Redakcja map ogólnogeograficznych i tematycznych I

geografia

obowiązkowe

Podczas zajęć wymagana jest podstawowa wiedza z zakresu kartografii na poziomie I roku (I semestr) uniwersyteckich studiów geograficznych drugiego stopnia. Szczególnie ważnym warunkiem wstępnym jest wcześniejsze odbycie zajęć z grafiki mapy.

w sali

Celem przedmiotu jest przekazanie studentom podstawowej wiedzy o kartograficznych metodach i formach prezentacji oraz zasad redagowania różnych typów map (topograficznych, ogólnogeograficznych, turystycznych, szkolnych) i atlasów. Zajęcia odbywają się w formie zajęć laboratoryjnych (ćwiczeń) oraz wykładów.

Wprowadzeniem do prezentacji kartograficznej jest omówienie zmiennych graficznych oraz poziomów pomiarowych, a także metod prezentacji kartograficznej (rozszerzone na zajęciach z Grafiki). Przegląd podstawowych metod prezentacji wg klasyfikacji prof. Lecha Ratajskiego, uzupełnionej i zmodyfikowanej (metody na poziomie jakościowym, porządkowym, ilościowym). Podczas zajęć studenci opracowują mapy o różnej tematyce oraz przeznaczeniu. Poznają także zagadnienia związane z zasadami projektowania znaków kartograficznych i konstrukcji legend, zasady i sposoby generalizacji i rozmieszczania napisów. Studenci zapoznają się także ze współczesnymi badaniami empirycznymi dotyczącymi zasad redakcji różnego typu map. Uczą się interpretować i oceniać mapy pod względem ich czytelności i efektywności.

Tematyka zajęć:

Klasyfikacja metod prezentacji kartograficznej wg prof. Lecha Ratajskiego (rozszerzona). Zmienne graficzne. Poziomy pomiarowe.

Łączenie metod kartograficznych. Dobór metody prezentacji w zależności od skali i przeznaczenia mapy.

Poprawne i niepoprawne przykłady wizualizacji danych przestrzennych.

Projektowanie znaków kartograficznych. konstrukcja legendy. Ocena i interpretacja mapy.

Metody dydaktyczne:

Wykład (30 godz.), ćwiczenia laboratoryjne (20 godz.), projekty (10 godz.)

Slocum T., 2008, Thematic Cartography and Geovisualization, Pearson Education Limited

Montello D.R., 2002, Cognitive Map-Design Research in the Twentieth Century: Theoretical and Empirical Approaches, Vol. 29 (3), pp. 250-373

Kiik A., Nyström M., Harrie L., 2017, Cartographic Design Matters – A Comparison of Thematic Polygon Design, Cartographic Journal, Vol. 54 (1), pp. 24-35

Pasławski J. (red) Wprowadzenie do kartografii i topografii, Wydawnictwo Nowa Era, Wrocław 2006 (wyd. 1), 2010 (wyd. 2).

Ostrowski W., Kowalski P., Stosowanie i rozmieszczanie napisów na mapach, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawie 2004

Ostrowski J., Ostrowski W., 1992, Koncepcja treści i rozwiązania graficznego ogólnoinformacyjnych planów miast na przykładzie planu Łukowa.„Polski Przegl. Kartogr.” T. 24, nr 3, s. 85–95.

Ratajski L., 1989, Metodyka kartografii społeczno-gospodarczej. PPWK, Warszawa-Wrocław

Żyszkowska W., 2015, Map perception: theories and research in the second half of the twentieth century. “Polish Cartographical Review”, Vol. 47, No 4, pp. 179-190. DOI: 10.1515/pcr-2015-00017.

Efekty kierunkowe: K_W03, K_W09, K_W18, K_U02, K_U04, K_U05, K_U08, K_K01

Efekty specjalnościowe: S5_W03, S5_W15, S5_U02, S5_U04, S5_U05, S5_U08, S5_K01

Umiejętność redagowania i krytycznej oceny map topograficznych, ogólnogeograficznych, samochodowych, turystycznych, szkolnych oraz atlasów. Znajomość zasad opracowania legend, umiejętność doboru sposobu generalizacji elementów mapy zależnie od jej przeznaczenia.

Umiejętność rozmieszczania napisów na mapach.

Umiejętność projektowania znaków kartograficznych odpowiednio do treści i przeznaczenia mapy.

Umiejętność poprawnego zastosowania poszczególnych metod prezentacji kartograficznej.

Umiejętność właściwego wyboru metody prezentacji, stosownie do danych, które mają być przedstawione na mapie.

Umiejętność wyboru metody w zależności od przeznaczenia i skali przygotowywanej mapy.

Umiejętność poprawnej interpretacji treści mapy ze względu na zastosowane metody prezentacji.

Wiedza z zakresu zmiennych graficznych i umiejętność ich praktycznego wykorzystania w trakcie redakcji mapy.

Wiedza o podstawowych metodach prezentacji, ich zaletach i wadach.

Ćwiczenia zaliczane są na ocenę na podstawie wykonanych prac i zaliczonych kolokwiów oraz aktywności na zajęciach. Dopuszczalne są dwie nieobecności na ćwiczeniach.

Wykład kończy się egzaminem ustnym. Do egzaminu dopuszczone są tylko osoby, które zaliczyły ćwiczenia.

Ocena końcowa z przedmiotu obejmuje ocenę z ćwiczeń (40%) oraz ocenę z egzaminu (60%).

W terminie poprawkowym student zobowiązany jest zaliczyć wszystkie ćwiczenia i podejść do egzaminu poprawkowego.

Brak.