Kontakty polszczyzny z językami romańskimi (historia i współczesność)
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3003-KPJ-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0232) Literatura i językoznawstwo
|
Nazwa przedmiotu: | Kontakty polszczyzny z językami romańskimi (historia i współczesność) |
Jednostka: | Instytut Języka Polskiego |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie Wydziału Polonistyki |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Podstawowa wiedza z zakresu językoznawstwa. |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Zajęcia mają charakter teoretyczno-praktyczny. Ich celem jest zapoznanie studentów z rolą języków romańskich w ewolucji polszczyzny, funkcjonowaniem zapożyczeń w różnych odmianach polszczyzny: ogólnej, regionalnej, gwarowej, środowiskowej. Omówione zostaną również zagadnienia etymologizacji zapożyczeń, ich adaptacji, poprawności, ujęcia leksykograficznego, wykorzystania w celach stylizacyjnych itp. Uczestnicy konwersatorium będą mogli zapoznać się z teorią kontaktów językowych oraz z odmianami języka polskiego za granicą (we Francji, Włoszech, Portugalii i Hiszpanii, w Brazylii i Argentynie). |
Pełny opis: |
Tematyka zajęć: 1. Kontakty polszczyzny z innymi językami jako przedmiot badań językoznawczych. Stan i potrzeby badawcze. 2. Teoria kontaktów językowych i jej podstawowe terminy. Metodologia badań zapożyczeń leksykalnych. 3. Wyrazy obce w słownikach. Słowniki wyrazów obcych. Słowniki zapożyczeń z języków romańskich (np. francuskiego, włoskiego). 4. Wstępnie o roli języków obcych w kształtowaniu polskiego języka literackiego (i innych odmian polszczyzny). 5. Rola łaciny w rozwoju polskiej wspólnoty komunikatywnej. Latynizmy i makaronizmy. 6. Wpływ języka włoskiego na polszczyznę (historia i współczesność). 7. Francuski jako język modny w XVIII-XIX wieku. Zapożyczenia francuskie w dawnej i współczesnej polszczyźnie. 8. Wyrazy pochodzące z języka rumuńskiego, hiszpańskiego i portugalskiego w polszczyźnie. Zapożyczenia pośrednie i bezpośrednie. 9. Język polski w europejskich krajach romańskich (dawniej i dziś). 10. Język polski w Ameryce Południowej (np. w Meksyku, Brazylii, Argentynie). 11. Zapożyczenia w języku polskim poza granicami kraju w warunkach dwu- i wielojęzyczności (na przykładzie języka polskiego w Brazylii). 12. Analiza tekstów i nagrań polonijnych z krajów romańskojęzycznych. 13. Słownictwo polonijne. Nowe metody gromadzenia danych i badania słownictwa polonijnego. 14. „Słownik wyrazów polonijnych on-line” – historia, założenia, stan badań. 15. Opracowanie hasła do słownika z wybranego dialektu polonijnego (np. brazylijskopolskiego, argentyńskopolskiego itp.) |
Literatura: |
Literatura do uzgodnienia na zajęciach (do wyboru, w zależności od z zainteresowaniami studentów): Bańko, M. Drabik L., Wiśniakowska L., Słownik spolszczeń i zapożyczeń, Warszawa 2007. Bochnakowa A., Wyrazy francuskiego pochodzenia we współczesnym języku polskim, Kraków 2012. Cienkowski W., Ogólne założenia metodologiczne badania zapożyczeń leksykalnych, „Poradnik Językowy” 1964, z. 10, s. 417-429. Dubisz S. (red.), Język polski poza granicami kraju. Opole 1997. Dubisz S., Językowe Studia Polonistyczne,, t. II, Warszawa 2014. Guillermo-Sajdak m., Bilingwizm polsko-hiszpański w Argentynie, Warszawa 2015. Karaś H., Latynizmy w „Potopie” Henryka Sienkiewicza, [w:] Słowo w różnych kontekstach, red. S. Dubisz, Warszawa 1996. Kontakty języka polskiego z innymi językami na tle kontaktów kulturowych, red. J. Maćkiewicz i J. Siatkowski, Wrocław 1992 (Język a Kultura; t. 7). Linde-Usiekniewicz J., Język polski w Brazylii. W: S. Dubisz (red.). Język polski poza granicami kraju. Warszawa 1997, s. 273-285. Markowski, A., O pojęciu i typach internacjonalizmów semantycznych, „Poradnik Językowy” 2004, z. 2, s. [39]-50 Mikołajczak A., Łacina w kulturze polskiej, Wrocław 1998. Miodunka W.T., Bilingwizm polsko-portugalski w Brazylii, Kraków 2003. Porayski-Pomsta J, Kilka uwag o zapożyczeniach leksykalnych z języka francuskiego, „Prace Filologiczne” 2007 (LIII), s. 461-468. Rybicka H., Losy wyrazów obcych w języku polskim, Warszawa 1976. Sękowska E., Język emigracji polskiej w świecie. Bilans i perspektywy badawcze. Kraków 2010. Szemberska A., Wybrane nowe italianizmy we współczesnej polszczyznie, "Kwartalnik Jezykoznawczy". 2011/3 (7), s. 46-65. Walczak B., Kontakty polszczyzny z językami niesłowiańskimi, [w:] Współczesny język polski, s. 499–510. Walczak B., Między snobizmem i modą a potrzebami języka, czyli o wyrazach obcego pochodzenia w polszczyźnie, Poznań 1987. Walczak B., Morfosemantyzm i leksykalizm w etymologii a zapożyczenia wyrazowe, w: Język. Teoria. Dydaktyka, red. M. Preyzner, WSP w Kielcach, Kielce 1987, s. 231-242. Bogdan Walczak, Wpływy francuskie w polszczyźnie epoki oświecenia, Sprawozdania Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Wydz. Filolog.-Filozof. nr 96. Walczak B., , Zapożyczenia leksykalne: teoria i metodologia badań, w: B. Nowowiejski, red., Polszczyzna północno-wschodnia, cz. II, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 1999, s. 96-107. Waszakowa, K., Internacjonalizacja współczesnej polszczyzny – szansa czy zagrożenie? „Przegląd Humanistyczny” 2007, nr 1, s. 219-228. Witaszek-Samborska M., Wyrazy pochodzenia obcego we współczesnej polszczyźnie (na podstawie słowników frekwencyjnych), Poznań 1992. |
Efekty uczenia się: |
I. WIEDZA - student posiada uporządkowaną wiedzę ogólną i szczegółową obejmującą terminologię, teorie i metodologie z zakresu kontaktów językowych; - potrafi wskazać elementy świadczące o wpływie poszczególnych języków obcych na rozwój języka polskiego; II. UMIEJĘTNOŚCI - wyszukuje, analizuje i wykorzystuje informacje ze źródeł pisanych i elektronicznych, w szczególności sprawnie posługuje się różnego rodzaju słownikami; - klasyfikuje wybrane leksemy ze względu na źródło i rodzaj zapożyczenia; - wykorzystuje narzędzia wyszukiwawcze właściwe dla filologii polskiej, w szczególności nowoczesne narzędzia badawcze – kwerendy słownikowe (słowniki elektroniczne); III. KOMPETECJE SPOŁECZNE: - ma świadomość znaczenia europejskiego i narodowego dziedzictwa kulturowego dla rozumienia wydarzeń społecznych i kulturalnych; - traktuje język jako integralną część kultury i historii danego narodu. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia będą prowadzone za pośrednictwem narzędzi Google Suite (Google Meet, Classroom, Jamboard). Metody nauczania: wykłady i prezentacje, praca z tekstami, nagraniami, filmami, referaty, praca w grupach i in. Zaliczenie na ocenę na podstawie: - obecności (dopuszczalne ą dwie nieobecności w semestrze) i aktywność na zajęciach (umiejętność pracy w grupie, etyczność zachowania, udział w dyskusjach i zadaniach, wyrażanie swojego zdania na poruszane tematy), - wykonanie przydzielonych zadań (analiza wyrazów) lub krótkiego testu, - przygotowanie i wygłoszenie referatu na wybrany temat. |
Praktyki zawodowe: |
Brak. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.