Przestrzenie produkcyjne i usługowe

obowiązkowe

w sali

Głównym celem wykładu jest analiza zmian, jakie dokonują się w wielkości, strukturze i charakterystyce przestrzeni wykorzystywanych gospodarczo, szczególnie w miastach i obszarach metropolitalnych.

Przez cały cykl uwaga skupia się na trzech wątkach badanego zagadnienia:

- zmianach w czasie - przez pokazanie różnego oblicza obiektów gospodarczych dawniej, dzisiaj i (planach na) jutro;

- technologii - jej wpływie na organizację przedsiębiorstwa/zakładu jako systemu wytwarzania towarów i/lub usług (następstwa przestrzenne informatyzacji i dematerializacji procesów gospodarczych);

- różnicach kulturowych - trwałych oraz zanikających (przez homogenizację praktyk gospodarczych) między Wschodem a Zachodem (różnymi kulturami kapitalizmu).

Współcześnie obserwowane zmiany w sposobach organizacji przestrzennej działalności gospodarczej są efektem wielu współzależnych procesów o charakterze politycznym (integracja gospodarcza), społecznym (migracje) czy też technologicznym (informatyzacja). Z różnym nasileniem widzimy te zmiany w przemyśle przetwórczym, w rolnictwie, w różnych rodzajach usług (biurowych, handlowych, transportowych).

Skutki tych procesów, to głównie znaczące przekształcenia przestrzeni społeczno-gospodarczej, szczególnie w najintensywniej wykorzystywanych obszarach miejskich.

Dotyczy to regionów miejskich, samych miast, ich części, stąd analiza ogniskuje się wokół takich pojęć jak: przestrzeń, strefa przemysłowa, dzielnica biurowa, sieć drogowa, infrastruktura teleinformatyczna.

W mikroskali zmiany te możemy obserwować na przykładzie fabryki, warsztatu, dworca, biura, banku, gospodarstwa rolnego, centrum logistycznego, czy stadionu sportowego.

Zależnie od rodzaju wytwórczości czy usług, podmioty organizujące tę działalność gospodarczą w przestrzeni można charakteryzować przez pryzmat specyficznych pojęć, wśród których podstawowe to: delokalizacja, sieci biznesu, dematerializacja, tayloryzm, elastyczna specjalizacja, fordyzm, produkcja, cyfryzacja, przemysł 4.0, prosumpcja, e-gospodarka, just-in-time, nieprzenośność, brownfields, reindustrializacja, call center, hot desk, inercja, co-working, home business …

Student, aby osiągnąć efekty kształcenia zdefiniowane dla tego przedmiotu musi nauczyć się i napisać poprawnie zaliczenie pisemne.

Szacowana całkowita liczba godzin, którą student musi przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych dla przedmiotu efektów uczenia się: 25 godzin.

Brak jednolitego podręcznika do treści wykładu.

Liczne rozproszone treści ze źródeł, które będą sukcesywnie prezentowane studentom w trakcie wykładu.

Efekty kierunkowe: K_W05, K_W07, K_W11, K_W13, K_U01, K_U04

Efekty specjalnościowe: S1_W05, S1_W07, S1_W11, S1_W13, S1_U01, S1_U04

Wiedza. Student zna i rozumie:

- specyfikę podstawowych działalności gospodarczych, kształtujących przestrzeń miejską (zurbanizowaną),

- podstawowe koncepcje tłumaczące współczesny układ przestrzenny działalności produkcyjnej i usługowej,

- aktualne pojęcia związane z analizą współczesnej działalności gospodarczej w mieście.

Umiejętności. Student potrafi:

- określić zestaw czynników kształtujących strukturę przestrzeni gospodarczych w mieście (w regionie),

- podać przyczyny współczesnych konfliktów funkcjonalno-przestrzennych w mieście.

Zaliczenie pisemne na podstawie treści wykładu (10 pytań otwartych)

0-15 pkt = 2,0 / 16-18 pkt = 3,0 / 19-21 pkt = 3,5

22-24 pkt = 4,0 / 25-27 pkt = 4,5 / 28-30 pkt = 5,0.

W drugim terminie obowiązują te same zasady zaliczenia, co w pierwszym.