Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Matematyka

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1300-OMT1W
Kod Erasmus / ISCED: 11.101 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0541) Matematyka Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Matematyka
Jednostka: Wydział Geologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Student powinien posiadać wiedzę związaną z:

- działaniami na liczbach rzeczywistych,

- działaniami na wyrażeniach algebraicznych, wzorami uproszczonego mnożenia,

- znajomością podstawowych funkcji i ich wykresów, w tym funkcji liniowej, kwadratowej, wykładniczej, logarytmicznej, trygonometrycznych,

- rozwiązywaniu równań, nierówności opartych na wyżej wymienionych funkcjach,

- pojęciem funkcji i ich własności (parzystość, nieparzystość, monotoniczność),

- elementów geometrii analitycznej na płaszczyźnie, równania prostej, okręgu, paraboli, hiperboli, elipsy,

- pojęciami i własnościami ciągów algebraicznych, geometrycznych sumy ciągów,

- powinien posiadać odpowiednią technikę rachunkową.

Skrócony opis:

Zbiory liczbowe: liczby zespolone. Macierze, wyznaczniki, układy równań algebraicznych liniowych, rachunek macierzowy, rząd macierzy. Rachunek wektorowy w Rn, iloczyn wektorowy w R3, prosta i płaszczyzna w R3. Funkcja jako relacja, funkcje odwrotne. Granice ciągów w Rk; ciągi liczbowe, liczba e. Granice funkcji, ciągłość funkcji. Pochodne funkcji: granice wyrażeń nieoznaczonych, monotoniczność, ekstrema, przebieg zmienności. Pochodne funkcji wielu zmiennych i ich zastosowania. Szeregi liczbowe i ich zbieżności, szeregi potęgowe.

Całki nieoznaczone. Całki nieoznaczone i ich zastosowania. Całki podwójne i ich zastosowania. Równania różniczkowe zwyczajne: o zmiennych rozdzielonych, jednorodne, liniowe. Równaniach wyższych rzędów. Elementy teorii pola: gradient, dywergencja, rotacja, pochodna kierunkowa.

Pełny opis:

Wykład ma za zadanie zapoznanie studentów z tematyką:

• -ze zbiory liczbowe i działaniami wykonalne, liczby zespolone i ich interpretacja geometryczna, wzór de Moivre´a, pierwiastki z liczb zespolonych,

• pojęcie macierzy, wyznaczniki stopnia n-tego, zastosowanie wyznaczników do rozwiązywania układów równań algebraicznych liniowych, twierdzenie Cramera, (mnożenia, macierz odwrotna), metoda macierzowa rozwiązywania układów równań, rząd macierzy i twierdzenie Kroneckera - Cappelli,

• odległość w Rn, wektory w Rn, działania na wektorach (suma, iloczyn skalarny) w Rn, iloczyn wektorowy w R3, prostopadłość i równoległość wektorów, prosta i płaszczyzna w R3,

• pojęcie relacji, funkcji i przekształcenia, funkcja złożona, funkcja odwrotna, funkcje odwrotne do trygonometrycznych, dziedzina i zbiór wartości funkcji,

• pojęcie granicy ciągu liczbowego, własności, twierdzenie o granicach ciągów liczbowych, liczba e,

• ciągi punktów w Rk, twierdzenie o zbieżności po współrzędnych,

• pojęcie granicy funkcji (definicja ciągowa), twierdzenie o granicach, ciągłość funkcji, istnienie rozwiązań równania f(x) = 0,

• pochodna funkcji jednej zmiennej, definicja, interpretacja: geometryczna i fizyczna, wzory na pochodne, twierdzenia o pochodnych, zastosowania pochodnych: badanie monotoniczności, ekstrema funkcji, obliczanie granic przebiegu zmienności funkcji, twierdzenie Taylora,

• pochodne cząstkowe, definicja, metody obliczania, zastosowanie do obliczeń przybliżonych wartości funkcji wielu zmiennych,

• szeregi liczbowe, suma szeregu liczbowego, zbieżność szeregu liczbowego, zbieżność szeregu, kryteria porównawcze, d´Alamberta Cauchy´ego, szeregi przemienne, szeregi potęgowe, wyznaczanie promienia zbieżności szeregu potęgowego,

• pojęcie całki nieoznaczonej, wzory na całki elementarne, twierdzenie o całkowaniu przez części, przez podstawianie, typowe podstawienia, całkowanie funkcji wymiernych, wzory rekurencyjne na całki, całki z funkcji zależnych od trygonometrycznych,

• całki oznaczone, wzór Newtona, własności całek oznaczonych, zastosowania całek oznaczonych do obliczenia pól figur płaskich, objętości brył obrotowych, długości łuku, całki niewłaściwe,

• całki podwójne i metody ich obliczania, zastosowania całek podwójnych w geometrii, w mechanice,

• elementy równań różniczkowych zwyczajnych rzędu pierwszego, równania o zmiennych rozdzielonych, jednorodne, liniowe, elementy równań rzędu n-tego,

• pojęcia pól skalarnych i wektorowych, gradient dywergencji, rotacja i ich interpretacja fizyczna, pochodna w kierunku wektora, obliczanie pochodnych kierunkowych.

Literatura:

- MAURIN, L., MĄCZYŃSKI, M., TRACZYK, T. 1977. Matematyka-podręcznik dla studentów wydziałów chemicznych. Wydawnictwo Naukowe PWN; Warszawa,

- LEITNER R., 1998. Zarys matematyki wyższej, WNT, Warszawa,

- KRYSICKI, W., WŁODARSKI, L. 1988. Analiza matematyczna w zadaniach. PWN; Warszawa,

- MATYSIAK, S. 2002. Zbiór zadań z matematyki dla studentów Wydziałów niematematycznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa,

- STEIN S. K., 1987, Calculus and analytic geometry, MC Graw-Hill Book Company, New York.

Efekty uczenia się:

Po ukończeniu przedmiotu (wykładu i ćwiczeń) student

W obszarze wiedzy:

K_W02 - zna problemy i metody badawcze z dziedziny nauk przyrodniczych

K_W10 - zna systemy informatyczne, zasady pozyskiwania wykorzystywania danych geoinformatycznych

W obszarze umiejętności:

K_U01 - wykonuje i opisuje proste zadanie badawcze indywidualnie i zespołowo

K_U02 - dobiera właściwą metodologię do rozwiązania problemu badawczego lub projektowego

W obszarze kompetencji społecznych:

K_K04 - jest przygotowany do podjęcia pracy zawodowej związanej z geologią stosowaną

K_K08 - docenia wagę modelowania matematycznego przy opisie zjawisk przyrodniczych

Metody i kryteria oceniania:

Obecność na wykładzie jest nieobowiązkowa.

Wymagania na egzaminie:

- znajomość materiału przedstawionego na wykładzie

- praktyczne zastosowania podawanych na wykładach twierdzeń do rozwiązywania zadań

- znajomość wiedzy praktycznej zdobytej w trakcie ćwiczeń.

Praktyki zawodowe:

brak

Zajęcia w cyklu "Rok akademicki 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2023-10-01 - 2024-06-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 60 godzin, 80 miejsc więcej informacji
Koordynatorzy: Paweł Goldstein
Prowadzący grup: Paweł Goldstein
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Egzamin
Wykład - Egzamin
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)