Mikropaleobotanika stosowana
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1300-OMPBSW |
Kod Erasmus / ISCED: |
07.304
|
Nazwa przedmiotu: | Mikropaleobotanika stosowana |
Jednostka: | Wydział Geologii |
Grupy: |
Przedmiot sugerowany do wyboru na II roku na stud. II st. GEP na spec. SSP |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Wykład z mikropaleobotaniki stosowanej obejmuje problematykę związaną z mikroszczątkami roślinnymi spotykanymi w stanie kopalnym – ziarnami pyłku i sporami, fitolitami, okrzemkami, kokolitami, bruzdnicami, koncentrując się na ich potencjalnym użytkowym zastosowaniu na różnorodnych polach badań geologicznych – przede wszystkim jako instrument datujący skały oraz rekonstruujący paleośrodowisko. Część z tych mikroskamieniałości znajduje zastosowania poza sferą nauk geologicznych – np. w analizie opadu pyłkowego dla alergików, czy też analizie pyłkowej miodu. |
Pełny opis: |
Na wykładach omawiane są grupy mikroskamieniałości roślinnych reprezentowane w stanie kopalnym. Fitolity. Okrzemki, kokolity i silikoflagellaty: budowa szkieletów, znaczenie skałotwórcze, stratygraficzne i w rekonstrukcjach paleośrodowiska. Palinologia jako metoda paleobotaniczna. Budowa cyst bruzdnic i znaczenie stratygraficzne. Morfologia ziaren pyłku i spor. Klucze pyłkowe, kolekcje pyłkowe. Produkcja i rozprzestrzenianie się pyłku i spor – współczesny deszcz pyłkowy. Zachowanie ziarn pyłku i zarodników w różnych środowiskach sedymentacyjnych. Sposoby pozyskiwania materiału do badań palinologicznych. Procedury laboratoryjne. Przygotowanie preparatów. Metody zliczania ziarn pyłku. Spektrum pyłkowe. Diagram pyłkowy. Idea analizy pyłkowej jako metody statystycznej. Zastosowanie analizy pyłkowej w badaniach czwartorzędu i trzeciorzędu. Analiza pyłkowa osadów paleozoicznych i mezozoicznych. Inne zastosowania metody analizy pyłkowej – analizy opadu pyłkowego, analizy miodu. |
Literatura: |
Jansonius J., McGregor D.C 1996. Palynology: principles and applications. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu cyklu wykładów i ćwiczeń student potrafi zidentyfikować podstawowe mikroskamieniałości roślinne i wykonać analizę próbek jeziornych/torfowiskowych – rozpoczynająć ją maceracją w laboratorium, wykonanując następnie preparaty palinologiczne oraz zliczając i oznaczając ziarna pyłku. Następnie konstruuje spektra pyłkowe, budując z pozostałymi studentami prosty diagram pyłkowy, który następnie wspólnie interpretują. |
Metody i kryteria oceniania: |
Zdobycie co najmniej 60% punktów z egzaminacyjnej pracy pisemnej. Egzamin. |
Praktyki zawodowe: |
brak |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.