Język hiszpański specjalistyczny a przekład

W trakcie zajęć studenci zapoznają się z hiszpańsko-polską terminologią specjalistyczną i ogólną oraz stylami funkcjonalnymi charakterystycznymi dla tekstów prawniczych, handlowych, ekonomicznych, medycznych, technicznych i publicystycznych.

Podczas pracy z tego rodzaju tekstami, szczególny nacisk zostanie położony na nabycie umiejętności praktycznych związanych z:

- analizą i interpretacją dyskursów specjalistycznych,

- poszukiwaniem znaczeń terminów specjalistycznych,

- poprawnym rozumieniem terminów ogólnych, form składniowych i gramatycznych stosowanych w kontekstach specjalistycznych,

- detekcją potencjalnych elementów polisemicznych i tzw. „fałszywych przyjaciół”, niezbędną do poprawnego rozumienia i, w konsekwencji, tłumaczenia konkretnych rodzajów tekstów i dyskursów,

- poszukiwaniem polskich ekwiwalentów formalnych i funkcjonalnych dla hiszpańskich określeń, sformułowań, form gramatycznych i styli funkcjonalnych charakterystycznych dla danego dyskursu specjalistycznego.

Zajęcia będą polegać na pracy z hiszpańskimi i polskimi tekstami paralelnymi. Na podstawie ich analiz studenci opracują swoje własne bazy terminologiczne, dzięki czemu podniosą swoje kompetencje językowe oraz zdobędą elementarne przygotowanie do wykonywania tłumaczeń hiszpańsko-polskich, a także do dalszego kształcenia w tej dziedzinie. Analizy tekstów specjalistycznych omawianych w trakcie zajęć wspomagane będą ćwiczeniami z zakresu parafrazy oraz przekładu interlingwalnego (z języka hiszpańskiego na język polski). Poprzez realizację tego typu zadań studenci zyskają świadomość złożoności języka, uzależnionej od kontekstu zmienności jego znaczeń, nauczą się odróżniać i rozumieć różne jego rejestry i style.

Jednym z celów zajęć jest zapoznanie studentów ze stosowanymi przez tłumaczy i stanowiącymi alternatywę dla źródeł leksykograficznych (takich jak słowniki czy glosariusze) narzędziami pracy, które wspomagają proces przekładu. Będące jednym z tych narzędzi i wspomniane wcześniej teksty równoległe stanowią niejednokrotnie punkt odniesienia umożliwiający odnalezienie w języku docelowym ekwiwalentów konkretnych terminów czy bardziej rozbudowanych sformułowań. Posługiwanie się nimi w procesie tłumaczenia pozwala uniknąć niezamierzonej egzotyzacji przekładu.

Ze względu na specyfikę zagadnień poruszanych podczas kursu (wymuszającą ujęcie komparatystyczne) oraz charakter zajęć (praca na tekstach paralelnych), będą one prowadzone zarówno w języku hiszpańskim, jak i polskim.

RAMY PROGRAMOWE

(Zakres przedstawionych poniżej ram programowych ma charakter orientacyjny. Może zostać poszerzony lub zawężony w zależności od postępów grupy, zainteresowania studentów daną tematyką oraz możliwości czasowych).

1. Hiszpańskie i polskie dokumenty medyczne (porównanie terminologii pojawiającej się w polskich i hiszpańskich dokumentach medycznych oraz ulotkach informacyjnych na temat wybranych leków).

2. Hiszpańskie i polskie umowy handlowe (umowa kupna-sprzedaży, umowa najmu, etc.) – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

3. Hiszpańskie i polskie umowy cywilno-prawne (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o dzieło, etc.) – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

4. Hiszpańskie i polskie teksty prasowo-publicystyczne.

5. Hiszpańska i polska terminologia podatkowa – analiza wybranych aktów normatywnych i dokumentów.

6. Hiszpańskie i polskie akty notarialne i pisma sądowe – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

7. Hiszpańska i polska terminologia unijna (porównanie terminologiczne wybranych aktów prawnych z bazy EUR-Lex).

8. Hiszpańskie i polskie dokumenty metrykalne – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

9. Wikipedia jako źródło polsko-hiszpańskich tekstów paralelnych pomocnych(?) w pracy tłumacza.

10. Hiszpański i polski język korporacyjny (analiza polskich i hiszpańskich wersji stron internetowych wybranych firm o zasięgu międzynarodowym).

Po ukończeniu kursu student:

- ma podstawową wiedzę o miejscu i znaczeniu nauk humanistycznych w systemie nauk oraz ich specyfice przedmiotowej i metodologicznej (K_W01),

- ma podstawową wiedzę o miejscu iberystyki w systemie nauk oraz o jej przedmiotowych i metodologicznych powiązaniach z innymi dyscyplinami naukowymi (K_W01),

- zna elementarną terminologię używaną w opisie języka, rozumie jej źródła oraz zastosowania, a także ma elementarną wiedzę o metodologii badań nad językiem i przekładem (K_W03, K_W08),

- ma podstawową wiedzę niezbędną w profesjonalnej analizie i interpretacji tekstów reprezentujących różne rejestry i style funkcjonalne języka hiszpańskiego i polskiego (K_W03)

- ma świadomość kompleksowej natury języka oraz jego złożoności i historycznej zmienności jego znaczeń (K_W07, K_W08),

- potrafi - z wykorzystaniem różnych źródeł i sposobów - wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować i użytkować informacje (K_U04),

- potrafi określić podstawowe funkcje językoznawcze w procesie tłumaczenia (K_U03),

- rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie (K_K01),

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności językowych w zakresie języka hiszpańskiego i polskiego, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodowego i rozwoju osobistego, dokonuje samooceny własnych kompetencji, doskonali umiejętności, wyznacza kierunki własnego rozwoju i kształcenia (K_K01, K_K04).

- potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie i innych zadania (K_K02),

- prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu tłumacza tekstów hiszpańskojęzycznych na język polski (K_K04).

brak

W trakcie zajęć studenci zapoznają się z hiszpańsko-polską terminologią specjalistyczną i ogólną oraz stylami funkcjonalnymi charakterystycznymi dla tekstów prawniczych, handlowych, ekonomicznych, medycznych, technicznych i publicystycznych.

Podczas pracy z tego rodzaju tekstami, szczególny nacisk zostanie położony na nabycie umiejętności praktycznych związanych z:

- analizą i interpretacją dyskursów specjalistycznych,

- poszukiwaniem znaczeń terminów specjalistycznych,

- poprawnym rozumieniem terminów ogólnych, form składniowych i gramatycznych stosowanych w kontekstach specjalistycznych,

- detekcją potencjalnych elementów polisemicznych i tzw. „fałszywych przyjaciół”, niezbędną do poprawnego rozumienia i, w konsekwencji, tłumaczenia konkretnych rodzajów tekstów i dyskursów,

- poszukiwaniem polskich ekwiwalentów formalnych i funkcjonalnych dla hiszpańskich określeń, sformułowań, form gramatycznych i styli funkcjonalnych charakterystycznych dla danego dyskursu specjalistycznego.

Zajęcia będą polegać na pracy z hiszpańskimi i polskimi tekstami paralelnymi. Na podstawie ich analiz studenci opracują swoje własne bazy terminologiczne, dzięki czemu podniosą swoje kompetencje językowe oraz zdobędą elementarne przygotowanie do wykonywania tłumaczeń hiszpańsko-polskich, a także do dalszego kształcenia w tej dziedzinie. Analizy tekstów specjalistycznych omawianych w trakcie zajęć wspomagane będą ćwiczeniami z zakresu parafrazy oraz przekładu interlingwalnego (z języka hiszpańskiego na język polski). Poprzez realizację tego typu zadań studenci zyskają świadomość złożoności języka, uzależnionej od kontekstu zmienności jego znaczeń, nauczą się odróżniać i rozumieć różne jego rejestry i style.

Jednym z celów zajęć jest zapoznanie studentów ze stosowanymi przez tłumaczy i stanowiącymi alternatywę dla źródeł leksykograficznych (takich jak słowniki czy glosariusze) narzędziami pracy, które wspomagają proces przekładu. Będące jednym z tych narzędzi i wspomniane wcześniej teksty równoległe stanowią niejednokrotnie punkt odniesienia umożliwiający odnalezienie w języku docelowym ekwiwalentów konkretnych terminów czy bardziej rozbudowanych sformułowań. Posługiwanie się nimi w procesie tłumaczenia pozwala uniknąć niezamierzonej egzotyzacji przekładu.

Ze względu na specyfikę zagadnień poruszanych podczas kursu (wymuszającą ujęcie komparatystyczne) oraz charakter zajęć (praca na tekstach paralelnych), będą one prowadzone zarówno w języku hiszpańskim, jak i polskim.

RAMY PROGRAMOWE

(Zakres przedstawionych poniżej ram programowych ma charakter orientacyjny. Może zostać poszerzony lub zawężony w zależności od postępów grupy, zainteresowania studentów daną tematyką oraz możliwości czasowych).

1. Hiszpańskie i polskie dokumenty medyczne (porównanie terminologii pojawiającej się w polskich i hiszpańskich dokumentach medycznych oraz ulotkach informacyjnych na temat wybranych leków).

2. Hiszpańskie i polskie umowy handlowe (umowa kupna-sprzedaży, umowa najmu, etc.) – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

3. Hiszpańskie i polskie umowy cywilno-prawne (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o dzieło, etc.) – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

4. Hiszpańskie i polskie teksty prasowo-publicystyczne.

5. Hiszpańska i polska terminologia podatkowa – analiza wybranych aktów normatywnych i dokumentów.

6. Hiszpańskie i polskie akty notarialne i pisma sądowe – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

7. Hiszpańska i polska terminologia unijna (porównanie terminologiczne wybranych aktów prawnych z bazy EUR-Lex).

8. Hiszpańskie i polskie dokumenty metrykalne – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

9. Wikipedia jako źródło polsko-hiszpańskich tekstów paralelnych pomocnych(?) w pracy tłumacza.

10. Hiszpański i polski język korporacyjny (analiza polskich i hiszpańskich wersji stron internetowych wybranych firm o zasięgu międzynarodowym).

Zajęcia prowadzone będą na platformie Zoom.

W trakcie zajęć studenci zapoznają się z hiszpańsko-polską terminologią specjalistyczną i ogólną oraz stylami funkcjonalnymi charakterystycznymi dla tekstów prawniczych, handlowych, ekonomicznych, medycznych, technicznych i publicystycznych.

Podczas pracy z tego rodzaju tekstami, szczególny nacisk zostanie położony na nabycie umiejętności praktycznych związanych z:

- analizą i interpretacją dyskursów specjalistycznych,

- poszukiwaniem znaczeń terminów specjalistycznych,

- poprawnym rozumieniem terminów ogólnych, form składniowych i gramatycznych stosowanych w kontekstach specjalistycznych,

- detekcją potencjalnych elementów polisemicznych i tzw. „fałszywych przyjaciół”, niezbędną do poprawnego rozumienia i, w konsekwencji, tłumaczenia konkretnych rodzajów tekstów i dyskursów,

- poszukiwaniem polskich ekwiwalentów formalnych i funkcjonalnych dla hiszpańskich określeń, sformułowań, form gramatycznych i styli funkcjonalnych charakterystycznych dla danego dyskursu specjalistycznego.

Zajęcia będą polegać na pracy z hiszpańskimi i polskimi tekstami paralelnymi. Na podstawie ich analiz studenci opracują swoje własne bazy terminologiczne, dzięki czemu podniosą swoje kompetencje językowe oraz zdobędą elementarne przygotowanie do wykonywania tłumaczeń hiszpańsko-polskich, a także do dalszego kształcenia w tej dziedzinie. Analizy tekstów specjalistycznych omawianych w trakcie zajęć wspomagane będą ćwiczeniami z zakresu parafrazy oraz przekładu interlingwalnego (z języka hiszpańskiego na język polski). Poprzez realizację tego typu zadań studenci zyskają świadomość złożoności języka, uzależnionej od kontekstu zmienności jego znaczeń, nauczą się odróżniać i rozumieć różne jego rejestry i style.

Jednym z celów zajęć jest zapoznanie studentów ze stosowanymi przez tłumaczy i stanowiącymi alternatywę dla źródeł leksykograficznych (takich jak słowniki czy glosariusze) narzędziami pracy, które wspomagają proces przekładu. Będące jednym z tych narzędzi i wspomniane wcześniej teksty równoległe stanowią niejednokrotnie punkt odniesienia umożliwiający odnalezienie w języku docelowym ekwiwalentów konkretnych terminów czy bardziej rozbudowanych sformułowań. Posługiwanie się nimi w procesie tłumaczenia pozwala uniknąć niezamierzonej egzotyzacji przekładu.

Ze względu na specyfikę zagadnień poruszanych podczas kursu (wymuszającą ujęcie komparatystyczne) oraz charakter zajęć (praca na tekstach paralelnych), będą one prowadzone zarówno w języku hiszpańskim, jak i polskim.

RAMY PROGRAMOWE

(Zakres przedstawionych poniżej ram programowych ma charakter orientacyjny. Może zostać poszerzony lub zawężony w zależności od postępów grupy, zainteresowania studentów daną tematyką oraz możliwości czasowych).

1. Hiszpańskie i polskie dokumenty medyczne (porównanie terminologii pojawiającej się w polskich i hiszpańskich dokumentach medycznych oraz ulotkach informacyjnych na temat wybranych leków).

2. Hiszpańskie i polskie umowy handlowe (umowa kupna-sprzedaży, umowa najmu, etc.) – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

3. Hiszpańskie i polskie umowy cywilno-prawne (umowa o pracę, umowa zlecenia, umowa o dzieło, etc.) – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

4. Hiszpańskie i polskie teksty prasowo-publicystyczne.

5. Hiszpańska i polska terminologia podatkowa – analiza wybranych aktów normatywnych i dokumentów.

6. Hiszpańskie i polskie akty notarialne i pisma sądowe – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

7. Hiszpańska i polska terminologia unijna (porównanie terminologiczne wybranych aktów prawnych z bazy EUR-Lex).

8. Hiszpańskie i polskie dokumenty metrykalne – porównanie makrostrukturalne i terminologiczne.

9. Wikipedia jako źródło polsko-hiszpańskich tekstów paralelnych pomocnych(?) w pracy tłumacza.

10. Hiszpański i polski język korporacyjny (analiza polskich i hiszpańskich wersji stron internetowych wybranych firm o zasięgu międzynarodowym).

Zajęcia prowadzone będą na platformie Zoom.