Metody badań późnej starożytności

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	2900-MK3-MBPS
Kod Erasmus / ISCED:	08.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Metody badań późnej starożytności
Jednostka:	Wydział Historii
Grupy:	Przedmioty Historii I stopnia, fakultatywne Przedmioty Historii II stopnia Przedmioty Historii II stopnia, Teoria badań historycznych
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne
Pełny opis:	Zajęcia te mają na celu zapoznać Państwa z różnymi typami badań nad historią późnego antyku, zarówno wykorzystującymi metody z klasycznego warsztatu historyka, jak i zapożyczonymi od innych nauk: socjologii, antropologii, etnologii, archeologii oraz nauk przyrodniczych. Jednocześnie zajęcia te mają pomóc ocenić przydatność tych metod przy pracy z różnego rodzaju tematami i źródłami. Będziemy przy tej okazji pracować z kilkoma podstawowymi typami źródeł wykorzystywanych w badaniach nad późnym antykiem. Zajęcia te mają również pomóc Państwu w zdobyciu pewnej wiedzy technicznej (serie wydawnicze, instrumentarium, biblioteki, pomoce elektroniczne itp.), jak i klasycznych umiejętności warsztatowych o nieco poważniejszym charakterze: jakie źródła do czego wykorzystywać (i do czego ich nie wykorzystywać), co trzeba wiedzieć, by je zrozumieć, jakich pułapek się wystrzegać. Część zajęć prowadzona będzie w języku angielskim.
Literatura:	• David Frankfurter, Christianizing Egypt: Syncretism and Local Worlds in Late Antiquity, Martin Classical Lectures (Princeton: Princeton University Press, 2018). • Kyle Harper, The Fate of Rome: Climate, Disease, and the End of an Empire, The Princeton History of the Ancient World (Princeton: Princeton University Press, 2017). • Adam Izdebski and Towarzystwo Wydawnicze “Historia Iagellonica,” Średniowieczni Rzymianie i przyroda: interdyscyplinarna historia środowiskowa (Kraków: Towarzystwo Wydawnicze “Historia Iagellonica,” 2018). • Rodney Stark, The Rise of Christianity: How the Obscure, Marginal Jesus Movement Became the Dominant Religious Force in the Western World in a Few Centuries (San Francisco, CA: Harper San Francisco, 1997). • Bryan Ward-Perkins, The Fall of Rome and the End of Civilization (Oxford: Oxford University Press, 2006). • Robert Wiśniewski, Christian Divination in Late Antiquity (Amsterdam: Amsterdam University Press, 2020). Lista będzie uzupełniana na zajęciach
Metody i kryteria oceniania:	Podstawą zaliczenia będzie wykonanie zadań domowych oraz aktywne uczestnictwo w zajęciach.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.