Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Postępowanie karne

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2200-1B115
Kod Erasmus / ISCED: 10.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0421) Prawo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Postępowanie karne
Jednostka: Wydział Prawa i Administracji
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywne

Założenia (opisowo):

Student przystępujący do nauki postępowania karnego musi mieć podstawową wiedzę z zakresu prawa karnego materialnego. Pomocna przy nauce procesu karnego będzie równoczesna znajomość kryminalistyki oraz innych przedmiotów o charakterze karnym.

Skrócony opis:

Zajęcia poświęcone prawu karnemu procesowemu, regulującemu przebieg postępowania karnego. Postępowanie karne jest to celowa działalność organów państwowych zmierzająca do rozstrzygnięcia w przedmiocie odpowiedzialności karnej określonej osoby, za zarzucony jej czyn i tym samym zmierzającą do realizacji prawa karnego materialnego. Przepisy prawa procesowego umieszczone w kodeksie postępowania karnego regulują status uczestników procesu – określają ich prawa i obowiązki. Prawo procesowe kształtuje również podstawowe czynności postępowania karnego i wyznacza jego tok.

Pełny opis:

Ćwiczenia poświęcone są 1. Ogólna prezentacja przedmiotu, warunki zaliczenia, zapoznanie z podstawowymi pojęciami i definicjami. Krótki wstęp historyczny. 2. Omówienie pojęcia zasada procesowa (definicja zasady procesowej). Przedstawienie podstawowych założeń tej konstrukcji( podział zasad, charakter zasad, klasyfikacja i system zasad). Ogólne przedstawienie najważniejszych zasad. 3, 4, 5 i 6 Szczegółowe omówienie poszczególnych naczelnych zasad procesowych – prawdy materialnej, kontradyktoryjności, bezpośredniości, oportunizmu i legalizmu, postępowania z urzędu i skargowości, jawności i tajności, ustności i pisemności, prawa do obrony, ciężaru dowodu, in dubio pro reo, domniemania niewinności. 7. Przedstawienie podstawowych organów procesu karnego – sąd, prokuratura, policja ABW, CBA. 8 i 9. Pojęcie strony procesowej, przedstawiciela ustawowego, obrońcy i pełnomocnika. Dokładne omówienie poszczególnych stron procesowych: pokrzywdzony, oskarżony, oskarżyciel publiczny, oskarżyciel posiłkowy, oskarżyciel prywatny, powód cywilny. Pojęcie quasi strony. Instytucja nieprokuratorskich oskarżycieli publicznych 10. Problematyka czynności procesowych. Definicja. Podziały czynności procesowych. Problematyka wyroku, postanowienia, zarządzenia i polecenia. Porządek czynności. Omówienie instytucji narady sędziowskiej. Sposoby utrwalania czynności – protokół, notatka służbowa, stenogram, nagrania dźwięku i obrazu. Terminy i doręczenia. Przeglądania akt i odtworzenie akt zniszczonych. 11,12,13 i 14 Prawo dowodowe. Pojęcie dowodu, podziały dowodów. Podstawowe pojęcia – poszlaka, dowód pierwotny, domniemania, notoryjność. Zakazy dowodowe zupełne i niezupełne (bezwzględne i względne). Niedopuszczalne metody przesłuchania. Wniosek dowodowy. Podstawy oddalenia wniosku dowodowego. Omówienie najważniejszych środków dowodowych – wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka, opinia biegłego, oględziny osoby i rzeczy, oględziny i otwarcie zwłok, ekshumacja, eksperyment procesowy, wywiad środowiskowy. Problematyka przeszukania i zatrzymania rzeczy. Kontrola i utrwalanie rozmów w ramach czynności procesowych i operacyjnych. Kwestia dowodów niekonwencjonalnych – hipnoza, wariograf, narkoanaliza, 15,16. Problematyka środków przymusu – definicja środków przymusu. Zatrzymanie. Rodzaje zatrzymań. Tryb zatrzymania. Definicja środków zapobiegawczych. Szczegółowe omówienie środków zapobiegawczych (areszt tymczasowy, poręczenie, dozór, zawieszenie w czynnościach, zakaz opuszczania kraju). Poszukiwanie oskarżonego, list gończy. List żelazny i quasi list żelazny. Kary porządkowe. Zabezpieczenie majątkowe. 17 i 18 Postępowanie przygotowawcze. Dwie formy postępowania przygotowawczego – śledztwo i dochodzenie. Wszczęcie postępowania przygotowawczego, zawiadomienie o przestępstwie, problematyka czynności sprawdzających. Dochodzenie w niezbędnym zakresie. Szczególne instytucje śledztwa i dochodzenia – przedstawienie zarzutów, umorzenie rejestrowe, skrócenie dochodzenia. Nadzór prokuratora nad postępowaniem przygotowawczym. Czynności sądowe w postępowaniu przygotowawczym. Akt oskarżenia. 18. Kontrola formalna aktu oskarżenia. Przygotowanie do rozprawy, posiedzenie w trybie art. 339 k.p.k., instytucja skazania bez rozprawy, wniosek o warunkowe umorzenie procesu. 20 i 21. Rozprawa główna przed sądem pierwszej instancji. Czynności formalne związane z wyznaczeniem, rozprawy. Jawność i ustność rozprawy głównej. Przewód sądowy. Problematyka obecności stron procesowych na rozprawie. Proces wpadkowy. Dobrowolne poddanie się karze. Instytucja przerwy i odroczenia. Głosy stron. Wyrokowanie po przeprowadzeniu rozprawy. Wniosek o uzasadnienie. Treść wyroku i uzasadnienia. 22 i 23. Postępowanie odwoławcze – podział środków zaskarżenia. Definicja środków odwoławczych – apelacja i zażalenie. Podstawowe pojęcia postępowania odwoławczego – granice środka odwoławczego, orzekanie poza granicami środka odwoławczego, gravamen, zakaz reformationis in peius, reguły ne peius, kierunek środka odwoławczego, podmioty odwoławcze, instancja pozioma, względne i bezwzględne powody odwoławcze, orzeczenia następcze. Tryb i zasady wniesienia apelacji. Rozprawa apelacyjna. Problematyka zażalenia. 24 i 25. Postępowania (tryby) szczególne. Definicja i podziały. Postępowanie uproszczone, prywatnoskargowe (problematyka posiedzenia pojednawczego i oskarżenia wzajemnego). Postępowanie nakazowe. Postępowanie przyśpieszone. 26 i 27. Nadzwyczajne środki zaskarżenia. Rodzaje i definicja. Kasacja – podstawy kasacyjne, podmioty uprawnione do wniesienia, tryb wniesienia i rozpoznania. Orzeczenia następcze. Wznowienie procesu – podstawy wznowienia podmioty uprawnione do złożenia wniosku o wznowienie, wznowienie z urzędu, tryb wniesienia i rozpoznania. Orzeczenia następcze. 28. Postępowania po uprawomocnieniu się orzeczenia. Podjęcie postępowania warunkowo umorzonego. Postępowanie w przedmiocie odszkodowania za niesłuszne skazanie, aresztowanie i zatrzymanie. Postępowanie w przedmiocie łaski. Procedowanie w kwestii wyroku łącznego. 29. Problematyka procesu karnego ze stosunków międzynarodowych – instytucja immunitetów, ekstradycja, europejski nakaz aresztowania, postępowanie przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym. 30 Zajęcia zaliczające ( harmonogram zajęć może ulec przesunięciu w sytuacji zrobienia przesz prowadzącego kolokwium.

Literatura:

1. Bieńkowska B., Kruszyński P., Kulesza C., Piszczek P.: Wykład prawa karnego procesowego pod red. P. Kruszyńskiego, Białystok 2003,

2. Waltoś S.: Proces karny. Zarys sytemu, Warszawa 2009

3. Grzegorczyk T., Tylman J.: Polskie postępowanie karne, Warszawa 2009,

4. Kmiecik R., Skrętowicz E.: Proces karny. Część ogólna, Warszawa 2009,

5. Czajka M., Światłowski A.: Prawo w diagramach. Kodeks postępowania karnego, Warszawa 2009.

Metody i kryteria oceniania:

Kryteria brane pod uwagę przy ocenie pracy studenta na ćwiczeniach:

1. obecność na zajęciach;

2. oceny z kolokwiów;

3. udział w dyskusji;

4. odpowiedzi na pytania prowadzącego i zadawane kazusy.

Szczegółowe zasady podawane są na początkowych zajęciach.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)