Leksykologia z elementami kultury języka 3007-L1A2LK
Ćwiczenia (CW) Semestr zimowy 2019/20

S. Dubisz, Język – historia – kultura, Warszawa 2007.

H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja, słowotwórstwo, składnia, Warszawa 2005.

T. Karpowicz, Kultura języka polskiego. Wymowa, ortografia, interpunkcja,

Warszawa 2009.

A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne,

Warszawa 2005.

Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN pod red. prof. Andrzeja

Markowskiego, Warszawa 2003.

WIEDZA

Student:

– rozpoznaje typy błędów i usterek językowych

– rozumie mechanizmy ich powstawania

– rozpoznaje najważniejsze tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny w zakresie ortografii, interpunkcji, wymowy, fleksji, składni i słownictwa;

– zna najważniejsze relacje semantyczne, rozumie ich naturę i dostrzega wykorzystanie ich w praktyce komunikacyjnojęzykowej;

UMIEJĘTNOŚCI

Student:

– używa polszczyzny zgodnie z normą językową;

– opisuje genezę błędu językowego z wykorzystaniem terminów podstawowych dla językoznawstwa normatywnego;

– uzasadnia swoje opinie o języku;

– odwołuje się do najważniejszych i najnowszych wydawnictw normatywnych.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Student:

– dostosowuje dobór środków języka do sytuacji i typu kontaktu słownego oraz uwzględnia możliwości odbiorcy i jego status społeczny;

– posługuje się językiem zgodnie z zasadami etykiety językowej;

– przejawia postawę troski o język i jest wyczulony na jego wulgaryzację.

obecność na ćwiczeniach, obecność na wykładach, kolokwium cząstkowe, kolokwium końcowe, egzamin pisemny w formie testu, z towarzyszącymi pytaniami otwartymi, polegającymi na podaniu poprawnych wersji zdań: procentowy udział poprawnych odpowiedzi w kolokwiach i na egzaminie

metoda podawcza