Gramatyka normatywna języka polskiego 3007-SP-LOG1-GN
Wykład (WYK) Rok akademicki 2019/20

M. Bańko, Zagadnienia gramatyczne, w: Z pogranicza leksykografii i językoznawstwa. Warszawa 2001, s. 188-302.

R. Grzegorczykowa, J. Puzynina, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne rodzime. Warszawa 1979.

R. Grzegorczykowa, K. Kallas, J. Puzynina, H. Wróbel, Słowotwórstwo, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel. Warszawa 1998.

R. Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Warszawa 1981.

S. Kania, J. Tokarski, Zarys leksykologii i leksykografii polskiej, WSiP, Warszawa 1984.

K. Kowalik, Morfonologia, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel. Warszawa 1998.

R. Laskowski, Fleksja: Zagadnienia ogólne. Kategorie gramatyczne, w: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia. Red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel. Warszawa 1998.

A. Nagórko, Słowotwórstwo w: Zarys gramatyki polskiej (ze słowotwórstwem), wyd. 3, rozszerzone. Warszawa 1998.

Z. Saloni, Czasownik polski. Warszawa 2001.

Z. Saloni, Kategoria rodzaju we współczesnym języku polskim, w: Kategorie gramatyczne grup imiennych. Wrocław 1976, s. 43-75, 96-100.

Z. Saloni, Kategorie gramatyczne liczebników, w: Studia gramatyczne I. Wrocław 1977, s. 145-173.

Z. Saloni, M. Świdziński, Składnia współczesnego języka polskiego. Warszawa 1998, rozdz. IV.

Z. Saloni, Wstęp do koniugacji polskiej. Olsztyn 2000;

J. Tokarski, Fleksja polska. Warszawa 2001.

K. Waszakowa, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki z formantem paradygmatycznym. Warszawa 1993.

K. Waszakowa, Słowotwórstwo współczesnego języka polskiego. Rzeczowniki sufiksalne obce. Warszawa 1994.

Student, który zaliczył przedmiot:

WIEDZA

- ma podstawową uporządkowana wiedzę o morfonologicznej i gramatycznej strukturze słowa i o kategoriach gramatycznych współczesnej polszczyzny

- ma podstawową uporządkowaną wiedzę o gramatycznej strukturze wypowiedzi: jej składnikach, związkach między nimi (zgoda, rząd), typach zależności (równorzędność, podrzędność, inkluzja), typach zdań

- ma podstawową wiedzę dotyczącą normy w zakresie morfologii i składni, pozwalającą opisać i ocenić zjawiska obserwowane w zachowaniach językowych współczesnych Polaków

UMIEJĘTNOŚCI

- umie rozpoznać wypowiedzi naruszające normy poprawnościowe w zakresie morfologii i składni oraz wskazać źródła błędów i usterek

- potrafi dokonać analizy i oceny z punktu widzenia norm poprawnościowych zjawisk obserwowanych w zachowaniach językowych współczesnych Polaków

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- ma poczucie odpowiedzialności za stan języka ojczystego

Egzamin w formie testu jednokrotnego wyboru oraz pytań otwartych

Podstawowa wiedza o budowie i funkcjach trzech podsystemów języka polskiego: morfologicznego, składniowego i leksykalnego. Podczas wykładu łączy się elementy zagadnień z gramatyki opisowej z elementami kultury języka polskiego. Studenci prócz wiedzy teoretycznej na każdym z wykładów rozwiązują ćwiczenia ilustrujące wybrane zagadnienia gramatyczne, przeprowadzają analizę składniową zdań pojedynczych i złożonych.

wykład z prezentacją multimedialną