawilon miał funkcję mieszkalną, służył profesorom Liceum Warszawskiego i Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego. Zamieszkiwali tu wraz z rodzinami znani ze swoich osiągnięć na polu nauki i kultury: poeta Kazimierz Brodziński, dramatopisarz Ludwik Osiński, fizyk Józef Skrodzki, kartograf Julian Kolberg, zoolog Feliks Jarocki oraz Samuel Bogumił Linde, rektor Liceum Warszawskiego, a także Wojciech Szweykowski, rektor Uniwersytetu, dlatego budynek nosi historyczną nazwę porektorskiego. Najsłynniejszym mieszkańcem pawilonu był Fryderyk Chopin, syn Mikołaja Chopina nauczyciela języka francuskiego w Liceum.
Oryginalny projekt cechowała architektura klasycystyczna w swej prostej, ascetycznej formie, bez przyczółków, pilastrów i balkonów. Te elementy zostały dodane podczas przebudowy wykonanej przez Antoniego Sulimowskiego w latach 60. XIX w. Dekoracje tympanonów wykonał Ferrante Marconi, a symbolizują one Wiarę i Kościół oraz Naukę.
Budynek przetrwał bez zniszczeń II wojnę światową i zachował dużo oryginalnej substancji z początków XIX w. W 2022 r. rozpoczęto jego modernizację. W odnowionym budynku siedzibę mają mieć Instytut Historii Sztuki, Wydział Orientalistyki oraz Muzeum Młodości Fryderyka Chopina.
Źródła
1. Jaroszewski,T. Architektura Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 1991, s. 36-37.
2. Miziołek, J., Kowalski, H. Uniwersytet Warszawski i młody Chopin, Warszawa 2014, s. 124-125.
3. Nie tylko nauka – przewodnik po najciekawszych miejscach UW, "Uniwersytet Warszawski" 2012, nr specjalny, s. 6.
Oprac. dr Krzysztof Mordyński, Muzeum UW
|
