Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Filozoficzne podstawy ochrony zwierząt

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2500-PL-PS-FO-24
Kod Erasmus / ISCED: 14.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0313) Psychologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Filozoficzne podstawy ochrony zwierząt
Jednostka: Wydział Psychologii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: 4.00 Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.
Język prowadzenia: polski
Założenia (opisowo):

Rok II-V

Skrócony opis:

Celem kursu jest prezentacja filozoficznych podstawpowstawania i rozwoju prawnej ochrony zwierząt w Polsce w świetle prac badawczych i literackichdotyczących szeroko rozumianej problematyki relacjiczłowieka ze zwierzętami oraz aktów prawnych z zakresuprawa ochrony środowiska. Rozważanie relacji prawa do kultury, czy też kultury do prawa, wskazujejednoznacznie na wpływ prawa na kulturę i tym samymkultury na prawo. Na zajęciach podjęta będzieproblematyka relacji człowieka do zwierząt w kontekściezmian kulturowym na przestrzeni wieków, a więc w przeszłości, teraźniejszości oraz z myślą o przyszłości. Z drugiej strony, kurs ten będzie okazją do zapoznania sięrównież z poglądami czołowych filozofów różnych epokpodejmujących tematykę relacji człowieka do świataprzyrody, mających niewątpliwie duży wpływ nakształtowanie się kultury polskiej.

Efekty uczenia się:

Wiedza:

Po kursie student/ka:

-zna podstawowe, jak i szczegółowe pojęcia związane z problematyką podstaw ochrony zwierząt

-rozumie rolę kultury w tworzeniu prawa i wpływu prawa na kulturę,

-zna podstawowe nurty etyki środowiskowej,

-zna podstawowe pojęcia etyczne.

Umiejętności:

Po kursie student/ka

-potrafi posługiwać się pojęciami z zakresu etyki,

-potrafi wymienić i ogólnie omówić nurty etyki środowiskowej,

-potrafi wymienić najważniejsze akty prawne z zakresu ochrony zwierząt w prawie polskim,

-potrafi wskazać rolę kultury w tworzeniu prawa i wpływu prawa na kulturę,

Postawy:

Po kursie student/ka:

-rozpoznaje, na czym polega znaczenie kultury w tworzeniu prawa i wpływu prawa na kulturę,

- posiada większą świadomość złożoności problemów natury etycznej i moralnej w zakresie tworzenia prawa.

Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)

Okres: 2023-10-01 - 2024-01-28
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Seminarium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: Paulina Selmaj-Pomaska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie lub ocena
Seminarium - Zaliczenie na ocenę
Pełny opis:

Celem kursu jest prezentacja filozoficznych podstaw powstawania i rozwoju prawnej ochrony zwierząt w Polsce w świetle prac badawczych i literackich dotyczących szeroko rozumianej problematyki relacji człowieka ze zwierzętami oraz aktów prawnych z zakresu prawa ochrony środowiska. Kształtowanie się prawa zależy w dużej mierze od przekonań dominujących w danym czasie. Prawo należy do szczególnie znaczących składników kultury. Jest wytworem kultury i jednocześnie potężnym czynnikiem kulturotwórczym. Szczególne znaczenie prawa w kulturze i dla kultury przejawia się w jego wielostronnych powiązaniach, zarówno z kulturą duchową, jak i kulturą materialną. Rozważanie relacji prawa do kultury, czy też kultury do prawa, wskazuje jednoznacznie na wpływ prawa na kulturę i tym samym kultury na prawo. Na zajęciach podjęta będzie problematyka relacji człowieka do zwierząt w kontekście zmian kulturowym na przestrzeni wieków, a więc w przeszłości, teraźniejszości oraz z myślą o przyszłości.

Z drugiej strony, kurs ten będzie okazją do zapoznania się również z poglądami czołowych filozofów różnych epok podejmujących tematykę relacji człowieka do świata przyrody, mających niewątpliwie duży wpływ na kształtowanie się kultury polskiej.

Literatura:

1. Literatura podstawowa:

Łepko Z. (2006), Problem opozycji człowieka wobec przyrody, „Seminare” nr 2, 137-148

Literatura uzupełniająca:

Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.

Andrzejewski B. (2001), Przyczynek do teorii homo universus, w: Korpikiewicz H. (red.), Człowiek – zwierzę - cywilizacja. Aspekt humanistyczny, PRODRUK, Poznań, 262-266.

Tatarkiewicz W. (2002), Historia filozofii, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

2. Literatura podstawowa:

Pobojewska A. (1998), Istota żywa jako podmiot. Wybór pism Jakoba Johannesa von Uexkülla, Studio Wydawnicze KARTA, Łódź.

Literatura uzupełniająca:

Arystoteles (1964), Polityka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Św. Tomasz z Akwinu (1999), Dysputy problemowe o prawdzie, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.

Descartes R. (1958), Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz rozmowa z Burmanem, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

d’Holbach P. H. (1957), System przyrody czyli prawa świata fizycznego i moralnego, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

3. Literatura podstawowa:

Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

Rousseau J. J. (1956), Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Schopenhauer A. (1994), Świat jako wola i przedstawienie, t.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

de Montaigne M. (1985), Próby, Księga druga, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

4. Literatura podstawowa:

Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Selmaj-Pomaska P. (2010), Problem praw moralnych bytów pozaludzkich, “Seminare” t. 28, 87-98.

Literatura uzupełniająca:

Kiełczewski D. (1993), Główne nurty ekologiczne we współczesnej filozofii., w: Prandecka B. (red.), Interdyscyplinarne podstawy ochrony środowiska przyrodniczego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, s. 47.

Lazari – Pawłowska I. (1976), Schweitzer, Wiedza Powszechna, Warszawa.

Selmaj-Pomaska P. (2013), Klausa Michaela Meyer-Abicha teoria odpowiedzialności, Studia Ecologiae et Bioethicae, Tom 11 , Numer 3, 29-49.

Selmaj-Pomaska P. (2015), Klaus Michael Meyer-Abich on ecological revolution, Seminare. Poszukiwania naukowe, Tom 36 , Numer 2, 73-79.

Selmaj-Pomaska P. (2011), Klausa Michaela Meyera-Abicha idea pokoju człowieka z przyrodą, Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, Nr specjalny 3 (2/2011) Kierunki badawcze w filozofii II, 345-356.

5. Literatura podstawowa:

Singer P. (2004), Wyzwolenie zwierząt, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

Literatura uzupełniająca:

Singer P. (2003), Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa.

6. Literatura podstawowa:

Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

Tyburski W. (1997), Etyczny wymiar ochrony środowiska naturalnego, w: Dołęga J.M., J. Kuczyński, Woźnicki A. (red.), Szkoła przeżycia cywilizacyjnego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, 274-287.

7. Literatura podstawowa:

Łapiński J. (2002), Etyczne podstawy ochrony zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 64-82.

Literatura uzupełniająca:

Ślipko T. (1996), Świat zwierząt w świetle etyki, cz.2, „Życie Weterynaryjne” nr 9, 288-289.

8. Literatura podstawowa:

Szafer W. (1976), Dzieje ochrony przyrody w Polsce i innych krajach, w: Szafer W., Ochrona przyrodniczego środowiska człowieka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Literatura uzupełniająca:

Przyborowska- Klimczak A. (2002), Ochrona zwierząt w świetle dokumentów międzynarodowych, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 93-116.

9. Literatura podstawowa:

Majewski A. (2000), Aksjologiczne podstawy prawnej ochrony zwierząt w aspekcie humanitarnym, „Gdańskie Studia Prawnicze” tom 7, 365-380.

Literatura uzupełniająca:

Owczarz W., Paczkowski D. (1996), Zwierzę nie jest rzeczą, „Zielone Brygady” nr 7, s. 40-43.

Szkudlarek P. (1996), Ochrona zwierząt – a może inaczej?, „Zielone Brygady” nr 10, s. 8.

10. Literatura podstawowa:

Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.

Literatura uzupełniająca:

Nazar M.(2002), Normatywna dereifikacja zwierząt – aspekty cywilnoprawne, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin,. 129-153.

11. Literatura podstawowa:

Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.

Literatura uzupełniająca:

Łętowska E. (1997), Dwa cywilnoprawne aspekty praw zwierząt. Dereifikacja i personalizacja, w: Szpunar A. (red.), Studia z prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ku czci Profesor Biruty Lewaszkiewicz – Petrykowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 71-92.

Feinberg J. (1980), Obowiązki człowieka i prawa zwierząt, „Etyka” nr 18.

12.Literatura podstawowa:

Tokarczyk R. (2006), Prawa narodzin, życia i śmierci. Podstawy biojurysprudencji, Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków 2006

Literatura uzupełniająca:

Tokarczyk R. (1997), Biojurysprudencja. Nowy nurt jurysprudencji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)

Okres: 2024-02-19 - 2024-06-16
Wybrany podział planu:
Przejdź do planu
Typ zajęć:
Seminarium, 30 godzin więcej informacji
Koordynatorzy: (brak danych)
Prowadzący grup: Paulina Selmaj-Pomaska
Lista studentów: (nie masz dostępu)
Zaliczenie: Przedmiot - Zaliczenie lub ocena
Seminarium - Zaliczenie na ocenę
Pełny opis:

Celem kursu jest prezentacja filozoficznych podstaw powstawania i rozwoju prawnej ochrony zwierząt w Polsce w świetle prac badawczych i literackich dotyczących szeroko rozumianej problematyki relacji człowieka ze zwierzętami oraz aktów prawnych z zakresu prawa ochrony środowiska. Kształtowanie się prawa zależy w dużej mierze od przekonań dominujących w danym czasie. Prawo należy do szczególnie znaczących składników kultury. Jest wytworem kultury i jednocześnie potężnym czynnikiem kulturotwórczym. Szczególne znaczenie prawa w kulturze i dla kultury przejawia się w jego wielostronnych powiązaniach, zarówno z kulturą duchową, jak i kulturą materialną. Rozważanie relacji prawa do kultury, czy też kultury do prawa, wskazuje jednoznacznie na wpływ prawa na kulturę i tym samym kultury na prawo. Na zajęciach podjęta będzie problematyka relacji człowieka do zwierząt w kontekście zmian kulturowym na przestrzeni wieków, a więc w przeszłości, teraźniejszości oraz z myślą o przyszłości.

Z drugiej strony, kurs ten będzie okazją do zapoznania się również z poglądami czołowych filozofów różnych epok podejmujących tematykę relacji człowieka do świata przyrody, mających niewątpliwie duży wpływ na kształtowanie się kultury polskiej.

Literatura:

1. Literatura podstawowa:

Łepko Z. (2006), Problem opozycji człowieka wobec przyrody, „Seminare” nr 2, 137-148

Literatura uzupełniająca:

Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.

Andrzejewski B. (2001), Przyczynek do teorii homo universus, w: Korpikiewicz H. (red.), Człowiek – zwierzę - cywilizacja. Aspekt humanistyczny, PRODRUK, Poznań, 262-266.

Tatarkiewicz W. (2002), Historia filozofii, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

2. Literatura podstawowa:

Pobojewska A. (1998), Istota żywa jako podmiot. Wybór pism Jakoba Johannesa von Uexkülla, Studio Wydawnicze KARTA, Łódź.

Literatura uzupełniająca:

Arystoteles (1964), Polityka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Św. Tomasz z Akwinu (1999), Dysputy problemowe o prawdzie, Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Lublin.

Descartes R. (1958), Medytacje o pierwszej filozofii wraz z zarzutami uczonych mężów i odpowiedziami autora oraz rozmowa z Burmanem, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

d’Holbach P. H. (1957), System przyrody czyli prawa świata fizycznego i moralnego, t. 1, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

3. Literatura podstawowa:

Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

Rousseau J. J. (1956), Trzy rozprawy z filozofii społecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Schopenhauer A. (1994), Świat jako wola i przedstawienie, t.1, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

de Montaigne M. (1985), Próby, Księga druga, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

4. Literatura podstawowa:

Piątek Z. (1998), Etyka środowiskowa. Nowe spojrzenie na miejsce człowieka w przyrodzie, Księgarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Selmaj-Pomaska P. (2010), Problem praw moralnych bytów pozaludzkich, “Seminare” t. 28, 87-98.

Literatura uzupełniająca:

Kiełczewski D. (1993), Główne nurty ekologiczne we współczesnej filozofii., w: Prandecka B. (red.), Interdyscyplinarne podstawy ochrony środowiska przyrodniczego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1993, s. 47.

Lazari – Pawłowska I. (1976), Schweitzer, Wiedza Powszechna, Warszawa.

Selmaj-Pomaska P. (2013), Klausa Michaela Meyer-Abicha teoria odpowiedzialności, Studia Ecologiae et Bioethicae, Tom 11 , Numer 3, 29-49.

Selmaj-Pomaska P. (2015), Klaus Michael Meyer-Abich on ecological revolution, Seminare. Poszukiwania naukowe, Tom 36 , Numer 2, 73-79.

Selmaj-Pomaska P. (2011), Klausa Michaela Meyera-Abicha idea pokoju człowieka z przyrodą, Zeszyty Naukowe Towarzystwa Doktorantów UJ Nauki Humanistyczne, Nr specjalny 3 (2/2011) Kierunki badawcze w filozofii II, 345-356.

5. Literatura podstawowa:

Singer P. (2004), Wyzwolenie zwierząt, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

Literatura uzupełniająca:

Singer P. (2003), Etyka praktyczna, Książka i Wiedza, Warszawa.

6. Literatura podstawowa:

Ślipko T., Zwoliński A. (1999), Rozdroża ekologii, WAM, Kraków.

Literatura uzupełniająca:

Tyburski W. (1997), Etyczny wymiar ochrony środowiska naturalnego, w: Dołęga J.M., J. Kuczyński, Woźnicki A. (red.), Szkoła przeżycia cywilizacyjnego, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa, 274-287.

7. Literatura podstawowa:

Łapiński J. (2002), Etyczne podstawy ochrony zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 64-82.

Literatura uzupełniająca:

Ślipko T. (1996), Świat zwierząt w świetle etyki, cz.2, „Życie Weterynaryjne” nr 9, 288-289.

8. Literatura podstawowa:

Szafer W. (1976), Dzieje ochrony przyrody w Polsce i innych krajach, w: Szafer W., Ochrona przyrodniczego środowiska człowieka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Literatura uzupełniająca:

Przyborowska- Klimczak A. (2002), Ochrona zwierząt w świetle dokumentów międzynarodowych, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin, 93-116.

9. Literatura podstawowa:

Majewski A. (2000), Aksjologiczne podstawy prawnej ochrony zwierząt w aspekcie humanitarnym, „Gdańskie Studia Prawnicze” tom 7, 365-380.

Literatura uzupełniająca:

Owczarz W., Paczkowski D. (1996), Zwierzę nie jest rzeczą, „Zielone Brygady” nr 7, s. 40-43.

Szkudlarek P. (1996), Ochrona zwierząt – a może inaczej?, „Zielone Brygady” nr 10, s. 8.

10. Literatura podstawowa:

Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.

Literatura uzupełniająca:

Nazar M.(2002), Normatywna dereifikacja zwierząt – aspekty cywilnoprawne, w: Mozgawa M. (red.), Prawna ochrona zwierząt, Oficyna Wydawnicza Verba, Lublin,. 129-153.

11. Literatura podstawowa:

Białocerkiewicz J. (2005), Status prawny zwierząt. Prawa zwierząt czy prawna ochrona zwierząt, Dom Organizatora, Toruń.

Literatura uzupełniająca:

Łętowska E. (1997), Dwa cywilnoprawne aspekty praw zwierząt. Dereifikacja i personalizacja, w: Szpunar A. (red.), Studia z prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ku czci Profesor Biruty Lewaszkiewicz – Petrykowskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź, 71-92.

Feinberg J. (1980), Obowiązki człowieka i prawa zwierząt, „Etyka” nr 18.

12.Literatura podstawowa:

Tokarczyk R. (2006), Prawa narodzin, życia i śmierci. Podstawy biojurysprudencji, Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, Kraków 2006

Literatura uzupełniająca:

Tokarczyk R. (1997), Biojurysprudencja. Nowy nurt jurysprudencji, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)