Zabójstwo i polityka. Studia przypadków
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3402-00-PZSP |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Zabójstwo i polityka. Studia przypadków |
Jednostka: | Instytut Stosowanych Nauk Społecznych |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Celem konwersatorium jest przyjrzenie się wybranym przykładom dwudziestowiecznych zabójstw politycznych oraz temu, w jaki sposób wpływały one na życie polityczne i społeczne. Od arcyksięcia Ferdynanda przez Narutowicza, Petlurę, vom Ratha, Aldo Moro, ks. Popiełuszkę, biskupa Gerardiego aż po Ulrike Meinhof i Theo van Gogha. Czytając pierwsze reakcje prasy, późniejsze komentarze intelektualistów, śledząc przebieg śledztw i procesów sądowych, rozwój alternatywnych teorii (w tym spiskowych) oraz analizując kontrowersje wokół form upamiętnienia i dyskursów o wydarzeniu, będziemy zastanawiać się, w jaki sposób poszczególne przypadki mogą służyć za materiał pomocny w formułowaniu ogólniejszych teorii z zakresu socjologii, antropologii, filozofii polityki i etyki |
Pełny opis: |
Zajęcia skoncentrowane będą na analizie wybranych przypadków: w pierwszej połowie semestru będą to głównie ważne zabójstwa polityczne z historii międzywojennej Europy. Na ich podstawie poznawać będziemy podłoże ówczesnych napięć politycznych, eskalacji przemocy i teorii kwestionujących legalizm, następnie śledzić reakcje prasy i intelektualistów, przebieg śledztw i procesów oraz formy upamiętnienia konfliktu i zabójstwa. Zajmiemy się głośnymi zabójstwami: Gabriela Narutowicza, Symona Petlury i Ernsta vom Ratha. W drugiej części zajęć studenci pracujący w dwu-trzyosobowych grupach przedstawiać będą swoje analizy przypadków (głównie powojennych), zestawione ze wspólnie czytanymi lekturami z zakresu socjologii, antropologii politycznej, filozofii polityki i historii. Będziemy się wspólnie zastanawiać nad prawami generalizacji i porównania w naukach społecznych. |
Literatura: |
Podaję poniżej listę lektur z zeszłego roku akademickiego. W tym roku kilka rzeczy się zmieni - więcej będzie miejsca na wprowadzenie teorii przemocy politycznej (m.in. Goldman, Fanon, Feliks Gross), zmieni się też kilka analizowanych przypadków, także w zależności od życzeń i zainteresowań grupy. 1. O zabójstwie i racjonalności ogólnie. Od Agathy Christie do dwudziestowiecznej polityki a) Aleksander Hertz, “O wielkości Miss Marple” w: tegoż, “Późne listy z Ameryki”, ss. 213-236, Warszawa 2004. b) J. Bowyer Bell, „Assassin. Theory and practice of political violence”, New Brunswick 2005, ss. 9-48 („Prologue” dla chętnych) 2. Zabójstwo Narutowicza. Szaleństwo polityczne? a) "Kurier Warszawski" z 16 i 17 grudnia 1922 roku, b) „Proces Eligjusza Niewiadomskiego”, stenogram pod red. Stanisława Kijeńskiego, Warszawa 1923, c) Irena Pannenkowa, „Po wyroku”, „Rzeczpospolita”, nr. 3/1923, d) Kazimiera Iłłakiewiczówna, „Wspomnienie o Prezydencie Narutowiczu” z 1929 roku, za: M. Szczygieł (red.) "100/XX Antologia polskiego reportażu", Wołowiec 2014. 3. Sprawa Petlury i Szwarcbarda. Próba spojrzenia a) Andrzej St. Kowalczyk „Pan Petlura?”, Warszawa 2008 4. Sprawa Petlury i Szwarcbarda, ciąg dalszy. Dysonanse pamięci a) wyimki z "Naszego Przeglądu", 10.X 1927: „Od redakcji”, s. 9, „Czyn Szwarcbarda w oświetleniu wybitnych Francuzów. Ankieta ‘Ligi dla Obrony Praw Człowieka’”, s. 10, b) teksty Jerzego Stempowskiego z 1926 i 1927 pisane dla prosanacyjnego "Głosu Prawdy": „Szymon Petlura” („Głos Prawdy” nr 144, 29 maja 1926, za: J. Stempowski, „Bez tytułu oraz inne publikacje nieznane i zapomniane 1925-1939”, Warszawa 2014, ss. 230-232), „Proces Szwarcbarda. Proces ten nie przyniesie powodzenia Żydom” (tekst niepublikowany, pisany dla „Głosu Prawdy” w 1927 roku? za: J. Stempowski, „W Dolinie Dniestru. Listy o Ukrainie” (redagował i podał do druku z rękopisów A. St. Kowalczyk), Warszawa 1993, ss. 123-132, c) wymiana listów między J. Giedroyciem a J. Stempowskim z 1958 roku oraz oświadczenie zamieszczone w „Kulturze” 4/1958, za: Jerzy Giedroyc, Jerzy Stempowski, „Listy 1946-1969. Część druga” (red. A. St. Kowalczyk), Warszawa 1998, ss. 17-24, 34-35. d) Hannah Arendt, "Eichmann w Jerozolimie" (fragment o Szwarcbardzie i jego procesie), Kraków 2004, ss. 338-348, e) dla zainteresowanych: krótkie teksty o Petlurze Adama Michnika i Grzegorza Hryciuka z wyboru mów Petlury, "Naczelny Ataman", Wrocław 2012, ss. 7-11. 5. Zbąszyń i noc kryształowa. Sprawa Herszla Grynszpana i Ernsta vom Ratha a) Michael M. Marrus, "The Strange Life of Herschel Grynszpan", "American Scholar", Winter 1988, b) reportaż Zbigniewa Mitznera "Inferno w Zbąszyniu" i komentarz Mariusza Szczygła „Mgła aluzyjności” za: M. Szczygieł (red.) "100/XX Antologia polskiego reportażu", Wołowiec 2014, ss. 492-501, c) Hannah Arendt, "Eichmann w Jerozolimie" (fragment o Grynszpanach), Kraków 2004, ss. 288-296, d) dla zainteresowanych: opowiadanie Zygmunta Haupta „W Paryżu i w Arkadii”, „Nowa Polska” 4/1945, za: tegoż, „Pierścień z papieru”, Czarne 1999, ss. 47-61. 6. Przemoc i eksterytorialność. Zabójstwa na Politechnice Lwowskiej, 1938-1939 a) notka o zabójstwach z pierwszej strony prorządowej "Gazety Polskiej", 3 czerwca 1939, b) prof. Franciszek Groer, „Odpowiedź krytykom memoriału lwowskiego”, "Polityka", 2.VII 1939, s. 3, c) „Księga pamiątkowa wydana z okazji 70-lecia istnienia Towarzystwa Rygoryzantów we Lwowie”, Lwów 1939, ss. III-IX, d) Monika Natkowska, „Numerus clausus, getto ławkowe, numerus nullus, 'paragraf aryjski'. Antysemityzm na Uniwersytecie Warszawskim 1931-1939”, Warszawa 1999, Roz. VII, ss. 165-175, 7. Czerwone Brygady, Aldo Moro i włoskie spory o przemoc a) Leonardo Sciascia, „The Moro Affair”, Londyn 2002. 8. Szaleństwo i polityka. Dwa kazusy z Quebecu a) Wokół zabójstw w parlamencie w 1984 i procesu Denisa Lortiego: Pierre Legendre, „Zbrodnia kaprala Lortiego. Traktat o ojcu”, Warszawa 2011 (referat + dyskusja o ss. 3-11, 99-103) b) Marc Lépine i masakra studentek Politechniki w Montrealu, 1989: film fabularny „Polytechnique”, reż. Denis Villeneuve, 2009. 9. Samobójstwo i polityka. Samospalenia Siwca, Palacha i Adamca a) film o Ryszardzie Siwcu, „Usłyszcie mój krzyk”, reż. Maciej J. Drygas, 1991, b) reportaż Mariusza Szczygła „Film musi się kręcić” z: tegoż, „Gottland”, Wołowiec, wiele wydań. 10. Zbrodnia państwowa: ks. Popiełuszko i bp Gerardi a) fragmenty z przedostatniego notatnika Popiełuszki (przełom 1982/83), za: „Błogosławiony Jerzy Popiełuszko. Zapiski, listy i wywiady ks. Jerzego Popiełuszki 1967-1984” (opr. o. Gabriel Bartoszewski), Warszawa 2010, ss. 55-73, b) Kevin Ruane, "Racja stanu: Zabić księdza", Kraków 2008, ss. 7-21 + dla chętnych: epilog, ss. 366-375, c) Józefa Hennelowa, „W ciemni. Po 23 dniach procesu toruńskiego”, artykuł zdjęty przez cenzurę z „Tygodnika Powszechnego”, opublikowany w: „Ks. Jerzy Popiełuszko. Życie i śmierć. Dokumenty i wspomnienia”, Paryż 1985 (?). d) artykuł Piotra Pytlakowskiego o prokuratorze Andrzeju Witkowskim, „Szczególarz”, „Polityka” 6/2015, Kontekst: Carlo Ginzburg „The Judge and the Historian. Marginal notes on a late-twentieth century miscarriage of justice”, Verso 1999. 11. RAF i Ulrike Meinhof. Powrót przemocy? a) Katarzyna Maniszewska "Moda na RAF", "Dialog" 5/2007, b) Steve Sem-Sandberg, „Teresa”, Wołowiec 2009, fragmenty powieści ze ss. 31-35,49-53, 59-81 plus dwa wstępy Sławomira Sierakowskiego „Terror w republice świecidełek”, ss. 5-21, c) artykuł Ulrike Meinhof z 1968 roku o podpalaniu domów towarowych (oryginalnie opublikowany w piśmie "konkret"), za: U. Meinhof, „Everybody’s Talking About the Weather... We Don’t.” (oprac. Karin Bauer), Nowy Jork 2008, d) Elfride Jelinek, „Ulrike Marie Meinhof”, z tej samej książki, e) Adam Krzemiński, "Dzieci Hitera", „Dialog” 5/2007. 12. Zabójstwo Theo van Gogha i sprawa Charlie Hebdo: od przemocy symbolicznej do fizycznej? a) Ian Buruma, "Śmierć w Amsterdamie. Zabójstwo Theo van Gogha i granice tolerancji", Kraków 2008, roz. I i II. 12. Podsumowanie zajęć - dyskusja. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: K_W13 - zna podstawowe metody interpretacji tekstu literackiego i filozoficznego oraz tekstualnego źródła historycznego K_W14 - zna podstawowe metody analizy kulturoznawczej, historycznej, społecznej i filozoficznej w perspektywie historycznej K_U01 - potrafi selekcjonować oraz interpretować informacje pochodzące z różnych źródeł tekstowych, ikonograficznych, elektronicznych K_U02 - potrafi dokonywać analizy tekstów artystycznych, filozoficznych i socjologicznych za pomocą odpowiednich narzędzi badawczych oraz prezentować wyniki swych prac K_U04 - posiada podstawowe umiejętności badawcze pozwalające na formułowanie problemów badawczych z zakresu humanistyki, filozofii, literatury i sztuki K_U08 - potrafi prezentować wyniki samodzielnej analizy problemów badawczych w formie ustnej, pisemnej i multimedialnej K_K03 - rozumie dynamikę rozwoju naukowego, kulturowego i społecznego oraz śledzi nowe metody i paradygmaty badawcze K_K04 - potrafi organizować i współpracować z grupą oraz zajmować w niej różne role społeczne |
Metody i kryteria oceniania: |
Aktywność podczas zajęć i znajomość lektur, referat przygotowany w grupie dwu- lub trzyosobowej albo praca pisemna, obecność. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN KON
WT ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin, 15 miejsc
|
|
Koordynatorzy: | Łukasz Mikołajewski | |
Prowadzący grup: | Łukasz Mikołajewski | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.