Teoretyczne podstawy leksykografii jednojęzycznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3321-M2S20KJ02 |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.0
|
Nazwa przedmiotu: | Teoretyczne podstawy leksykografii jednojęzycznej |
Jednostka: | Katedra Italianistyki |
Grupy: |
Grupa wykładów kierunkowych na studiach II stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Kurs poświęcony jest teoretycznym kwestiom związanym z opisem wyrażeń w słownikach jednojęzycznych. |
Pełny opis: |
Przedmiotem kursu będą podstawowe problemy leksykografii jednojęzycznej, które dadzą się ująć w dwóch prostych pytaniach: co stanowi przedmiot opisu?, jak należy to coś charakteryzować? Odpowiadając na pierwsze z tych pytań, chciałabym się zastanawiać nad trudnym problemem adekwatnego wyodrębniania rzeczywistych jednostek języka, które są właściwymi obiektami opisu leksykograficznego. Chcę również zwrócić uwagę na ich typologiczną różnorodność. Odpowiedź na pytanie drugie wymaga uwzględnienia różnych aspektów informacji słownikowej, która powinna towarzyszyć zarejestrowanym wyrażeniom: a mianowicie ich charakterystyki prozodycznej, fleksyjnej, składniowej, semantycznej (ze szczególnym zwróceniem uwagi na miejsce, jakie mogą one zająć w strukturze tematyczno-rematycznej wypowiedzi) oraz pragmatycznej. Punkt ciężkości będzie w naszych rozważaniach spoczywał na komponencie znaczeniowym, bo jest on w słownikach stanowiących przedmiot zainteresowania podstawowy. |
Literatura: |
J. D. Apresjan: Semantyka leksykalna, Ossolineum, Wrocław 1980, 2000, r. Wymagania stawiane definicjom i wyrażeniom.definiowanym. A. Bednarek, M. Grochowski: Zadania z semantyki, UMK, Toruń 1993. A. Bogusławski: O zasadach rejestracji jednostek języka [w:] Poradnik Językowy 1976/ 8. 356-364. A. Bogusławski: Obiekty leksykograficzne i jednostki języka [w:] Z. Saloni (red.) Studia z polskiej leksykografii współczesnej III. Wyd. Filii UW, Białystok 1987, 13-31. Bogusławski A., Wawrzyńczyk J.: Polszczyzna, jaką znamy. Nowa sonda słownikowa, Katedra Lingwistyki Formalnej UW Warszawa 1993 (wstęp). Bogusławski A., Danielewiczowa M., Verba polona abscondita. Sonda słownikowa III, Elma Books, Warszawa2005 (wstęp). M. Danielewiczowa Czego brak w słownikowych opisach znaczenia? Semantyka – leksykografii, [w:] „Prace Filologiczne” 2010, t. LVIII, s. 69-81. Wieloznaczność – skaza na języku czy na jego opisie, [w]: M.Bańko, D. Kopcińska (red.) Różne formy, różne treści, Wydział Polonistyki UW, Warszawa 2011, s. 37-48. M. Grochowski: Zarys leksykologii i leksykografii, UMK, Toruń 1982. M. Grochowski: Obiekty, cele i metody definiowania a rodzaje definicji [w:] J. Bartmiński, R. Tokarski (red.) O definicjach i definiowaniu, UMCS, Lublin 1993s. 35-45. R. Grzegorczykowa: Wprowadzenie do semantyki językoznawczej, PWN, Warszawa 1990. A. Wierzbicka: W poszukiwaniu tradycji. Idee semantyczne Leibniza. [w:] Pamiętnik Literacki L XVI / 1975. Wierzbicka Anna: English Speech Act Verbs. A Semantic Dictionary. Sydney 1987: Academic Press. F. de Saussure: Kurs językoznawstwa ogólnego, przeł. K. Kasprzyk, PWN, Warszawa 2002, Cz. II. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: absolwent zna i rozumie K_W01 - w sposób pogłębiony powiązania filologii włoskiej z innymi dyscyplinami nauk humanistycznych, w tym przede wszystkim nauki o sztuce, nauki o kulturze i religii; K_W02 - w sposób pogłębiony wybrane aspekty historii literatury i języka włoskiego; K_W03 - w sposób pogłębiony wybrane aspekty historyczne, społeczne i kulturowe Włoch. Umiejętności: absolwent potrafi K_U01 - przeprowadzić pogłębioną analizę dzieła literackiego z zastosowaniem zróżnicowanych metod. Kompetencje społeczne: absolwent jest gotów do K_K04 - uczestniczenia w życiu kulturalnym, odpowiedzialnego wypełniania zobowiązań społecznych. |
Metody i kryteria oceniania: |
Uczestnicy kursu będą oceniani na podstawie egzaminu. Pod uwagę brane też będzie aktywne uczestnictwo w wykładzie. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.