Taktyki przesłuchania

obowiązkowe

w sali

Zajęcia mają na celu przestawienie podstaw prawnych, kryminalistycznych i psychologicznych prowadzenia przesłuchania i wykorzystania informacji uzyskanych w jego trakcie w ramach postępowania karnego.

W tracie zajęć naciska położony zostanie przede wszystkim na taktykę przesłuchania oraz ocenę wiarygodności informacji uzyskanych w jego trakcie. Dodatkowo poruszone zostaną zagadnienia związane z wykorzystaniem badań poligraficznych/wariograficznych w ramach postepowania karnego.

Kurs będzie poświęcony jednej z najważniejszych czynności procesowo-kryminalistycznych, jaką jest przesłuchanie. Zajęcia będą miały formę wykładowo - warsztatową.

W czasie wykładów studenci zostaną zapoznani z:

- unormowaniami prawnymi dotyczącymi przesłuchania,

- technikami przesłuchania świadka/podejrzanego,

- psychologicznymi aspektami przesłuchania,

- metodami oceny wiarygodności świadka/podejrzanego (oskarżonego),

- unormowaniami prawnymi dotyczącymi badań poligraficznych/wariograficznych w postępowaniu karnym

- podstawą teoretyczną badań poligraficznych/wariograficznych

Podczas warsztatów studenci będą podzieleni na zespoły i będą mieli okazję wcielić się w rolę przesłuchujących i przesłuchiwanych i w czasie ćwiczeń wykorzystać wiedzę nabytą w czasie wykładów.

Gadomska-Radel, A. (2015). Przesłuchanie dziecka jako ofiary i świadka przestępstwa w procesie karnym. Wolters Kluwer.

Gruza, E. (2003). Ocena wiarygodności zeznań świadków w procesie karnym. Problematyka kryminalistyczna. Kraków: Kantor Wydawniczy Zakamycze.

Hanausek, T. (2005). Kryminalistyka. Zarys wykładu, Kraków.

Konieczny, J. (2009). Badania poligraficzne. Podręcznik dla zawodowców. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Memon A, Vrij A., Bull R. (2003) Prawo i psychologia .GWP

Vrij, A. (2009). Wykrywanie kłamstw i oszukiwania. Psychologia kłamania i

konsekwencje dla praktyki zawodowej. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagielońskiego.

Wojciechowski, B. W. (2016). Analiza i ocena zeznań świadków. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 1997 r. Nr 88, poz. 553)

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 1997 r. Nr 89, poz. 555)

Wiedza

Student dysponuje wiedzą w zakresie:

• podstaw prawnych przesłuchania w postępowaniu karnym

• taktyki przesłuchania świadków i podejrzanych (oskarżonych)

• psychologicznych aspektów przesłuchania

• oceny wiarygodności zeznań

• podstaw prawnych i teoretycznych badań poligraficznych

Umiejętności

Student potrafi:

• przygotować plan przesłuchani i je przeprowadzić

• zaplanować i przeprowadzić badania psychofizjologiczne

• wykorzystać potencjał pracy w grupie

Student wie, jak przeprowadzić przesłuchanie świadka, biegłego i podejrzanego. Umie interpretować zeznania i wyjaśnienia, potrafi zaprojektować i przeprowadzić badania przy użyciu poligrafu, z poszanowaniem godności ludzkiej.

K_W02; Absolwent zna i rozumie w sposób zaawansowany wiedzę o analizowaniu i interpretowaniu zjawisk i procesów przyrodniczych i fizycznych, mających znaczenie w praktyce wykrywania i zabezpieczania śladów kryminalistycznych oraz dowodów pochodzących z przestępstwa; zna kwestie psychologicznych aspektów w wiedzy kryminalistycznej w kontekście popełniania, wykrywania i zapobiegania przestępstwom; zna kwestie dotyczące podstaw stosowania w kryminalistyce informatyki i matematyki

K_W03; Absolwent zna i rozumie znaczenie człowieka jako podmiotu badań, zna fundamentalne zasady identyfikacji człowieka w kontekście zastosowania metod nauk przyrodniczych i ścisłych w kryminalistyce.

K_U01; Absolwent potrafi potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę z obszaru nauk ścisłych, przyrodniczych i społecznych do rozwiązywania i interpretowania złożonych zadań i zagadnień kryminalistycznych dotyczących strategii i taktyk efektywnego postępowania, zarówno w rzeczywistości jak i w sieci.

K_K01; Absolwent ma zdolność uważnego i krytycznego oceniania odbieranych informacji, oceny ich wiarygodności i przydatności z punktu widzenia kryminalistyki, stosując przy takiej ocenie wiedzę z zakresu nauk: fizycznych, chemicznych, biologicznych, psychologicznych i prawnych; rozumie jednocześnie ograniczenia we wnioskowaniu na podstawie śladów kryminalistycznych i w ich badaniu, wynikające z możliwości stosowanych współcześnie metod badawczych.

Obecność i aktywne uczestnictwo w zajęciach wykładowych oraz ćwiczeniach.

Kolokwium na zakończenie zajęć.