| Literatura: |
Błeszyński J. (red.), 2008, Alternatywne i wspomagające metody komunikacji, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Grycman M., 2014, Porozumiewanie się z dziećmi ze złożonymi zaburzeniami komunikacji, Stowarzyszenie Rehabilitacyjne Centrum Rozwoju Porozumiewania, Kwidzyn.
Grycman M., Kaczmarek B. B., 2014, Podręczny słownik terminów AAC (komunikacji wspomagającej i alternatywnej), Impuls, Kraków.
Kaczmarek B.B., Wojciechowska A. (red.), 2015, Autyzm i AAC, Impuls, Kraków.
Lechowicz A., 2005, Komputerowe wspomaganie procesu komunikacji niewerbalnej dzieci z wieloraką niepełnosprawnością, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
Zaorska M. (red.), 2008, Komunikacja alternatywna osób głuchoniewidomych, Wyd. Edukacyjne Akapit, Toruń.
Artykuły i pozycje podawane na bieżąco.
|
| Efekty uczenia się: |
WIEDZA zna znaczenie pojęć kompetencja językowa, kompetencja komunikacyjna , zna zasady pracy z osobami niemówiącymi, zna wybrane metody komunikacji alternatywnej i wspomagającej
UMIEJĘTNOŚCI student umie zaprogramować terapię logopedyczną osoby niemówiącej
KOMPETENCJE SPOŁECZNE student jest wrażliwy na potrzeby osób niemówiących
|
| Zakres tematów: |
W1-2 Informacja dotycząca tematyki zajęć, zasad zaliczenia wykładu. Język, komunikacja, funkcje języka, kompetencja językowa i komunikacyjna, komunikacja werbalna i niewerbalna – podstawowe informacje. Rozwój umiejętności komunikacyjnych; diagnoza umiejętności komunikacyjnych.
W3-5 Komunikacja wspomagająca i alternatywna. Terminologia, najważniejsze pojęcia, klasyfikacja metod. Użytkownicy AAC; Wybrane systemy komunikacji alternatywnej, Zasady wprowadzania alternatywnych i wspomagających systemów komunikacji. Pomoce komunikacyjne. Planowanie zajęć logopedycznych z wykorzystaniem systemów komunikacji alternatywnej i wspomagającej.
W6 AAC a przygotowanie do nauki mowy. Mity AAC. Wyzwania logopedy.
W7 Zaliczenie wykładu.
|
