Historia urbanistyki I

Zajęcia są tak zbudowane, że składają się ze współpracujących ze sobą czterech równoległych narracji obejmujących: a) najwybitniejsze budowle i budynki oraz zespoły architektoniczne, b) zrealizowane założenia urbanistyczne, c) urbanistyczne koncepcje teoretyczne.

Zasada zajęć oparta jest na ukazaniu ciągu przyczynowo – skutkowego, na triadzie uzupełniających się nawzajem pojęć:

1)samodzielnego obiektu, zespołu lub miasta – jego koncepcji (lub koncepcji i realizacji),

2) postaci czyli osoby twórcy jako wybitnej indywidualności epoki oraz

3) wydarzenia lub ciągu wydarzeń stanowiących historyczne tło.

Jedno z tych trzech pojęć wyeksponowane jako najważniejsze stanowi klucz do określenia pozostałych i zrozumienia całej konfiguracji.

Podstawowa tematyka wykładów nawiązuje do następujących zagadnień:

1) Architektura starożytnej Mezopotamii; okres Państwa Akad (miasto Akad); okres starosumeryjski ze stolicą w Ur, dom starosumeryjski; pierwszy okres supremacji Państwa Babilońskiego (miasto Babilon); rozwój Państwa Asyryjskiego ze stolicą w Niniwie; drugi okres supremacji Państwa Babilońskiego (miasto Babilon rozwój);okres panowania Persów - (stolica Persepolis)

2) Egipt starożytny - epoka Starego i Średniego Państwa; postawa hieratyczna, kanon sztuki staroegipskiej, metafizyczny świat starożytnego Egiptu, zasady funkcjonalne i przestrzenne domu mieszkalnego okresu starożytnego Egiptu;przełom w budownictwie w czasach Imhotepa Rozwój piramid

3) Architektura i sztuka okresu Nowego Państwa,Teby - świątynie w Karnaku i w Luksorze; Nowa stolica faraona Echnatona w Tell el-Amarna (Achetaton);

4) świątynia w Del el- Bahari, architektura za czasów Ramzesów - świątynie w Abu Simbel; okres ptolemejski, rozwój miasta Aleksandria

5) Grecki świat mitów i tradycji - orfizm, architektura i urbanistyka okresu archaicznego (okręg mykeński, minojski i trojański) zasada konstrukcji domu greckiego; porządki architektoniczne starożytnej Grecji;

6) Hippodamos z Miletu i jego urbanistyka

7) Architektura grecka okresu klasycznego; Akropol Ateński; rozwój Aten; teatr grecki; architektura i urbanistyka okresu hellenistycznego – Pergamon

8) Rzym starożytny; traktat Witruwiusza; miasta rzymskie zbudowane na zasadzie koncepcyjnej wywodzącej się z obozu wojskowego; różnice pomiędzy architektonicznym porządkiem greckim a rzymskim; dom rzymski; Palatyn i pałac Flawiuszów, fora cesarskie, złoty dom Nerona

9) Architektura i urbanistyka wczesnochrześcijańska pomiędzy Rzymem a Bizancjum, podziemne miasto katakumb; świątynia wczesnochrześcijańska od domus ecclesiae do bazyliki; Konstantynopol i rozkwit Bizancjum

10) Romańszczyzna i wczesne średniowiecze; architektura monastyczna Wschodu i Zachodu;

11) Rozwój wybranych miast w okresie średniowiecza: Dubrownik; Carcassonne; Nowogród Wielki; rozwój Wenecji;

12) Pergamin z Sankt Gallen i jego znaczenie; nowe typy miast średniowiecznych (miasta kolegiackie, klasztorne i arcybiskupie)

13) Architektura i urbanistyka w okresie gotyku; katedra gotycka - konstrukcja, przykłady architektury świeckiej okresu gotyckiego na przykładzie Pałacu Dożów w Wenecji i Palazzo Vecchio we Florencji,

14) Przykłady architektury warownej Awinion i Malbork; przykłady miast gotyckich : Brugia, Lubeka, Mont – Saint- Michel; Asyż;

15) Miasta akademickie średniowiecznej Anglii

WIEDZA

Student, który zaliczył przedmiot, posiada niezbędną wiedzę

przekrojową, dzięki której:

1 Zna podstawowe zespoły urbanistyczne i zasady ich kształtowania

2. Zna podstawowe koncepcje urbanistyczne historyczne(od antyku do renesansu)

3. Zna podstawowe elementy budowli i rozumie ich znaczenie dla całości konstrukcji w których skład wchodzą

UMIEJĘTNOŚCI

Student, który zaliczył przedmiot, umie skutecznie stosować nabytą wiedzę do rozwiązywania problemów praktycznych, czyli :

1 Potrafi analizować i wyjaśnić przyczyny zmian zachodzących w urbanistyce i architekturze

2. Umie samodzielnie oceniać rozumie i potrafi wskazać podobieństwa i różnice w podstawowych urbanistycznych założeniach historycznych.

3. Posiada kwalifikacje, aby wskazać podstawowe elementy kompozycyjne i ich znaczenie jako składowe poszczególnych zespołów i wnętrz urbanistycznych

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

Student uczy się odpowiedzialności za innych i za dobro wspólne; poznaje formy i przejawy moralnej odpowiedzialności za społeczne skutki wykonywania swojego zawodu w tym zwłaszcza za ochronę dziedzictwa kulturowego

1.Rozpoznaje zespoły urbanistyczne i obiekty architektoniczne wchodzące w ich skład, potrafi określić okres ich powstania i podstawowe zasady kształtowania i kompozycji.

2. Zauważa ciągłość procesów historycznych w otaczającym środowisku urbanistycznym i rozumie ich następstwo i znaczenie ;

3 uczy się konstruktywnie rozwiązywać problemy związane z, konfliktami społecznymi w związanymi z procesami urbanizacji jak też kolizji interesów, inwestorskich, partykularnych jak i społeczności lokalnych z przez stosowanie metod negocjacyjnych, pojednawczych, konstruktywnych.

Po zakończeniu pełnego cyklu wykładowego w ramach dwóch semestrów przewiduje się uzupełnianie wiedzy teoretycznej o praktykę zdobytą w studenckich wyjazdach studialnych do najważniejszych historycznych zespołów urbanistycznych. Wyjazd taki przewiduje się w ramach przedmiotów wybieralnych na wyższych semestrach.