Tłumaczenie tekstów specjalistycznych - tematyka autorska jęz. B - angielski
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3201-3TSABA |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Tłumaczenie tekstów specjalistycznych - tematyka autorska jęz. B - angielski |
Jednostka: | Instytut Lingwistyki Stosowanej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | angielski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Znajomość języka polskiego (A) na poziomie C2, a angielskiego (B) przynajmniej na poziomie C1. Student zna podstawowe metody i strategie tłumaczenia, potrafi krytycznie korzystać ze źródeł i słowników, identyfikuje podstawowe problemy w tłumaczeniu tekstu o charakterze literackim. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką specjalnych zagadnień przekładu literackiego, związanych ze specyfiką gatunkową tłumaczonych tekstów lub też z występowaniem w nich czy nasileniem określonych zjawisk. |
Pełny opis: |
Celem zajęć jest zapoznanie studentów z problematyką specjalnych zagadnień przekładu literackiego, związanych ze specyfiką gatunkową tłumaczonych tekstów (np. dramat, poezja), lub też z występowaniem w nich czy nasileniem określonych zjawisk (jak autorski typ metafory). Zajęcia mają charakter praktyczny i przewidują doskonalenie warsztatu tłumacza tekstów artystycznych w kombinacji angielski – polski oraz rozwijaniu u studentów świadomości funkcjonowania przekładu w kontekście społecznym i kulturowym, a tym samym umiejętności dobierania rozwiązań translatorskich stosownie do oceny tych kontekstów. Wymiar: 30 godz. Przygotowanie do zajęć - ok. 30 h. Łącznie ok. 60 h - 2 ECTS Kurs obejmuje następujące tematy: 1. Tłumaczenie tekstu dramatycznego. 2. Przekład poetycki – zagadnienia formy wersyfikacyjnej. 3. Przekład poetycki – ograniczenia konceptualne. 4. Interpunkcja źródłowego i docelowego tekstu literackiego. 5. Przekład meliczny jako tłumaczenie w sytuacji ograniczeń. 6. Wieloznaczność i metaforyczność tekstu. Metafora autorska jako problem przekładu. 7. Kontekstualizacja przekładu na potrzeby odbiorcy docelowego. |
Literatura: |
Zajęcia mają charakter warsztatowy i do zaliczenia przedmiotu nie jest wymagana literatura obowiązkowa. W czasie wykonywania tłumaczeń niezbędne jest natomiast odwoływanie się do słowników jedno- i dwujęzycznych, leksykonów, encyklopedii, tekstów paralelnych i korpusów językowych i innych źródeł. Literatura zalecana: Barańczak S., „Ocalone w tłumaczeniu”, a5, Kraków 2004, wyd. 3. Bednarczyk A., „Kulturowe aspekty przekładu”, Śląsk, Katowice 2002. Dedecius K., „Notatnik tłumacza”, tłum. J. Prokop, WL, Kraków 1974. Jankowski J., „O przekładzie komiksu, czyli uwagi teoretyczno-praktyczne o tłumaczeniu graficznym". „Między Oryginałem a Przekładem” 25 (2014), ss. 67-85. Kubaszczyk J., Faktura oryginału i przekładu, PWN, Warszawa 2016. Przekładając nieprzekładalne, t.1, materiały I Międzynarodowej Konferencji Translatorycznej, red. O. i W. Kubińscy, Wyd. UG, Gdańsk 2000. Tokarz B., Spotkania. Czasoprzestrzeń przekładu artystycznego, Katowice 2010. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student dysponuje poszerzonymi umiejętnościami i wiedzą w zakresie wybranych specjalistycznych zagadnień przekładu artystycznego. - Potrafi dokonać analizy tekstu, który ma przetłumaczyć, i odpowiednio ukształtować strategię translatorską; (U) - rozumie specyfikę określonych typów przekładu artystycznego; (W) - rozpoznaje wymogi tłumaczenia na potrzeby sceny; (W) - zna ograniczenia i licencje przekładu poetyckiego; (W) - rozumie wymogi tłumaczenia tekstów związanych z muzyką; potrafi ocenić adekwatność takiego tłumaczenia i wskazać fragmenty wymagające korekt pod względem meliczności; (U) - świadomie operuje interpunkcją w tekście literackim; (U) - ma świadomość funkcjonowania przekładu w przestrzeni społecznej i kulturowej i podejmuje decyzje translatorskie uwzględniające ten fakt. (KS) [W – wiedza, U – umiejętności, KS – kompetencje społeczne]. |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawa zaliczenia: regularna obecność na zajęciach, przygotowanie do zajęć, udział w dyskusjach, przygotowanie w wyznaczonych terminach pisemnych prac zaliczeniowych. Kryteria oceny tłumaczeń pisemnych: Oceniany jest aspekt tłumaczeniowy, pragmatyczny, językowy i formalny. 99% – 100 – 5! 98% – 91% – 5 90% – 86% – 4,5 85% – 76% – 4 75% – 71% – 3,5 70% – 60% – 3 poniżej – 2 (nzal). Ocena 5 – tekst poprawny pod kątem językowym (ewentualne usterki językowe są drobne i nie utrudniają zrozumienia tekstu), stanowiący adekwatny odpowiednik oryginału pod kątem treści, formy i stylu. Zachowanie konsekwencji pod kątem wybranej strategii, a także pod względem rejestru języka. Ocena 4 – tekst zasadniczo poprawny pod kątem językowym (możliwe drobne usterki językowe, dopuszczalne bardzo sporadyczne ważniejsze błędy językowe – ich liczba ustalana w zależności od długości i trudności tekstu). Możliwe błędy tłumaczeniowe (liczba ustalana w zależności od długości i trudności tekstu), które jednak nie sprawiają, że tekst przestaje być zrozumiały i spełniać swoją funkcję. Możliwe drobne usterki formalne (np. brak justowania). Ocena 3 – w większości tekst poprawny pod kątem językowym, ale zdarzają się w nim drobne usterki językowe, dopuszczalne jest również kilka (liczba ustalana w zależności od długości i trudności tekstu) poważniejszych błędów językowych, które mogą w niewielkim stopniu zakłócać jego odbiór. Popełnione błędy tłumaczeniowe (dopuszczalna liczba ustalana w zależności od długości i trudności tekstu) miejscami utrudniają zrozumienie tekstu, ale można uznać, że zasadniczo nadal jest on w stanie spełnić swoją funkcję. Możliwe usterki formalne. Ocena 2 – tekst zawiera znaczną liczbę błędów językowych, które utrudniają jego lekturę i zrozumienie. Popełnione błędy tłumaczeniowe są liczne, mogą świadczyć o niezrozumieniu przez studenta fragmentów tekstu oryginalnego i sprawiają, że tekst przekładu nie jest zrozumiały ani nie realizuje swojej funkcji. Obecne istotne błędy formalne. Powyższe opisy dotyczą samego tekstu przedstawionego tłumaczenia. Ostateczna ocena może być inna, jeżeli zadana praca obejmowała dodatkowe zadania, np. napisanie autokomentarza do przekładu. Warunkiem zaliczenia jest także nieprzekroczenie 2 nieobecności dla modułu o wymiarze 30 godz. (W przypadku przekroczenia liczby dopuszczalnych nieobecności wykładowca może wyznaczyć inną formę zaliczenia materiału z zajęć). Jeśli nieobecności jest więcej niż 50%, stanowi to, zgodnie z Regulaminem Studiów, podstawę do niezaliczenia przedmiotu. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.