Wykład monograficzny: Kulturowa historia muzyki rozrywkowej

monograficzne
obowiązkowe

Wykład monograficzny poświęcony historii dwudziesto- i dwudziestopierwszowiecznej muzyki rozrywkowej, która stała się istotnym punktem odniesienia dla ważnych w kulturze zachodniej przemian społecznych, kulturowych i światopoglądowych.

Przedmiotem zajęć będzie historia zarówno nurtów i gatunków muzycznych, jak i poszczególnych kompozytorów, wykonawców, zespołów.

Lekturze tekstów poświęconych przemianom w świecie dwudziestowiecznej muzyki towarzyszyć będzie słuchanie poszczególnych utworów, fragmentów koncertów oraz wywiadów z muzykami. Integralną część zajęć stanowić będzie również namysł nad wideoklipem jako tekstem kultury.

Muzyka - główny i najistotniejszy temat zajęć - pojawiać się będzie we właściwych dla niej kontekstach: literackim, historyczno-społecznym, estetycznym.

w sali

Zajęcia o charakterze wykładu monograficznego poświęcone historii muzyki rozrywkowej XX i XXI wieku. Refleksja wokół muzyki pojawiać się będzie w odniesieniu do istotnych wydarzeń kulturowych i historycznych. Jako integralna część zajęć zaplanowane zostały sytuacje pozwalające doświadczyć muzyki - zgodnie z metodologicznymi założeniami Johna Cage'a czy Agaty Chęćki-Gotkowicz - to jest: słuchanie utworów, fragmentów koncertów, wywiadów z artystami a także oglądanie teledysków oraz fragmentów filmów muzycznych.

Wykład monograficzny dotyczący historii muzyki rozrywkowej rozumianej jako istotna część kultury popularnej XX i XXI wieku. Punkt wyjścia stanowić będzie refleksja wokół roli muzyki w życiu człowieka, strategii odbioru utworów muzycznych, psychologicznych aspektów ich słuchania oraz społecznych uwarunkowań muzycznych wyborów i gustów.

Zarówno lektury, jak i towarzysząca im refleksja dotyczyć będą muzycznej genologii, dziejów muzyki rozrywkowej postrzeganej całościowo, historii poszczególnych zespołów, wykonawców i wykonawczyń.

Wśród gatunków muzycznych pojawią się między innymi: jazz, blues, folk, soul, rock and roll, rock i hard rock, rozmaite odmiany metalu, punk wraz z pochodnymi (hard core, crust i grind core), rock gotycki i inne gatunki przynależące do niszy dark independent (gothic, industrial, dark electro, ebm, aggrotech, harsch noise), techno oraz gatunki pokrewne, rap i hip hop.

Część spotkań poświęcona zostanie interpretacjom warstwy lirycznej poszczególnych utworów, pojawią się także wywiady z twórcami i twórczyniami współczesnej muzyki rozrywkowej.

Ważnym elementem spotkań będzie analiza przykładów teledysków jako realizacji intermedialnego gatunku kultury masowej.

Zob. informacje o zajęciach w cyklu 2022/2023.

Wiedza. Osoba studiująca zna i rozumie:

- katalog gatunków współczesnej muzyki rozrywkowej, które rozpoznaje i rozróżnia, wskazując podobieństwa i różnice między nimi;

- uwarunkowane psychologicznie oraz społecznie strategie odbioru muzyki;

- historyczne, społeczne i kulturowe konteksty muzyki rozrywkowej.

Umiejętności. Osoba studiująca potrafi:

- prowadzić samodzielne kwerendy biblioteczne oraz internetowe;

- prowadzić dyskusję na temat tekstów kultury popularnej oraz ich rozmaitych uwarunkowań, w których pojawiają się i funkcjonują.

Kompetencje społeczne. Osoba studiująca jest gotowa do:

- współpracy z grupą w realizacji wspólnych zadań;

- komentowania oraz recenzowania utworów muzyki współczesnej jako nośników idei i wartości w postawie tolerancji i akceptacji wobec odmiennych zapatrywań.

I. Frekwencja (dopuszczalne dwie nieobecności w całym cyklu zajęć);

II. Test w formie pytań otwartych dotyczących merytorycznych zagadnień pojawiających się trakcie zajęć (próg zaliczenia: 51%).

Ad. I:

1. Student ma prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze.

2. Jeśli student ma więcej nieusprawiedliwionych nieobecności, nie otrzymuje zaliczenia z zajęć.

3. Jeśli student chce usprawiedliwić nieobecności, musi w ciągu tygodnia

udokumentować ich obiektywne przyczyny (np. zwolnieniem lekarskim).

4. Student ma obowiązek odrobić nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:

a. pkt. 17 par. 2,

b. pkt. 5 par. 17,

c. par. 33.

Regulacje dotyczące stosowania narzędzi sztucznej inteligencji:

1. Jeśli student chce (na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych) skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, musi:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi

sztucznej inteligencji.

2. Student nie może korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli student wykorzysta narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.

Podstawa:

1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki.

2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia.

3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w

sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Nakład pracy:

1 ECTS – przygotowanie do zajęć

1 ECTS – aktywny udział w zajęciach

1 ECTS – przygotowanie do testu zaliczeniowego

Brak praktyk.