Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Prawo prywatne międzynarodowe

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2200-1K013
Kod Erasmus / ISCED: 10.0 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0421) Prawo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Prawo prywatne międzynarodowe
Jednostka: Wydział Prawa i Administracji
Grupy: Przedmioty kierunkowe dla studiów prawniczych (nowy program)
Strona przedmiotu: http://ppm.mateuszpilich.edh.pl
Punkty ECTS i inne: 6.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywne
obowiązkowe

Wymagania (lista przedmiotów):

Prawo cywilne I 2200-1A063

Założenia (lista przedmiotów):

Postępowanie cywilne 2200-1P014
Prawo cywilne I 2200-1A063
Prawo cywilne II cz. a 2200-1A156
Prawo cywilne II cz. b 2200-1A155
Prawo handlowe 2200-1B087
Prawo pracy 2200-1B057

Założenia (opisowo):

Jako wyspecjalizowana dziedzina prawa prywatnego, prawo prywatne międzynarodowe wymaga od studentów zrozumienia zagadnień zarówno materialnoprawnych, jak i proceduralnych. Przystępując do realizacji kursu, student powinien znać i rozumień, przynajmniej w podstawowym zakresie, pojęcia takie jak np. zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych, osoba fizyczna i prawna, pełnomocnictwo, zobowiązanie, przedawnienie, umowa, spółka, małżeński reżim majątkowy, rozrządzenie testamentowe, czynność procesowa, pozew, legitymacja, jurysdykcja krajowa itp. Pożądana jest świadomość różnic między systemami prawnymi różnych państw współczesnego świata oraz posiadanie przynajmniej podstawowych informacji na temat funkcji i zastosowania prawa porównawczego. Na tej podstawie staje się możliwe wyjaśnienie specyfiki norm kolizyjnoprawnych, które pełnią funkcję pośredniczącą między sądem lub innym organem stosującym prawo a porządkiem prawnym miarodajnym dla uregulowania konkretnego stosunku między równorzędnymi podmiotami w kontekście transgranicznym.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Prawo prywatne międzynarodowe stanowi dziedzinę ogólnie służącą uregulowaniu transgranicznych stosunków prywatnoprawnych (w dziedzinie prawa cywilnego, rodzinnego, handlowego oraz indywidualnego prawa pracy). Składa się z części kolizyjnoprawnej (znaczenie wąskie) oraz materialnoprawnej, przy czym ta ostatnia obejmuje zwłaszcza tzw. jednolite prawo prywatne (szersze znaczenie). Jest ściśle powiązane z dziedziną międzynarodowego postępowania cywilnego, zajmującą się zagadnieniami takimi jak jurysdykcja, międzynarodowa pomoc prawna oraz uznawanie i wykonywanie zagranicznych orzeczeń oraz dokumentów pozasądowych. Stanowi niezbędny element wiedzy współczesnego, dobrze wykształconego prawnika.

Pełny opis:

Prawo prywatne międzynarodowe (ang. private international law, fr. droit international privé, niem. Internationales Privatrecht) w znaczeniu ścisłym oznacza gałąź prawa, której zadaniem jest rozgraniczanie sfer zastosowania (kompetencji) systemów prawnych regulujących stosunki z zakresu prawa prywatnego – cywilnego i handlowego. W tym znaczeniu nazywa się je również alternatywnie "prawem kolizyjnym" (ang. law of the conflict of laws, fr. droit de conflit des lois, niem. Kollisionsrecht). Potrzeba jego istnienia wynika z zasadniczej równorzędności wszystkich porządków prawnych państw współczesnego świata, co oznacza, że żadne z tych praw nie jest a priori "lepsze" od innych i każde może potencjalnie znaleźć zastosowanie do danego stosunku prawnego przed sądem, o ile tylko pozostaje z tym stosunkiem w dostatecznie bliskiej relacji.

Prawo prywatne międzynarodowe w opisanym wyżej, wąskim znaczeniu składa się z norm kolizyjnych, które wskazują prawo właściwe dla rozmaitych stosunków prywatnoprawnych za pośrednictwem łączników, tj. specjalnych kryteriów odnoszących się do atrybutów lub okoliczności faktycznych o charakterze osobowym (łączniki personalne), przedmiotowym (łączniki obiektywne) lub wynikającym z woli stron (wybór prawa właściwego, określany również jako "łącznik subiektywny"). Rolą prawa prywatnego międzynarodowego w znaczeniu ścisłym nie jest zatem bezpośrednia regulacja praw i obowiązków stron danego stosunku, którą przynoszą dopiero miarodajne normy merytoryczne - przede wszystkim należące do wskazanego porządku prawnego. Normy kolizyjne zupełne mogą wskazać jako właściwe prawo obowiązujące w siedzibie sądu (łac. lex fori) lub prawo obce. Normy kolizyjne jednostronne, które w polskim prawie kolizyjnym należą do wyjątków, wskazują wyłącznie własne prawo sądu orzekającego.

Do prawa prywatnego międzynarodowego w szerszym znaczeniu tego słowa należą również normy prawa merytorycznego stanowione dla sytuacji z elementem zagranicznym. Przede wszystkim chodzi tutaj o normy konwencji międzynarodowych regulujące bezpośrednio transgraniczne stosunki prywatnoprawne. Tytułem przykładu można wymienić Konwencję Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów (CISG) czy też Konwencję o umowie międzynarodowego przewozu drogowego (CMR); liczne konwencje regulują prawo własności intelektualnej, a także stosunki prawnorodzinne (zwłaszcza przysposobienie międzynarodowe).

Przepisy ustanawiające reżim materialnoprawny dla prywatnoprawnych stosunków o charakterze transgranicznym nazywa się często krótko 'prawem jednolitym.' W zakresie, w jakim dotyczą one stosunków gospodarczych, mowa tutaj o tzw. międzynarodowym prawie handlowym.

W trakcie wykładu z zakresu prawa prywatnego międzynarodowego studenci poznają podstawy polskiego prawa prywatnego międzynarodowego w wąskim znaczeniu, tzn. prawa kolizyjnego. Zasadniczo nie omawia się prawa jednolitego, które jest przedmiotem szczegółowych zajęć w modułach bloków wykładowych. Bardzo ograniczone są również informacje na temat prawa prywatnego międzynarodowego Unii Europejskiej, które stanowi szybko rozwijającą się subdyscyplinę prawa kolizyjnego i międzynarodowego prawa procesowego cywilnego.

Prawo prywatne międzynarodowe jest dziedziną niełatwą, ale praktycznie bardzo przydatną. Trudno wyobrazić sobie funkcjonowanie na rynku prawniczym bez przynajmniej elementarnej orientacji w tym zakresie.

Literatura:

Literatura podstawowa:

1. M. Pazdan, Prawo prywatne międzynarodowe, wyd. 16, Warszawa 2016

2. J. Gołaczyński, Prawo prywatne międzynarodowe, wyd. 5, Warszawa 2017

Literatura uzupełniająca:

1. M. Pazdan (red.), Prawo prywatne międzynarodowe. System Prawa Prywatnego. Tom 20A/20B/20C, Warszawa 2015

2. J. Poczobut (red.), Prawo prywatne międzynarodowe. Komentarz, wyd. 1, Warszawa 2017

Pomoce dydaktyczne:

1. M. Pilich, Zbiór kazusów do prawa prywatnego międzynarodowego. http://www.ppm.mateuszpilich.edh.pl

2. J. Gołaczyński, P. Pęcherzewski (red.), Kazusy z prawa prywatnego międzynarodowego i międzynarodowego postępowania cywilnego, Wrocław 2012, https://www.bibliotekacyfrowa.pl/dlibra/publication/37725/edition/39356?language=pl

Efekty uczenia się:

Dzięki uczestnictwu w wykładzie prawa prywatnego międzynarodowego student zna polską ustawę - Prawo prywatne międzynarodowe z 2011 r. Posiada podstawowy zasób wiedzy nie tylko na temat prawa właściwego dla różnych stosunków prywatnoprawnych, lecz również rozumie znaczenie takich ogólnych instytucji, jak w szczególności klauzula porządku publicznego oraz przepisy wymuszające swoje zastosowanie. Znane jest mu podstawowe orzecznictwo sądów polskich, zwłaszcza SN, a takze najważniejsze wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczące wykładni obowiązujących w Polsce norm europejskiego PPM.

Praktyczna umiejętność zastosowania poznanych konstrukcji teoretycznych może być rozwinięta dzięki uczestnictwu w ćwiczeniach.

Metody i kryteria oceniania:

Egzamin zakończony egzaminem ustnym (standardowo złożonym z trzech-czterech pytań dotyczących węzłowych zagadnień wykładu: części ogólnej i szczegółowej ppm).

Ćwiczenia mogą kończyć się zaliczeniem w formie kolokwium lub podobnej, stosownie do wymagań ustalanych przez prowadzących zajęcia.

Praktyki zawodowe:

Nie są przewidziane.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Wykład, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: Adam Opalski, Mateusz Pilich
Prowadzący grup: Mateusz Pilich
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Egzamin
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)