Kino i myśl: poprzez kino do filozofii
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3700-KON346-AL |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.1
|
Nazwa przedmiotu: | Kino i myśl: poprzez kino do filozofii |
Jednostka: | Wydział "Artes Liberales" |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Skrócony opis: |
Proponowane konwersatorium to eksperymentalna formuła zajęć mająca na celu docieranie do zagadnień filozoficznych poprzez wybrane dzieła kinematografii, a także odkrywanie poprzez filozofię właściwej złożoności dzieła filmowego. Będziemy starali się poddawać namysłowi problemy stawiane przez wielkie dzieła filmowe, jak i traktaty filozoficzne. Głównym założeniem zajęć jest stworzenie pomostu pomiędzy dwiema dziedzinami – filozofią i kinem. Będziemy również starali się pogłębić nasz namysł nad sztuką filmową, jak i umożliwić zrozumienie skomplikowanych treści filozoficznych poprzez przedstawienie ich w możliwe przystępnej formie. |
Pełny opis: |
Francuski myśliciel Gilles Deleuze twierdził, że wielkich reżyserów filmowych należy porównywać do myślicieli, a ich filmy traktować jak swoiste traktaty filozoficzne, które dostarczają nam pojęć i stawiają przed nami problemy. Kino prowokuje nas do myślenia i to właśnie ta podstawowa konstatacja, a zarazem umiłowanie sztuki filmowej leżą u podstaw niniejszych zajęć. Chcielibyśmy odkrywać wzajemne związki kinematografii i filozofii, a tym samym zachęcać do zainteresowania się każdą z tych dziedzin. Ich wzajemne zestawienie pomoże nam dotrzeć do właściwej złożoności dzieła filmowego, a także przedstawić skomplikowane treści filozoficzne w możliwie dostępnej formie. Przez kino chcemy docierać do filozofii, ale także na odwrót – poprzez filozofię odkrywać kino. Zajęcia będą więc łączyły w sobie założenia nie-klasycznego kursu filozofii oraz nie-kanonicznej analizy dzieła filmowego. Zmierzymy się z wybranymi zagadnieniami myśli od Sokratesa po współczesnych, a także poznamy dzieła kinematograficzne od Chaplina przez artystyczne kino europejskie do blockbusterów, czy animowanych filmów Disney'a. Najbardziej będzie nas interesowało więc to, co wydarza się na przecięciu obu dziedzin – filozofii i filmoznawstwa, a zawiązanie wzajemnej relacji między nimi powinno ożywić nasz namysł nad każdą z nich. Zajęcia skonstruowane będą w taki sposób, by studenci orientowali się w terminologii używanej przez obie dziedziny. Przede wszystkim zależeć będzie nam jednak na tym, by dostrzegali w proponowanych im zagadnieniach właściwą złożoność otaczającego ich świata i byli gotowi poszukiwać odpowiedzi na nurtujące ich pytania w dziełach filozofów i wielkich twórców filmowych. Konwersatorium będzie miało charakter interdyscyplinarny – będziemy zarówno czytali teksty filozoficzne, jak i oglądali wybrane dzieła kinematografii. Wymagać to będzie zaangażowania ze strony studentów w zapoznanie się z proponowanymi materiałami. |
Literatura: |
1. Dziecięctwo myśli - Wszystko może się przytrafić, reż M.Łoziński, 1995. - Postać Sokratesa [w] P. Hadot, Filozofia jako ćwiczenie duchowe, przeł. P. Domański, Warszawa 2003. 2. Platonizm i odwrócony platonizm – filozof oczy ma czerwone - Dureń, reż. Yuriy Bykov, 2014 - Platon, Państwo, przeł. W. Witwicki, Warszawa 1994. - F. Nietzsche, Tako rzecze Zaratustra, przeł. W. Berent, Kraków 2015. 3. Lekcja widzenia - Powiększenie, reż. M. Antonioni, 1966. - R. Barthes, Światło obrazu: uwagi o fotografii, przeł. J. Trznadel, Warszawa 1996. 4. Kilka słów o państwie - Lewiatan, reż. Andriej Zwagincew, 2014 - T. Hobbes, Lewiatan czyli materia, forma i władza państwa kościelnego i świeckiego, przeł. C. Znamierowski, Warszawa 2005. 5. Lekcja obywatelskiego nieposłuszeństwa - Byczek Fernando, reż. Dick Rickard, 1938 - Usłyszcie mój krzyk, reż. Maciej Drygas, 1991 - H. D. Thoreau, O obywatelskim nieposłuszeństwie, przeł. M. Barski, Kraków 2016. - H. Arendt, O przemocy; Nieposłuszeństwo obywatelskie, przeł. A. Łagodzka, W. Madej, Warszawa 1999. 6. Lekcja śmiechu politycznego - Dyktator, reż. C. Chaplin, 1940. - H. Bergson, Śmiech – esej o komizmie, przel. S. Cichowicz, Warszawa 1995. 7. Rzut kości – zmienne koleje losu - Dzika grusza, reż. N. B. Ceylan, 2018. - Heraklit, Fragmenty, przekład i komentarz, przeł. K. Mrówka, Kraków 2015. 8. Korzenie zła - Piękna wieś pięknie płonie, reż. Srdjan Dragojević, 1996 - I. Kant, Religia w obrębie samego rozumu, przeł. A. Bobko, Kraków 1993. 9. Narodziny harmonii z ducha nihilizmu - Harmonie Werckmeistera, reż. B. Tarr, 2000. - Próba orkiestry, reż. F. Fellini, 1978. (fragment) - H. Arendt, Korzenie totalitaryzmu, przeł. M. Szawiel, D. Grinberg, Warszaw 1993. 10. Trzech gentlemanów i zasady - Wielkie żarcie, reż. M. Ferreri, 1973 - D. A. F. De Sade, 120 dni Sodomy czyli szkoła libertynizmu, przeł. B. Banasiak, K. Matuszewski, Wrocław 1992. - M. Horkheimer, T. Adorno, Dialektyka oświecenia, przeł. M. Siemek, Warszawa 2010. 11. Panoptikon - Truman show, reż. P. Weir, 1998. - M. Foucault, Nadzorować i karać: narodziny więzienia, przeł. T. Komendant, Warszawa 2009. - G. Deleuze, Postscriptum o społeczeństwach kontroli, [w: tenże], Negocjacje 1972-1990, przeł. M. Herer, Wrocław 2007. 12. Ocalić od zapomnienia – lekcja montażu - Pasażerka, reż. A. Munk, 1963. - G. Didi-Huberman, Obrazy mimo wszystko, przeł. M. Kubiak Ho-Chi, Kraków 2012. 13. Pesymizm i współczucie - Na los szczęścia Balthazarze, reż. R. Bresson, 1966. - Imagine, reż. Z. Rybczyński, 1987. - A. Schopenhauer, Świat jako wola i przedstawienie, przeł. J. Garewicz, Warszawa 2012. - P. Klossowski, Nietzsche i błędne koło, przeł. B. Banasiak, K. Matuszewski, Warszawa 1996. 14. Kryształy czasu - Wieczność i jeden dzień, reż. T. Angelopoulos, 1998. - G. Deleuze, Kino, przeł. J. Margański, Gdańsk 2008. (ewentualne zmiany proponowanych lektur zostaną uzgodnione ze studentami na pierwszych zajęciach) |
Efekty uczenia się: |
Wiedza K_W01 zna podstawową terminologię nauk humanistycznych i rozumie ich rolę kulturze K_W05 zna podstawowe metody analizy i interpretacji tekstów kultury K_W06 zna podstawowe kierunki myśli filozoficznej, społecznej, przyrodniczej K_W07 zna najważniejsze metody badań interdyscyplinarnych K_W08 zna podstawowe zasady komunikacji naukowej w zakresie nauk humanistycznych, społecznych, przyrodniczych Umiejętności K_U02 dokonywać analizy dzieł sztuki oraz tekstów naukowych i materiałów źródłowych za pomocą odpowiednich narzędzi badawczych K_U04 rozpoznawać i interpretować podstawowe problemy i zjawiska współczesności Kompetencje społeczne K_K01 jest gotów do podejmowania kształcenia przez całe życie K_K07 przestrzega zasady tolerancji i ma poszanowanie dla różnic kulturowych K_K08 docenia bogactwo kultury K_K09 jest gotów do zrozumienia dziedzictwa kulturowego i różnorodności kulturowej K_K10 jest gotów do świadomego uczestnictwa w życiu kulturalnym i społeczeństwie obywatelskim |
Metody i kryteria oceniania: |
Przygotowanie do zajęć, aktywność na zajęciach (ocena ciągła). Krótka praca zaliczeniowa. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.