Krytyczne pedagogie performansu

ogólnouniwersyteckie

Podczas zajęć skoncentrujemy się na analizie kontrhegemonicznych i performatywnych dyskursów edukacyjnych, które są tworzone przez środowiska mniejszościowe, uciśnione w przestrzeni publicznej w Polsce.

Podczas zajęć skoncentrujemy się na analizie kontrhegemonicznych i performatywnych dyskursów edukacyjnych, które są tworzone przez środowiska mniejszościowe, uciśnione w przestrzeni publicznej w Polsce.

Marsz „Czarnych Parasolek”, „jedzenie bananów przed Muzeum Narodowym” na znak protestu przed cenzurą, antyrządowe manifestacje przeciwko zaostrzeniu ustawy antyaborcyjnej (2020) to tylko niektóre praktyczne przykłady aktów obywatelskiego sprzeciwu i krytycznych pedagogii performansu, które będą przedmiotem naszej refleksji. Chcemy poświęcić uwagę tym performatywnym praktykom oporu, ponieważ, podobnie jak Norman K. Denzin, uważamy, że mogą one kształtować kulturową politykę zmian i przyczyniać się – co jest istotne z punktu widzenia pedagogiki radykalnej – do tworzenia bardziej demokratycznych rzeczywistości.

Biesta, G. (2011). The Ignorant Citizen: Mouffe, Rancière, and the Subject of Democratic Education. Studies in Philosophy and Education, (30), 141–153.

McLaren, P. (2015). Pedagogy of insurrection: From resurrection to revolution. New York: Peter Lang.

Sandlin, J. A., Schultz, B. D., & Burdick, J. (Eds.). (2010). Handbook of public pedagogy: Education and learning beyond schooling. New York: Routledge.

Wiedza

•Student ma wiedzę o kluczowych przedstawicielach nurtu pedagogiki krytycznej i jej założeniach

•Student rozumie istotę zwrotu performatywnego w kulturze wspólczesnej i potrafi krytycznie analizować rzeczywistość społeczną

•Student ma wiedzę na temat performatywnych praktyk oporu kulturowego, potrafi wskazać przykłady .

• Student rozumie i przetwarza usłyszane lub przeczytane informacje, podsumowuje, wyciąga wnioski oraz potrafi przekazywać informacje na tematy związane z pedagogiką.

Umiejętności

• Student czyta ze zrozumieniem i krytycznie analizuje teksty naukowe w języku obcym.

• Student potrafi streścić ustnie i pisemnie przeczytany tekst naukowy.

• Student identyfikuje główną myśl tekstu i wie, jak wyszukać interesujące go informacje w tekstach naukowych.

• Student potrafi w jasny sposób sformułować wnioski i opinie na temat przeczytanego lub usłyszanego tekstu naukowego, używając przy tym fachowego słownictwa.

Kompetencje

• Student prezentuje swoje argumenty i polemizuje z argumentami innych rozmówców w sposób asertywny.

• Student akceptuje różnorodność postaw, opinii i argumentów w kontaktach interpersonalnych.

• Student sprawnie pracuje w grupie, efektywnie wyznaczając sobie i innym zadania.

• Student identyfikuje własny styl uczenia się i wybiera sposoby dalszego samokształcenia.

Aktywność

Obecność

Prezentacja