Prawo o organizacjach pozarządowych

fakultatywne
ogólnouniwersyteckie

w sali

Celem przedmiotu jest pogłębienie wiedzy na temat prawa o organizacjach pozarządowych i poznania środowiska społeczno-prawnego trzeciego sektora w Polsce uwzględnieniem rozwiązań funkcjonujących na świecie. Formuła zajęć wykracza poza komentowanie przepisów prawnych i odnosi się przede wszystkim do analizy konsekwencji wynikających z przyjętego prawa. Celowi temu sprzyja charakter konwersatoryjny zajęć – praca w podgrupach, warsztaty, a także spotkania i dyskusja z gośćmi.

Zajęcia prowadzone w formie konwersatorium omawiają najważniejsze zagadnienia prawa o organizacjach pozarządowych, ze szczególnym uwzględnieniem regulacji dotyczących działania stowarzyszeń, fundacji oraz organizacji posiadających status pożytku publicznego. Zajęcia skierowane są do Studentów, którzy mają podstawową wiedzę na temat funkcjonowania środowiska organizacji pozarządowych w Polsce i na świecie. Istotnym elementem zajęć jest pogłębienie wiedzy na temat otoczenia społeczno-prawnego organizacji pozarządowych w Polsce oraz w innych krajach. Podstawowe tematy omawiane na zajęciach to: fazy rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w Polsce; prawne uregulowania fundacji oraz stowarzyszeń w Polsce; modele fundacji; funkcjonowanie organizacji pożytku publicznego w Polsce i na świecie; trzeci sektor jako pracodawca; mechanizm 1%. Szacunkowa, całkowita liczba godzin, które student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się (biorąc pod uwagę godziny zorganizowane, sposób zaliczenia), wynosi 85 godzin.

• M. Arczewska: Nie tylko jedna ustawa. Prawo o organizacjach pozarządowych, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2009.

• M. Arczewska (red.) Rola i modele fundacji w Polsce i w Europie, Forum Darczyńców w Polsce, Warszawa 2009.

• R. Barański, A. Olejniczak: Fundacje i stowarzyszenia. Współpraca administracji publicznej z organizacjami pozarządowymi, C.H. Beck, Warszawa 2012.

• J. Doh: Organizacje pozarządowe a korporacje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2011.

• J. Kosowski: Współpraca jednostek samorządu terytorialnego z organizacjami pozarządowymi, Wolters Kluwer, Warszawa 2012.

• M. H. Kurleto: Organizacje pożytku publicznego. Rozwiązania prawne – funkcjonowanie – rozwój, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2010..

• G. Makowski: U progu zmian. Pięć lat Ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2008.

• A. Mielczarek: Czy polski trzeci sektor jest spadkobiercą podziemia lat osiemdziesiątych?, [w:] Trzeci Sektor nr 11/2007.

• I. Świderek: Procedura zlecania zadań publicznych jednostek samorządu terytorialnego organizacjom pozarządowy, ODDK, Warszawa 2011.

• M. Żołędowska: Ustawa o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Praktyczny komentarz., Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej – Biblioteczka Pożytku Publicznego, Warszawa 2011.

• Foundations` legal and fiscal environments. Mapping the European Union of 27, European Foundation Centre, Brussels 2007.

• Trzeci sektor dla zaawansowanych. Nowoczesne państwo i organizacje pozarządowea. Wybór tekstów, Stowarzyszenie Klon/Jawor, Warszawa 2008.

• 2008 NGO Sustainability index for Central and Eastern Europe and Eurasia, USAID, Washington, June 2009.

• Ustawa z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach.

• Ustawa z dnia 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach.

• Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

• Przedstawia historyczne uwarunkowania rozwoju trzeciego sektora w Polsce.

• Potrafi scharakteryzować polski system prawa o organizacjach pozarządowych.

• Definiuje takie pojęcia jak społeczeństwo obywatelskie, organizacja pozarządowa, organizacja pożytku publicznego, stowarzyszenie, fundacja, wolontariusz.

• Opisuje najważniejsze problemy organizacji pozarządowych w Polsce i na świecie

• Stosuje i interpretuje istotne dla organizacji pozarządowych akty prawne.

• Analizuje zasady działania organizacji pozarządowych oraz pełnione przez nie role w społeczeństwie obywatelskim.

• Wymienia najważniejsze instytucje będące partnerami środowiska pozarządowego.

• Wyjaśnia podstawowe różnice funkcjonowania trzeciego sektora w Polsce i w wybranych krajach.

• Ma wiedzę o procesach zamian struktur i instytucji społecznych, w tym organizacji pozarządowych i o sposobach ich badań.

• Potrafi prognozować procesy i zjawiska społeczne (kulturowych, ekonomicznych, politycznych i prawnych) z wykorzystaniem standardowych metod i narzędzi z zakresu nauk społecznych.

• Wykorzystuje zdobytą wiedze dla rozstrzygania dylematów pojawiających się w pracy i działalności społecznej socjologa.

• Posiada umiejętność rozumienia i analizowania procesów i zjawisk społecznych.

Najważniejszą formą weryfikacji i oceniania osiągniętych przez studenta efektów uczenia się jest egzamin pisemny zawierający kilkanaście pytań otwartych. Student powinien wykazać się umiejętnościami przedstawionymi w rubryce „efekty uczenia się”. Oznacza to w szczególności znajomość szczegółowych zagadnień teoretycznych i praktycznych zasad funkcjonowania organizacji pozarządowych w Polsce oraz wybranych krajach europejskich, ich funkcji społecznych, problematyki współpracy z administracją publiczną, zasad wspierania organizacji pozarządowych ze środków publicznych i pozyskiwania funduszy z innych źródeł (fundraising), zasad funkcjonowania i skali zjawiska wolontariatu w Polsce, mechanizmu alokacji 1% oraz problematyki prowadzenia konsultacji społecznych.

brak