Wiktymologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4027-22DWIK |
Kod Erasmus / ISCED: |
10.4
|
Nazwa przedmiotu: | Wiktymologia |
Jednostka: | Instytut Prawa Karnego |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Skrócony opis: |
Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z podstawowymi wiadomościami o problematyce ofiar przestępstw. Zaprezentowane będą rozmiary wiktymizacji kryminalnej, pola pokrzywdzenia, koncepcje dot. roli ofiary przestępstwa w jego genezie, sytuację prawną ofiar przestępstw, problematyka lęku przed przestępczością, a także programy pomocy skierowane dla ofiar przestępstw. |
Pełny opis: |
W czasie zajęć studenci zapoznają się z historią wiktymologii, jej przedmiotem i metodami badawczymi. Przedstawione zostaną najważniejsze koncepcje teoretyczne i teorie wiktymologiczne, koncepcja tzw. potencjału wiktymogennego oraz wyniki badań nad rozmiarami wiktymizacji w Polsce i na świecie. Ponadto studenci będą mogli uzyskać wiedze na temat działań podejmowanych przez instytucje publiczne i organizacje pozarządowe w celu pomocy osobom pokrzywdzonym, a także o pozycji ofiary w toku procesu karnego. |
Literatura: |
a. Bieńkowska E., Ofiara przestępstwa w systemie wymiaru sprawiedliwości : jak zapewnić należytą realizację praw ofiar nie pogarszając sytuacji sprawców przestępstw? PTW, TNPK, 1993 b. Bieńkowska E. Wiktymologia Ossolineum, 1992 c. Bieńkowska E Wiktymologia- zarys wykładu Wyd. Zrzeszenia Prawników Polskich 2000 d. Bieńkowska E., Mazowiecka L., Prawa ofiar przestępstw, Wolters Kluwer, 2009. e. Błachut J, Gaberle A., Krajewski K Kryminologia Gdańsk 2000 f. Czarnecka-Dzialuk B., Wójcik D. (red.) Mediacja. Nieletni przestępcy i ich ofiary IWS, 1999 g. Falandysz L. Wiktymologia Wiedza Powszechna 1979 h. Kuć M.: Wiktymologia, Wydawnictwo C.H.Beck, 2010 i. Mazowiecka L., Państwowa kompensata dla ofiar przestępstw, Wolters Kluwer 2012. j. Mazowiecka L. (red.), Wiktymizacja wtórna, Wolters Kluwer 2012. k. Ostaszewski P. Lęk przed przestępczością. Aspekty teoretyczne, metodologiczne i empiryczne. Wolters Kluwer Polska 2014 l. Siemaszko A., Gruszczyńska B., Marczewski M.: Atlas przestępczości w Polsce 4; Oficyna Naukowa, Warszawa 2009; m. Siemaszko A.: Kogo biją, komu kradną. Przestępczość nie rejestrowana w Polsce i na świecie; Oficyna Naukowa, Warszawa 2001; n. Siemaszko A. (red.): Geografia występku i strachu. Polskie badanie przestępczości ’07; Instytut Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2008 |
Efekty uczenia się: |
Student zna teorie wiktymologiczne, skutki wiktymizacji oraz rodzaj szkód powstałych w wyniku przestępstw, wie jak udzielić pomocy ofiarom przestępstw. Rozumie znaczenie działań profilaktycznych. K_W02; Absolwent zna i rozumie w sposób zaawansowany wiedzę o analizowaniu i interpretowaniu zjawisk i procesów przyrodniczych i fizycznych, mających znaczenie w praktyce wykrywania i zabezpieczania śladów kryminalistycznych oraz dowodów pochodzących z przestępstwa; zna kwestie psychologicznych aspektów w wiedzy kryminalistycznej w kontekście popełniania, wykrywania i zapobiegania przestępstwom; zna kwestie dotyczące podstaw stosowania w kryminalistyce informatyki i matematyki K_U01; Absolwent potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę z obszaru nauk ścisłych, przyrodniczych i społecznych do rozwiązywania i interpretowania złożonych zadań i zagadnień kryminalistycznych dotyczących strategii i taktyk efektywnego postępowania, zarówno w rzeczywistości jak i w sieci. K_U05; Absolwent umie komunikować się z różnymi kręgami specjalistów w kwestii ustalania optymalnych warunków wykrywania i identyfikacji przestępstw, ich sprawców i ofiar. K_K04; Absolwent jest gotów wypełniać zobowiązania społeczne poprzez działanie w środowisku lokalnym na rzecz wykrywania i zapobiegania przestępczości. |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą zaliczenia będzie obecność na zajęciach oraz zdanie testu (pytania zamknięte, test jednokrotnego wyboru). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.