Jąkanie

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3007-SP-LOG1-JK
Kod Erasmus / ISCED:	(brak danych) / (0239) Languages, not elsewhere classified Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Jąkanie
Jednostka:	Instytut Polonistyki Stosowanej
Grupy:	Pomagisterskie Studium Logopedyczne Pomagisterskie Studium Logopedyczne rok 1 Pomagisterskie Studium Logopedyczne sem. 2
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	(brak danych)
Rodzaj przedmiotu:	obowiązkowe
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Przedmiot traktuje o niepłynności mówienia zarówno normalnej jak i patologicznej. Dokonane zostaną klasyfikacje niepłynności mówienia oraz przedstawione hipotezy na temat etiologii niepłynności patologicznej. Przedstawione zostaną logopedyczne i psychologiczne metody postępowania w przypadku jąkania rozwojowego i mowy bezładnej.
Pełny opis:	Wykład rozpocznie się od opisu i zdefiniowania różnych niepłynności mówienia. Następnie opisane zostanie jąkanie i mowa bezładna oraz sposoby różnicowania tych zaburzeń od fizjologicznej niepłynności mówienia. Dużo miejsca zostanie poświęcone opisowi logopedycznych metod terapii jąkania i giełkotu. Dalsza część rozważań będzie skoncentrowana na przedstawieniu hipotetycznego patomechanizmu powstawania jąkania rozwojowego oraz poświęcona psychologicznym metodom terapii zaburzeń niepłynności mówienia
Literatura:	Adamczyk B.: Terapia jąkania metodą „Echo”. W: Diagnoza i terapia zaburzeń mowy. Redakcja: T. Gałkowski, Z. Tarkowski, T. Zalewski. Wyd. UMCS, Lublin, 1993. (strony 141–145) Byrne R.: Pomówny o zacinaniu. PZWL, Warszawa 1989. Chęciek M.: Etapy w zmodyfikowanym programie psychofizjologicznej terapii jąkających się. Logopedia 24. (strony 41–60) Janeczko M., Lewandowska H.: Terapia jąkania prowadzona metodą kompleksową. W: Materiały dydaktyczne dla logopedów. Redakcja: J. Wójtowiczowa. Wyd. UW, Warszawa 1987. (strony 9–54) Król – Fijewska M.: Stanowczo, łagodnie, bez lęku. INTRA, Warszawa 1992. Krzysztof Szamburski: Diagnoza niepłynności mówienia. W: Ewa Czaplewska, Stanisław Milewski (red. naukowa), Diagnoza logopedyczna. Podręcznik akademicki. GWP, 2012 Szamburski K.: Analiza patomechanizmu powstawania jąkania a program terapii. Logopedia nr 26, PTL, Lublin 1999. Szamburski K.: Jąkanie – przyczyna czy skutek zaburzeń emocjonalnych? Konsekwencje dla terapii. W: Postępy psychoterapii. Tom III. Redakcja Gapik L. Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań 2000. Szamburski K.: Nerwica jąkania – inny sposób spojrzenia na problem niepłynności mówienia. Logopedia nr 23, PTL, Lublin 1996. Szeląg E.: Neuropsychologiczne podłoże jąkania – przegląd badań empirycznych nad asymetrią funkcjonalną mózgu. „Kosmos”, 44, 199–214 Tarkowski Zb. Jąkanie. Zagadnienia etiologii, diagnozy, terapii i prognozy. Wyd. ZSL, Warszawa 1987. Tarkowski Zb.: Jąkanie wczesnodziecięce. WSIP, Warszawa 1992.
Efekty uczenia się:	Student, który zaliczył przedmiot WIEDZA - zna różne rodzaje niepłynności mowy oraz techniki terapeutyczne usuwające niepłynność mowy - zna czynniki wywołujące różne formy niepłynności mowy - zna najczęściej stosowane klasyfikacje niepłynności mowy UMIEJĘTNOŚCI - potrafi samodzielnie opisywać, analizować i interpretować objawy językowe i pozajęzykowe niepłynności mowy - potrafi opracować plan terapii uwzględniający możliwości i potrzeby dzieci, młodzieży i osób dorosłych z niepłynnością mowy - potrafi diagnozować różne formy niepłynności mowy - potrafi prowadzić terapię z pacjentem i weryfikować skuteczność stosowanych metod w zależności od efektów KOMPETENCJE SPOŁECZNE - posiada umiejętność rozumienia sytuacji emocjonalno-społecznej pacjenta z niepłynnością mowy i jego rodziny - potrafi współpracować z innymi specjalistami w celu tworzenia skutecznego procesu usprawniania pacjentów z niepłynnością mowy
Metody i kryteria oceniania:	Wykład kontrolowany
Praktyki zawodowe:	Hospitacja zajęć z terapii jąkania

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.