Drukuj sylabusWstęp do chemii supramolekularnej
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 1200-3MON7L |
| Kod Erasmus / ISCED: |
13.3
|
| Nazwa przedmiotu: | Wstęp do chemii supramolekularnej |
| Jednostka: | Wydział Chemii |
| Grupy: |
Wykłady monograficzne w semestrze letnim (Szkoła Doktorska) |
| Strona przedmiotu: | http://www.chem.uw.edu.pl/people/PPiatek/Chemia_Supramolekularna.html |
| Punkty ECTS i inne: |
1.50
|
| Język prowadzenia: | polski |
| Kierunek podstawowy MISMaP: | biotechnologia |
| Rodzaj przedmiotu: | seminaria licencjackie |
| Założenia (opisowo): | Znajomość elementarnych zagadnień chemii organicznej, fizycznej i nieorganicznej. |
| Tryb prowadzenia: | w terenie |
| Skrócony opis: |
Kurs Wstęp do Chemii Supramolekularnej ma na celu przedstawienie podstawowych jak również bardziej zaawansowanych zagadnień chemii oddziaływań niekowalencyjnych (chemii supramolekularnej). Zagadnienia omawiane w czasie trwania kursu koncentrują się na przykładach układów supramolekularnych występujących w przyrodzie (enzymy, receptory) jak również układach abiotycznych otrzymanych w laboratoriach. Kurs składa się z czterech głównych części: 1) Oddziaływania Niekowalencyjne; 2) Receptory kationów metali alkalicznych i ziem alkalicznych; 3) Receptory anionów i par jonowych; 4) Układy sammorganizujące się oraz maszyny molekularne. |
| Pełny opis: |
Kurs Wstęp do Chemii Supramolekularnej ma na celu przedstawienie podstawowych, jak również bardziej zaawansowanych zagadnień chemii oddziaływań niekowalencyjnych (chemii supramolekularnej). Zagadnienia omawiane w czasie trwania kursu koncentrują się na przykładach układów supramolekularnych występujących w przyrodzie (enzymy, receptory), jak również układach abiotycznych otrzymanych w laboratoriach. Kurs obejmuje następujące tematy: •Rola oddziaływań niekowalencyjnych w układach biologicznych. •Główne cechy poszczególnych rodzajów oddziaływań niekowalencyjnych. •Podstawowe zasady projektowania abiotycznych receptorów molekularnych •Metody charakteryzowania supermolekuł (kompleksów). •Związki makrocykliczne jako receptory kationów (etery koronowe, kryptandy, kaliksareny). •Elektrycznie naładowane i obojętne receptory anionów (cykliczne i acykliczne). •Chemosensory oparte na układach supramolekularnych - zasada działania oraz zastosowania praktyczne. •Receptory wiążące sole oraz związki obojętne (w tym cyklodekstryny). •Samoorganizacja molekuł - od układów naturalnych do abiotycznych. •Maszyny molekularne-budowa, zasady działania, zastosowania |
| Literatura: |
1. J. W. Steed, J. L. Atwood, Supramolecular Chemistry, Wiley, 2009 2. H-J. Schneider, A. Yatsimirsky, Principles and Methods in Supramolecular Chemistry, Wiley, 1999 |
| Efekty uczenia się: |
Po zakończeniu kursu słuchacz potrafi wykorzystywać zdobytą wiedzę na temat układów supramolekularnych w różnych dziedzinach nauki, takich jak, na przykład: biologia, chemia, medycyna. Student zna główne kierunki rozwoju chemii supramolekularnej. Student wie jak zaplanować eksperymenty charakteryzujące układy supramolekularne oraz umie wyciągnąć z tych eksperymentów właściwe wnioski. |
| Metody i kryteria oceniania: |
Zaliczenie na podstawie pisemnego egzaminu. Wymagania egzaminacyjne określa zakres tematów kursu. |
| Praktyki zawodowe: |
Nie dotyczy |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2022/23" (zakończony)
| Okres: | 2023-02-20 - 2023-06-18 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Wykład monograficzny, 15 godzin, 10 miejsc
|
|
| Koordynatorzy: | Piotr Piątek | |
| Prowadzący grup: | Piotr Piątek | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
