Wiedza o języku hausa1
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3600-7-AF2-WJA1H |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.3
|
Nazwa przedmiotu: | Wiedza o języku hausa1 |
Jednostka: | Wydział Orientalistyczny |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Przedmiot podstawowy, II rok studiów o specjalności afrykanistycznej, poziom licencjacki (I stopnia), studia stacjonarne |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Systematyczny opis gramatyki języka hausa, prezentujący różne poziomy jej struktury: fonologii, morfologii, składni. Ma formę wykładu, zawierającego opis poszczególnych zagadnień i niezbędne wyjaśnienia ilustrowane przykładami. Zawiera elementy ćwiczeń odnoszących się do tworzenia form gramatycznych na podstawie wzorów derywacyjnych |
Pełny opis: |
Zajęcia mają formę wykładu, który obejmuje wiedzę o historii, uwarunkowaniach geograficznych i socjolingwistycznych języka hausa, ale głównej mierze koncentruje się na opisie systemu tego języka. W części dotyczącej jednostek segmentalnych i suprasegmentalnych struktury dźwiękowej omawiane są fonemy, ton, długość samogłoski, intonacja oraz struktura sylaby. Morfologia obejmuje różne typy morfemów, charakterystycznych dla wyrazów reprezentujących różne części mowy. Ze względu na złożoność przekształceń morfologicznych w obrębie dwóch klas wyrazów, tj. rzeczowników i czasowników, charakterystyka form liczby mnogiej rzeczowników i systemu stopni czasowników przedstawiona jest na licznych przykładach językowych. Wykład dotyczy także reguł słowotwórstwa w obrębie formacji nominalnych i werbalnych. Składnia obejmuje cechy strukturalne zdania złożonego (w tym szczególnego jego typu – zdania względnego) oraz szyku zdaniowego. Wykład kładzie akcent na odrębności strukturalne języka hausa na tle innych języków, w tym języków afrykańskich oraz języków europejskich. |
Literatura: |
Bibliografia podstawowa Newman P. 2000. The Hausa Language. An Encyclopedic Reference Grammar. New Haven&London: Yale University Press. Jaggar P. 2001, Hausa, Amsterdam-Philadelphia: John Benjamins Publishing Company. Wolff E. 1993. Referenzgrammatik des Hausa. Münster: LIT Lektura uzupełniająca Pawlak N. 1998. Język hausa. Warszawa: Dialog |
Efekty uczenia się: |
Student po ukończeniu kursu: - ma podstawową wiedzę w zakresie językoznawstwa niezbędną dla rozumienia wybranych aspektów kultury (K_W04) - ma obszerną wiedzę o języku hausa, jego strukturze, historii, piśmie, zna odrębności strukturalne języka hausa na tle innych języków, w tym języków afrykańskich oraz języków europejskich (K_W12) - ma świadomość złożonej natury języka hausa, jego miejsca i znaczenia w kontekście kultury i historii Afryki Zachodniej (K_W13) - ma świadomość różnorodności językowej i jej wpływu na sytuację kulturową i polityczną świata (K_W14) - posługuje się językiem hausa w stopniu pozwalającym na interpretowanie zasad jego gramatyki ( K_U12) - potrafi odpowiednio określić cele i sposoby ich osiągnięcia w zakresie działalności naukowej, zawodowej i społecznej związanej z językiem hausa (K_K04) - działa na rzecz udostępniania i promowania spuścizny kulturowej i językowej Afryki Zachodniej (K_K08) |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa jest sumą dwóch form egzaminu 1. końcowe zaliczenie pisemne (50%) 2. końcowe zaliczenie ustne (50%) |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.