Topoklimatologia
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 1900-3-TKL-HK | Kod Erasmus / ISCED: |
07.7
![]() ![]() |
Nazwa przedmiotu: | Topoklimatologia | ||
Jednostka: | Wydział Geografii i Studiów Regionalnych | ||
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe, dzienne studia II stopnia (Hydrologia i klimatologia) - sem. 2 |
||
Punkty ECTS i inne: |
3.00 ![]() |
||
Język prowadzenia: | polski | ||
Kierunek podstawowy MISMaP: | geografia |
||
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
||
Założenia (opisowo): | Wymagana podstawowa wiedza z zakresu geografii fizycznej, ze szczególnym uwzględnieniem meteorologii i klimatologii |
||
Tryb prowadzenia: | mieszany: w sali i zdalnie |
||
Skrócony opis: |
Zajęcia są poświęcone omówieniu teoretycznych podstaw zróżnicowania klimatu w skali miejscowej oraz zastosowań aplikacyjnych badań topoklimatycznych. |
||
Pełny opis: |
W ramach wykładów są poruszane następujące zagadnienia: 1. Wyjaśnienie, dyskusja i ewolucja pojęcia topoklimat. Topoklimat jako skala przestrzenna badania klimatu. Topoklimat jako jednostka typologiczna klimatu. 2. Podstawy teoretyczne kształtowania się klimatu w sali lokalnej. 3. Struktura bilansu cieplnego a wybrane powierzchnie czynne. Wpływ warunków topograficznych oraz użytkowania i pokrycia terenu na kształtowanie się elementów pogody/klimatu. 4. Metody delimitacji jednostek topoklimatycznych. Wskaźniki. 5. Mapy topoklimatyczne i ich rodzaje. 6. Aplikacyjne aspekty badań topoklimatycznych. Ćwiczenia są poświęcone zasadom kartowania topoklimatycznego ze szczególnym uwzględnieniem wydzielania i kartowania topoklimatów na podstawie wymiany energii między atmosferą a podłożem. Omawiane jest opracowywanie map topoklimatycznych oraz ich weryfikacja. Celem ćwiczeń jest także omówienie zasad organizacji terenowych pomiarów meteorologicznych, a także wykorzystania technik Systemu Informacji Geograficznej do wykonywania map topoklimatycznych. Szczególny nacisk jest położony na praktyczne wykorzystanie badań topoklimatycznych i umiejętność oceny zróżnicowania klimatu lokalnego z punktu widzenia różnych form gospodarowania. Szacunkowa liczba godzin, którą student powinien przeznaczyć na osiągnięcie zdefiniowanych efektów uczenia się wynosi 60, w tym: 30 godzin zorganizowanych (15 wykłady i 15 ćwiczenia), 30 praca samodzielna (spełnienie kryteriów oceny przedmiotu). |
||
Literatura: |
1. Bartkowski T., 1986, Zastosowania geografii fizycznej. PWN, Warszawa. 2. Błażejczyk K., 2001, Koncepcja przeglądowej mapy topoklimatycznej Polski. [w :] Współczesne badania topoklimatyczne. Dokumentacja Geograficzna, 23, 131-141. 3. Geiger R., 1969, Topoclimates. [w:] H. E. Landsberg, H. Flohn (ed.), World survey of climatology, vol. 2, General climatology, 2. Elsevier Publishing Company, Amsterdam, London, New York, 105-138. 4. Hess M., Niedźwiedź T., Obrębska-Starklowa B., 1975, Przyczynek do metod konstruowania szczegółowych map klimatycznych terenów górskich i wyżynnych. Zeszyty Naukowe UJ, Prace Geograficzne, 41. 5. Paszyński J., 1980, Metody sporządzania map topoklimatycznych. [w:] Metody opracowań topoklimatycznych. Dokumentacja Geograficzna, 3, 13-28. 6. Paszyński J, Miara K., Skoczek J., 1999, Wymiana energii między atmosferą a podłożem jako podstawa kartowania topoklimatycznego. Dokumentacja Geograficzna, 14. 7. Sapożnikowa S., 1953, Mikroklimat i klimat lokalny. Warszawa. 8. Wyszkowski A., 2008, Przewodnik do ćwiczeń terenowych z meteorologii i klimatologii, Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk. 9. Żmudzka E., 2007, Znaczenie kompleksowych badań fizycznogeograficznych w rozpoznaniu klimatu miejscowego. [w:] Znaczenie badań krajobrazowych dla zrównoważonego rozwoju. UW WGSR, Warszawa, s. 219- 230. 10. Żmudzka E., 2011, Comprehensive physico-geographical investigations and the delimitation of topoclimatological units. [w:] A. Zieliński., ed., Interdisciplinary researches in natural sciences, Institute of Geography Jan Kochanowski University, Kielce, s. 123-132. |
||
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: Wykład: 1. definiuje najważniejsze zagadnienia, którymi zajmuje się topoklimatologia 2. wyjaśnia przyczyny zróżnicowania topoklimatycznego w różnych typach krajobrazu w różnych porach doby 3. dokonuje syntezy warunków klimatycznych w skali lokalnej 4. dostrzega i definiuje problemy towarzyszące badaniom klimatu w skali miejscowej 5. wyjaśnia zależności salda energii powierzchni czynnej i jego struktury od właściwości podłoża atmosfery 6. definiuje zastosowania topoklimatologii w praktyce Ćwiczenia: 1. właściwie dobiera metody badań klimatu w skali miejscowej 2. ocenia w sposób jakościowy i ilościowy zróżnicowanie warunków topoklimatycznych 3. właściwie dobiera wskaźniki oceny topoklimatu z punktu widzenia różnych form gospodarowania oraz melioracji klimatu 4. wykonuje wstępną ekspertyzę klimatu w skali miejscowej 5. przedstawia na mapie warunki topoklimatyczne 6. docenia rolę badań klimatu miejscowego w planowaniu zagospodarowania przestrzennego |
||
Metody i kryteria oceniania: |
Metody dydaktyczne: wykład, prezentacja, dyskusja, ćwiczenia terenowe. Ćwiczenia - ocenianie ciągłe (prace sprawdzające, wykonane ćwiczenia, w tym możliwość przeprowadzenia ćwiczeń w terenie, aktywność na zajęciach: odpowiedzi na pytania, udział w dyskusji); Zaliczenie ćwiczeń na ocenę na podstawie ocen cząstkowych. Wykład – zaliczenie pisemne (test), na ostatnich zajęciach. Algorytm wyznaczania oceny końcowej z przedmiotu: 80% oceny z zaliczenia wykładów + 20% oceny z ćwiczeń. |
||
Praktyki zawodowe: |
brak |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2020/21" (jeszcze nie rozpoczęty)
Okres: | 2021-02-22 - 2021-06-13 |
![]() |
Typ zajęć: |
Ćwiczenia, 15 godzin ![]() Wykład, 15 godzin ![]() |
|
Koordynatorzy: | Elwira Żmudzka | |
Prowadzący grup: | Kamil Leziak, Elwira Żmudzka | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Ćwiczenia - Brak protokołu Wykład - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.