Komunikowanie społeczne

obowiązkowe

Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu socjologii, psychologii społecznej. Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, teoriami oraz podejściami badawczymi charakterystycznymi dla komunikowania społecznego, w tym szczególnie w kontekście zagadnień związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym państwa.

Oczekiwane umiejętności to zdolność praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy teoretycznej, wspomagane analizą medialną pod kierunkiem prowadzącego.

Oczekiwane kompetencje to zdolność do samodzielnej pracy opartej na informacjach pozyskanych w czasie zajęć oraz na ogólnodostępnej literaturze.

w sali

Przedmiot komunikowanie społeczne obejmuje zagadnienia związane z komunikowaniem i komunikowaniem się. Akcentowana jest więziotwórcza rola procesów komunikacyjnych. Omawiane są modele i paradygmaty komunikowania oraz ich rozwój. Szczególną uwagę zwraca się na funkcje współczesnych mediów i ich wpływ na społeczeństwo. Istotnym aspektem przedmiotu jest ekspozycja treści związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym w różnych mediach.

Przedmiot ma za zadanie w sposób uporządkowany i systematyczny wprowadzić studentów w tematykę komunikowania społecznego ze szczególnym uwzględnieniem problematyki z obszaru bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Obok omówienia podstawowych pojęć i podejść badawczych z obszaru komunikowania społecznego (takich jak m.in. komunikowanie, selekcja informacji, agenda setting, priming), pojawią się także aspekty praktyczne związane z analizą mediów i społeczeństwa medialnego oraz komunikowania w sytuacji konfliktu i kryzysu. Studenci, opierając się na dorobku z obszaru nauki o komunikacji społecznej i mediach, będą mogli wykorzystać ją do analiz z obszaru nauk o bezpieczeństwie, wzbogacając tym samym nie tylko spojrzenie na bezpieczeństwo wewnętrzne państwa, ale także pogłębiając zrozumienie znaczenia komunikowania społecznego w kontekście wyzwań i zagrożeń dla bezpieczeństwa zarówno państwa, jak i jednostki.

Zakres tematyczny konwersatorium obejmuje następujące grupy zagadnień:

1. Zajęcia organizacyjne. Wymogi formalne. Wstęp do komunikowania społecznego – kwestie definicyjne, wzajemne relacje.

2. Funkcje mediów w dziedzinie bezpieczeństwa

3. Perswazyjne i informacyjne aspekty komunikowania

4. Komunikowanie w sytuacji konfliktu i sytuacji kryzysu

5-6. Media i społeczeństwo medialne. Przemiany systemu medialnego w Polsce. Struktura mediów w obszarze bezpieczeństwa. (podwójne zajęcia)

7-8. Rozumienie informacji. Analiza recepcji mediów. Hipoteza różnicy wiedzy. (podwójne zajęcia)

9-10. Agenda setting w kontekście ekspozycji instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego (podwójne zajęcia)

11-12. Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach elektronicznych i drukowanych (podwójne zajęcia)

13-14. Społeczny odbiór medialnych przekazów na temat bezpieczeństwa. (podwójne zajęcia)

15. Bariery i trudności w komunikowaniu społecznym. Systematyka źródeł i przejawów.

Literatura przedmiotu:

B. Dobek-Ostrowska, "Podstawy komunikowania społecznego", Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska (red.), "Nauka o komunikowaniu: podstawowe orientacje teoretyczne", Wrocław 2001

B. Dobek-Ostrowska, "Polski system medialny na rozdrożu: media w polityce, polityka w mediach", Wrocław 2011

B. Dobek-Ostrowska, W. Sobera (red.), "Badania ilościowe i jakościowe w studiach nad komunikowaniem", Wrocław 2017

T. Goban-Klas, "Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu", Kraków 2006

E. M. Marciniak, "Komunikowanie społeczne", Warszawa 2014

M. Golka, "Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo dezinformacyjne", Warszawa 2020

S. Michalczyk, "Teoria komunikowania masowego," (skrypt dla studentów) Katowice 2019

E. Griffin, "Podstawy komunikacji społecznej", Warszawa, 2004,

Źródła internetowe:

K. Ołtarzewska, "Zarządzanie komunikacją kryzysową w serwisie społecznościowym Facebook na przykładzie „Żytniagate”, [w:] D. Piontek, S. Ossowski (red.), "Komunikowanie społeczne w dobie nowych technologii", Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej, Poznań 2017

- M. Palczewski, "Selekcja informacji w mediach – zasady, wartości, manipulacje", „Naukowy Przegląd Dziennikarski”, nr 2/2015

- "Księga Komunikacji Kryzysowej 2017. Podstawy zarządzania informacją w kryzysie", Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

- J. Bartoszek, G. Biskupska, P. Wojtunik, "Strategie i cele wykorzystywania mediów przez organizacje terrorystyczne", [w:] "Polityka medialna instytucji państwowych w obszarze zagrożeń terrorystycznych", Materiały z II edycji międzynarodowej konferencji z cyklu Przeciwdziałanie terroryzmowi, Biblioteka „Bezpieczeństwa Narodowego”, kwartalnika wydawanego przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, tom 9, Warszawa 2009

- K. Doktorowicz, "Polski system mediów publicznych. Jak to się stało?", [w:] P. Bielawski, A. Ostrowski (red.), "Media publiczne. System medialny w Polsce – pytania i dezyderaty", Dolnośląska Szkoła Wyższa, Wrocław 2010

- A. Chodyński, "Zarządzanie mediami a bezpieczeństwo", [w:] "Bezpieczeństwo. Teoria i praktyka", nr 4/2017

- J. Wieczorek, "Agenda setting niepotwierdzona teoria czy rzeczywiste zjawisko?", „Świat idei i polityki”, tom 11/2012

- E. Nowak, "Teoria agenda-setting a nowe media", „ Studia Medioznawcze”, 3 (66) , 2016

- E. Nowak, "Koncepcja primingu w studiach nad komunikowaniem politycznym", „Studia Medioznawcze”, nr 2 (49) , 2012

- K. Derlatka, "Media społecznościowe w podnoszeniu świadomości bezpieczeństwa i komunikacji w zarządzaniu kryzysowym", „Interdyscyplinarne Studia Społeczne”, Numer 2 (2), 2016

- R. Klepka, "Analiza zawartości mediów: dlaczego i do czego można ją wykorzystać w nauce o bezpieczeństwie i politologii?", „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, Studia de Securitateet Educatione Civili VI”, (2016)

Wiedza: K_W01, K_W02; K_W03

- student charakteryzuje relacje media – społeczeństwo z perspektywy różnych paradygmatów w kontekście bezpieczeństwa wewnętrznego państwa

- student rozumie więziotwórczy charakter procesów komunikowania społecznego

- student ma wiedzę oraz rozumie mechanizmy komunikowania perswazyjnego i informacyjnego oraz w sytuacjach konfliktów i kryzysów

Umiejętności: KU_01, K_U02

- student analizuje relacje między sposobem nagłośnienia problematyki bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach a społecznym obrazem tej sfery i opracowuje problematykę bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach

- student potrafi krytycznie formułować stanowisko wobec przekazu medialnego

- student potrafi dopasować strategie komunikacji do sytuacji konfliktowej i kryzysowej

Sposób weryfikacji efektów uczenia się: projekt.

Ocena projektu odnosi się do weryfikacji umiejętności studentów w zakresie efektów kształcenia, w tym w szczególności umiejętności analizy zawartości mediów oraz analizy agendy medialnej związanej z bezpieczeństwem wewnętrznym państwa. Algorytm końcowej oceny z projektu przedstawia się następująco:

2 do 50%

3*** powyżej 50%, ale nie więcej niż 60%

3,5 powyżej 60%, ale nie więcej niż 70%

4 powyżej 70%, ale nie więcej niż 80%

4,5 powyżej 80%, ale nie więcej niż 90%

5 powyżej 90%

*** Student opanował wszystkie efekty kształcenia ujęte w sylabusie

Bieżące przygotowanie do zajęć wraz z aktywnością dają możliwość podniesienia końcowej oceny o pół stopnia.

nie dotyczy