Nauki pomocnicze historii średniowiecza

Podczas ćwiczeń studenci poznają rodzaje, metody, i narzędzia nauk pomocniczych historii średniowiecza oraz ich praktyczne zastosowanie w krytyce zewnętrznej i wewnętrznej różnych typów źródeł średniowiecznych, rozumieją znaczenie zastosowania narzędzi pochodzących z innych nauk w procesie analizy źródła średniowiecznego, analizują cechy charakterystyczne gatunków źródeł właściwych dla tej epoki oraz ich zmienność w czasie i jej przyczyny, a także problemy interpretacyjne związane z ich badaniem, poznają wybrane instytucje kultury i ochrony dziedzictwa gromadzące i udostępniające zasoby źródłowe właściwe dla średniowiecza oraz wybrane kolekcje i zbiory źródeł średniowiecznych.

Po zaliczeniu zajęć studenci znają nauki pomocnicze historii średniowiecznej i ich narzędzia oraz potrafią je zastosować w praktyce badawczej do przeprowadzenia krytyki zewnętrznej i wewnętrznej źródeł, znają typologię źródeł do dziejów średniowiecza Polski i powszechnych i potrafią samodzielnie rozpoznawać przynależność gatunkową źródeł; znają geografię źródeł do dziejów średniowiecza, w tym wybrane instytucje zajmujące się ich zabezpieczaniem i udostępnianiem oraz wybrane zasoby źródeł średniowiecznych, w tym udostępnianych w formie cyfrowej, znają i posługują się terminologią specjalistyczną właściwą dla nauk pomocniczych historii średniowiecznej.