Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Mechanika i szczególna teoria względności

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1100-1ENMTWZGL2
Kod Erasmus / ISCED: 13.201 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0533) Fizyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Mechanika i szczególna teoria względności
Jednostka: Wydział Fizyki
Grupy:
Strona przedmiotu: http://fuw.edu.pl/~psulkows/2019-mechanika-stw.html
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Podstawy mechaniki w ujęciu newtonowskim, lagranżowskim i hamiltonowskim stosowane do opisu dynamiki układu punktów materialnych oraz układów o ciągłym rozkładzie materii z uwzględnieniem efektów relatywistycznych.

Pełny opis:

Celem wykładu jest zapoznanie studentów z newtonowskim, lagranżowskim oraz hamiltonowskim formalizmem do opisu dynamiki układów punktów materialnych. Wykład bazuje na wykładach I roku zapewniających podstawy matematyczne niezbędne do opanowania materiału. W wykładzie szczególny nacisk zostanie położony na współczesne problemy mechaniki. Przedstawione zostaną podstawy szczególnej teorii względności i dynamiki relatywistycznej, które stanowią ważny element w zrozumieniu mikroświata. Wykład będzie uzupełniony pokazami ilustrującymi podstawowe prawa mechaniki.

Program:

1. Opis ruchu w układach inercjalnych i nieinercjalnych

2. Teoria Newtona dynamiki układu punktów materialnych

3. Pojęcie pracy, energii kinetycznej i potencjalnej

4. Prawa zachowania

5. Więzy i siły reakcji, równania Lagrange'a I rodzaju

6. Równania Lagrange'a II rodzaju

7. Podstawy dynamika bryły sztywnej

8. Mechanika w ujęciu Hamiltonowskim

9. Zastosowanie poznanych formalizmów do wybranych problemów mechanicznych (problem dwóch ciał, drgania, solitony)

10. Podstawy nieliniowej dynamiki i pojęcie chaosu

11. Podstawy szczególnej teorii względności (czasoprzestrzeń Galileusza i Minkowskiego)

12. Kinematyka i dynamika relatywistyczna

13. Podstawy teorii sprężystości i mechaniki ośrodków ciągłych

- Wymagania dla studentów chcących uczęszczać na dany przedmiot:

znajomość rachunku róźniczkowo-całkowego

Opis sporządził Jacek A. Majewski, grudzień 2009.

Zmiany wprowadził Krzysztof Turzyński, listopad 2012.

Literatura:

1. John R. Taylor, Mechanika Klasyczna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2006.

2. R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands, Feynmana Wykłady z Fizyki, tom 1.1, Mechanika, szczególna teoria względności, PWN, Warszawa, 2008

3. M. E. Niezgodziński i T. Niezgodziński, Zbiór zadań z mechaniki ogólnej, PWN, Warszawa, 2008.

4. F. Kuypers, Klassische Mechanik, VCH, Weinheim, 8 Wydanie, 2008.

5. I. I. Olchowski, Mechanika Teoretyczna, PWN, Warszawa, 1978.

6. L. Landau i E. Lifszic, Mechanika, PWN, Warszawa, 1966.

7. W. Rubinowicz i W. Królikowski, Mechanika Teoretyczna, PWN, Warszawa, 1995.

8. Oliver Davis Johns, Analytical Mechanics for Relativity and Quantum Mechanics, Oxford University Press, Oxford, 2005.

9. G. Białkowski, Mechanika klasyczna, PWN, Warszawa, 1975.

10. J. V. Jose, E. J. Saletan, Classical Dynamics, Cambridge University Press, 1998

Efekty uczenia się:

Student rozumie opis układów mechaninicznych w ujęciu lagranżowskim i hamiltonowskim, potrafi zastosować metody teoretyczne do roziwązywania zadań rachunkowych oraz przedstawić w zrozumiały sposób swoje rozwiązania innym studentom.

Metody i kryteria oceniania:

Podstawę zaliczenia ćwiczeń będzie stanowić 50% punktów z kolokwiów, zadań domowych, oraz kartkówek. Przy niezaliczonych ćwiczeniach trzeba zaliczyć egzamin pisemny w pierwszym terminie i przystąpić do egzaminu ustnego. Dopuszczalne 3 nieobecności na ćwiczeniach.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)