Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Instytucje dyplomacji UE

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2105-M-D1IDUE
Kod Erasmus / ISCED: 14.6 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0312) Politologia i wiedza o społeczeństwie Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Instytucje dyplomacji UE
Jednostka: Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
Grupy: Europeistyka -DZIENNE II STOPNIA 1 semestr, 1 rok
Punkty ECTS i inne: 3.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Wprowadzenie do problematyki dyplomacji wielostronnej na przykładzie Unii Europejskiej i Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Przedmiot na na celu zapoznanie studentów z instytucjami UE właściwymi w zakresie dyplomacji.

Pełny opis:

Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z instytucjami UE właściwymi w zakresie dyplomacji. Tematyka zajęć została podzielona na następujące główne obszary: (1) zagadnienia wprowadzające; (2) instytucje Unii Europejskiej właściwe w zakresie dyplomacji; (3) dyplomacja publiczna Unii Europejskiej; (4) instytucje wybranych państw członkowskich właściwe w zakresie dyplomacji.

I WPROWADZENIE

1. Wyjaśnienie podstawowych pojęć: geneza, funkcje oraz ewolucja dyplomacji

2. Dyplomacja czy polityka zagraniczna? Zakres współczesnej dyplomacji

3. Służba zagraniczna

II INSTYTUCJE UNII EUROPEJSKIEJ WŁAŚCIWE W ZAKRESIE DYPLOMACJI

4. Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (cz. I)

5. Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (cz. II)

6. Europejska Służba Działań Zewnętrznych

7. Agendy Unii Europejskiej właściwe w sprawach zewnętrznych

8. Specjalni wysłannicy i obserwatorzy (fakultatywnie)

9. Organizacja i funkcjonowanie przedstawicielstw (przy) Unii Europejskiej. Case studies Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce i Stałego Przedstawicielstwa RP przy Unii Europejskiej

III DYPLOMACJA PUBLICZNA UNII EUROPEJSKIEJ

10. Dyplomacja publiczna UE: case study programu Erasmus

IV INSTYTUCJE WYBRANYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH WŁAŚCIWE W ZAKRESIE DYPLOMACJI

11. Instytucje dyplomatyczne wybranych państw członkowskich

- Instytucje dyplomatyczne Niemiec właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską

- Instytucje dyplomatyczne Francji właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską

- Instytucje dyplomatyczne Włoch właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską / Instytucje dyplomatyczne małych i średnich państw członkowskich właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską (temat do wyboru)

12. Perspektywy dyplomacji Unii Europejskiej: propozycje zmian, strategie, preferencje – debata studencka

Literatura:

Chojan A., Europejska Służba Działań Zewnętrznych – postęp czy regres w politycznej integracji Europy?, „Myśl Ekonomiczna i Polityczna” 2012, t. 36, nr 1, s. 142–179.

Constantinou C., Diplomatic representations... or who framed the Ambassadors?, „Millennium” 1994, t. 23, nr 1, s. 1–23. doi: 10.1177/03058298940230010201.

Dubowski T., Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Temida 2, Białystok 2017.

Eysymontt M., Pozycja instytucjonalna urzędu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa: od koncepcji, przez narodziny, po nieustanną ewolucję, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa, s. 1–15; dostęp online: https://www.ksiegarnia.beck.pl/media/product_custom_files/1/8/18737-pozycja-instytucjonalna-urzedu-wysokiego-przedstawiciela-unii-do-spraw-zagranicznych-i-polityki-bezpieczenstwa-m-eysymontt-fragment.pdf.

Galtung J., M. Holmboe Ruge, Patterns of diplomacy, „Journal of Peace Research” 1965, t. 2, nr 2, s. 101–107; dostęp online: https://www.buw.uw.edu.pl/ → zasoby online → bazy online → Jstore.

High Representative (2019–2024) Josep Borrell Fontelles, https://ec.europa.eu/commission/commissioners/2019-2024/borrell-fontelles_en.

Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., art. 1–3, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19650370232.

Korczyński G., P. Wyganowski (red.), Fundamenty: rozwój służby cywilnej – dyplomacja: Raporty słuchaczy KSAP, Warszawa 2018 (dostępny online).

Melissen J., The new public diplomacy: between theory and practice, [w:] J. Melissen (red.), The new public diplomacy: soft power in international relations, Palgrave Macmillan, Basingstoke, New York 2005, s. 3–27.

Ociepka B., Dyplomacja publiczna jako forma komunikowania międzynarodowego, [w:] B. Ociepka (red.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2008, s. 11–35.

Ryniejska-Kiełdanowicz M., Rola dyplomacji publicznej w kreowaniu zewnętrznego obrazu Unii Europejskiej, „Przegląd Zachodni” 2015, nr 1, s. 157–174.

Scott-Smith G., Exchange programs and public diplomacy, [w:] N. Snow, N.J. Cull (red.), Handbook of public diplomacy, 2. wyd., Routledge, New York 2020, s. 50–56.

Scott-Smith G., International exchanges, [w:] E. Gilboa (red.), A research agenda for public diplomacy, Edward Elgar Publishing, Northampton 2023, s. 251–266.

Sokolnicki M., O zawodzie dyplomaty, „Sprawy Obce” 1929, nr 1, s. 3–14; dostęp online: https://digit.pism.pl/dlibra/publication/879/edition/716/content.

Staszczyk A., Rola Parlamentu Europejskiego w procesie kształtowania Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE po zawarciu Traktatu z Lizbony, „Rocznik Integracji Europejskiej” 2013, nr 7, s. 251–263.

Surmacz B., „Ambasady” regionów – przedstawicielstwa polskich województw w Brukseli, „Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych” 2013, nr 8, s. 36–52.

Surmacz B., Ewolucja współczesnej dyplomacji: aktorzy, struktury, funkcje, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2015.

Szczepanik K., Organizacja polskiej służby zagranicznej 1918–2010, Wydawnictwo Naukowe Askon, Warszawa 2012.

Witryna internet. ESDZ, http://eeas.europa.eu/index_pl.htm.

Witryna internet. Service for Foreign Policy Instruments (FPI), https://fpi.ec.europa.eu/index_en.

Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, https://eur-lex.europa.eu/PL/legal-content/summary/the-high-representative-of-the-union-for-foreign-affairs-security-policy.html.

Efekty uczenia się:

Wiedza

1. Definiuje pojęcie dyplomacji

2. Rozróżnia instytucje dyplomacji UE

Umiejętności

3. Ocenia wybrane projekty UE z zakresu dyplomacji publicznej

4. Analizuje sposoby prowadzenia dyplomacji przez instytucje UE

Kompetencje

5. Ma świadomość wzrastającego znaczenia dyplomacji UE

6. Postrzega relacje między państwami członkowskimi w kontekście dialogu z UE

Metody i kryteria oceniania:

Aktywność na zajęciach

Projekty studenckie (grupy)

Debata studencka

Kolokwium

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Konwersatorium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Karina Marczuk
Prowadzący grup: Karina Marczuk
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Skrócony opis:

Przedmiot na na celu zapoznanie studentów z instytucjami UE właściwymi w zakresie dyplomacji.

Pełny opis:

Przedmiot ma na celu zapoznanie studentów z instytucjami UE właściwymi w zakresie dyplomacji. Tematyka zajęć została podzielona na następujące główne obszary: (1) zagadnienia wprowadzające; (2) instytucje Unii Europejskiej właściwe w zakresie dyplomacji; (3) dyplomacja publiczna Unii Europejskiej; (4) instytucje wybranych państw członkowskich właściwe w zakresie dyplomacji.

I WPROWADZENIE

1. Wyjaśnienie podstawowych pojęć: geneza, funkcje oraz ewolucja dyplomacji

2. Dyplomacja czy polityka zagraniczna? Zakres współczesnej dyplomacji

3. Służba zagraniczna

II INSTYTUCJE UNII EUROPEJSKIEJ WŁAŚCIWE W ZAKRESIE DYPLOMACJI

4. Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (cz. I)

5. Wysoki Przedstawiciel Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa (cz. II)

6. Europejska Służba Działań Zewnętrznych

7. Agendy Unii Europejskiej właściwe w sprawach zewnętrznych

8. Specjalni wysłannicy i obserwatorzy (fakultatywnie)

9. Organizacja i funkcjonowanie przedstawicielstw (przy) Unii Europejskiej. Case studies Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w Polsce i Stałego Przedstawicielstwa RP przy Unii Europejskiej

III DYPLOMACJA PUBLICZNA UNII EUROPEJSKIEJ

10. Dyplomacja publiczna UE: case study programu Erasmus

IV INSTYTUCJE WYBRANYCH PAŃSTW CZŁONKOWSKICH WŁAŚCIWE W ZAKRESIE DYPLOMACJI

11. Instytucje dyplomatyczne wybranych państw członkowskich

- Instytucje dyplomatyczne Niemiec właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską

- Instytucje dyplomatyczne Francji właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską

- Instytucje dyplomatyczne Włoch właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską / Instytucje dyplomatyczne małych i średnich państw członkowskich właściwe w zakresie dyplomacji – relacje z Unią Europejską (temat do wyboru)

12. Perspektywy dyplomacji Unii Europejskiej: propozycje zmian, strategie, preferencje – debata studencka

Literatura:

Chojan A., Europejska Służba Działań Zewnętrznych – postęp czy regres w politycznej integracji Europy?, „Myśl Ekonomiczna i Polityczna” 2012, t. 36, nr 1, s. 142–179.

Constantinou C., Diplomatic representations... or who framed the Ambassadors?, „Millennium” 1994, t. 23, nr 1, s. 1–23. doi: 10.1177/03058298940230010201.

Dubowski T., Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, Temida 2, Białystok 2017.

Eysymontt M., Pozycja instytucjonalna urzędu Wysokiego Przedstawiciela Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa: od koncepcji, przez narodziny, po nieustanną ewolucję, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa, s. 1–15; dostęp online: https://www.ksiegarnia.beck.pl/media/product_custom_files/1/8/18737-pozycja-instytucjonalna-urzedu-wysokiego-przedstawiciela-unii-do-spraw-zagranicznych-i-polityki-bezpieczenstwa-m-eysymontt-fragment.pdf.

Galtung J., M. Holmboe Ruge, Patterns of diplomacy, „Journal of Peace Research” 1965, t. 2, nr 2, s. 101–107; dostęp online: https://www.buw.uw.edu.pl/ → zasoby online → bazy online → Jstore.

High Representative (2019–2024) Josep Borrell Fontelles, https://ec.europa.eu/commission/commissioners/2019-2024/borrell-fontelles_en.

Konwencja wiedeńska o stosunkach dyplomatycznych, sporządzona w Wiedniu dnia 18 kwietnia 1961 r., art. 1–3, https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19650370232.

Korczyński G., P. Wyganowski (red.), Fundamenty: rozwój służby cywilnej – dyplomacja: Raporty słuchaczy KSAP, Warszawa 2018 (dostępny online).

Melissen J., The new public diplomacy: between theory and practice, [w:] J. Melissen (red.), The new public diplomacy: soft power in international relations, Palgrave Macmillan, Basingstoke, New York 2005, s. 3–27.

Ociepka B., Dyplomacja publiczna jako forma komunikowania międzynarodowego, [w:] B. Ociepka (red.), Dyplomacja publiczna, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2008, s. 11–35.

Ryniejska-Kiełdanowicz M., Rola dyplomacji publicznej w kreowaniu zewnętrznego obrazu Unii Europejskiej, „Przegląd Zachodni” 2015, nr 1, s. 157–174.

Scott-Smith G., Exchange programs and public diplomacy, [w:] N. Snow, N.J. Cull (red.), Handbook of public diplomacy, 2. wyd., Routledge, New York 2020, s. 50–56.

Scott-Smith G., International exchanges, [w:] E. Gilboa (red.), A research agenda for public diplomacy, Edward Elgar Publishing, Northampton 2023, s. 251–266.

Sokolnicki M., O zawodzie dyplomaty, „Sprawy Obce” 1929, nr 1, s. 3–14; dostęp online: https://digit.pism.pl/dlibra/publication/879/edition/716/content.

Staszczyk A., Rola Parlamentu Europejskiego w procesie kształtowania Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE po zawarciu Traktatu z Lizbony, „Rocznik Integracji Europejskiej” 2013, nr 7, s. 251–263.

Surmacz B., „Ambasady” regionów – przedstawicielstwa polskich województw w Brukseli, „Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych” 2013, nr 8, s. 36–52.

Surmacz B., Ewolucja współczesnej dyplomacji: aktorzy, struktury, funkcje, Wydawnictwo UMCS, Lublin 2015.

Szczepanik K., Organizacja polskiej służby zagranicznej 1918–2010, Wydawnictwo Naukowe Askon, Warszawa 2012.

Witryna internet. ESDZ, http://eeas.europa.eu/index_pl.htm.

Witryna internet. Service for Foreign Policy Instruments (FPI), https://fpi.ec.europa.eu/index_en.

Wysoki Przedstawiciel Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, https://eur-lex.europa.eu/PL/legal-content/summary/the-high-representative-of-the-union-for-foreign-affairs-security-policy.html.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)