Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Zaawansowana fizyka jądrowa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 1100-2ENZFIZJAD2M
Kod Erasmus / ISCED: 13.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Zaawansowana fizyka jądrowa
Jednostka: Wydział Fizyki
Grupy: Energetyka i chemia jądrowa - semestr 2M - ścieżka Chemia Jądrowa
Energetyka i chemia jądrowa - semestr 2M- ścieżka Fizyka u Podstaw Energetyki Jądrowej
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Tryb prowadzenia:

w sali

Pełny opis:

Przypomnienie podstawowych własności jąder atomowych. Model kroplowy i ogólne cechy jąder na mapie nuklidów. Metody wytwarzania nuklidów dalekich od stabilności. Wiązki radioaktywne. Masy nuklidów i główne metody ich pomiaru. Modele masowe. Przegląd przemian promieniotwórczych, warunki energetyczne i reguły wyboru. Opis teoretyczny przemian beta. Opóźniona emisja cząstek naładowanych i neutronów. Promieniotwórczość protonowa i alfa. Model WKB. Model powłokowy cząstek niezależnych.

Deformacje jąder i model Nilssona. Jądra ciężkie i superciężkie. Rozszczepienie. Opis elektromagnetycznych przejść gamma. Zjawisko konwersji wewnętrznej. Ruch cząstek naładowanych w polu magnetycznym i elektrycznym, elementy optyki jonowej. Nowoczesne wielolicznikowe układy detekcji gamma. Fizyka jądrowa w modelowaniu astrofizycznych procesów nukleosyntezy.

Wykład wspólny dla studentów II stopnia kierunków Fizyka i Energetyka i Chemia Jądrowa.

Literatura:

K.S. Krane, "Introductory Nuclear Physics", Willey & Sons 1988

A. Strzałkowski, „Wstęp do fizyki jądra atomowego”, PWN 1978

T. Mayer-Kuckuk, "Fizyka jądrowa", PWN 1987,

K. Hyde, "Basic Ideas and Concepts in Nuclear Physics" IOP Publishing, 1994

G. Knoll, “Radiation Detection and Measurement”, John Wiley & Sons 2000

K. Debertin, R. Helmer, “Gamma and X-ray Spectrometry with Semiconductor Detectors“,Elsevier Science 2001

Efekty uczenia się:

Znajomość podstawowych modeli jądrowych. Wiedza o wszystkich typach promieniotwórczości i metodach ich opisu

teoretycznego. Rozumienie wkładu fizyki jądrowej do astrofizyki. Znajomość nowoczesnych metod eksperymentalnych i perspektyw badawczych w

najbliższych latach. Rozeznanie we bieżących kierunkach badań fizyki jądra atomowego i w aktualnych problemach w stopniu zaawansowanym.

Metody i kryteria oceniania:

Ćwiczenia zaliczane na podstawie wyników z częstych krótkich kartkówek.

Końcowe zaliczenie przedmiotu na podstawie wyników egzaminu oraz

pracy semestralnej polegającej na napisaniu propozycji eksperymentu jądrowego. Tematy prac semestralnych zostaną podane w pierwszym miesiącu zajęć

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)