Podstawy geografii turyzmu

W cyklu 2020Z przedmiot prowadzony w formie zdalnej, na platformie Google Meets.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z różnymi aspektami turystyki (w tym przestrzennymi, socjologicznymi i ekonomicznymi) oraz z podstawowymi teoriami i koncepcjami badawczymi wykorzystywanymi w naukach o turystyce, a zwłaszcza w geografii turyzmu.

Przedmiot jest prowadzony w formie wykładu z elementami konwersatorium (dyskusja na wcześniej zadany temat, poprzedzona koniecznością zapoznania się studentów z rekomendowanymi pozycjami literatury).

Studenci zapisani na przedmiot są zobligowani do uczestniczenia w zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieobecności w trakcie semestru.

Durydiwka M., Duda-Gromada K. (red.) (2011), Przestrzeń turystyczna - czynniki, różnorodność, zmiany, Uniwersytet Warszawski, Wydział Geografii i Studiów Regionalnych, Warszawa.

Kowalczyk A. (2001), Geografia turyzmu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Kurek W. (red.) (2007), Turystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa

Liszewski S. (1995), Przestrzeń turystyczna, Turyzm, 5, 2, 87 -103

Liszewski S. (2003), Region turystyczny, Turyzm, 13, 1, 43-54

Liszewski S. (2009), Przestrzeń turystyczna Polski. Koncepcja regionalizacji turystycznej, Folia Turistica, 21, 17-30

Liszewski S., Baczwarow M. (1998), Istota i właściwości przestrzeni rekreacyjno-turystycznej, Turyzm, 8, 1, 39-67

Mazurkiewicz L. (2012), Wybrane teorie oraz metody badawcze turystyki, AWF im. J, Piłsudskiego w Warszawie, Warszawa

Panasiuk A. (red.) (2007), Ekonomika turystyki, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa

Przecławski K. (2001), Człowiek a turystyka. Zarys socjologii turystyki, Albis, Kraków

Stachowski J. (1993), O pojmowaniu przestrzeni w geografii turyzmu, Acta Universitatis Nicolai Copernici, Geografia, 24, Nauki Matematyczno-Przyrodnicze, 82, 171-180

Warszyńska J., Jackowski A. (1978), Podstawy geografii turyzmu, PWN, Warszawa

Winiarski R., Zdebski J. (2008), Psychologia turystyki, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa

Włodarczyk B. (2009), Przestrzeń turystyczna. Istota, koncepcje, determinanty rozwoju, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź.

Ocenie podlega stopień przyswojenia wiedzy przekazanej podczas zajęć oraz aktywność studentów.

Egzamin odbędzie się w formie pisemnego testu (na ocenę). Jeśli test zostanie zaliczony, a student wykazał się dodatkowo aktywnością na zajęciach (częstość i poprawność merytoryczna wypowiedzi), to ocena końcowa może być podwyższona (o pól oceny).

W przypadku oceny negatywnej, student może przystąpić do egzaminu w sesji poprawkowej. Do egzaminu poprawkowego mogą przystąpić wyłącznie osoby, które nie zaliczyły przedmiotu w pierwszym terminie lub nie mogły wówczas przystąpić do egzaminu z przyczyn losowych. Jednakże wówczas konieczne jest przedłożenie usprawiedliwienia (np. zwolnienie lekarskie).