Teoria i praktyka diagnozy neuropsychologicznej
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2500-PL-PS-SP301-05 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
|
Nazwa przedmiotu: | Teoria i praktyka diagnozy neuropsychologicznej |
Jednostka: | Wydział Psychologii |
Grupy: |
Neuropsychologia kliniczna |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Kierunek podstawowy MISMaP: | psychologia |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Zaliczenie zajęć obligatoryjnych „Diagnoza psychologiczna” lub podobnych |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Seminarium wychodzi od teoretycznych podstaw relacji mózg-zachowanie i typów diagnozy neuropsychologicznej. Diagnoza neuropsychologiczna przebiega we współpracy z neurologiem. Głównym celem zajęć jest pokazanie z jakiej wiedzy i źródeł danych korzysta neuropsycholog planując, przeprowadzając i interpretując własne badanie pacjenta. Podkreślana jest umiejętność korzystania z danych dostarczanych przez metody neurofizjologiczne i diagnozę neurologiczną oraz z danych z wywiadu neuropsychologicznego dla wyboru właściwych technik oceny funkcji zaburzonych i zachowanych. Omawiane są konkretne zasady prowadzenia badania i sporządzania raportu. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza. Znajmość podstawowych pojęć neuropsychologii klinicznej, przedmiotu, subdyscyplin oraz podejść metodologicznych do diagnozy. Rozumienie związku np z neurologią kliniczną w teorii i praktyce klinicznej. Rozumienie patomechanizmów w głównych chorobach neurologicznych i umiejętność powiązania ich z obrazem zaburzeń zachowania. Znajomość zasad prowadzenia neuropsychologicznego badania diagnostycznego, umiejętność korzystania z danych pochodzących z badań neuroobrazowania i in. neurologicznych. Umiejętność zaplanowania neuropsych. badania dg i sformułowania raportu, komunikowania dg oraz integrowania wiedzy z różnych źrodeł w formułowaniu interpretacji zaburzeń występujących u pacjenta neurologicznego. |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR SEM
CZ PT |
Typ zajęć: |
Seminarium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | (brak danych) | |
Prowadzący grup: | Marcin Leśniak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Seminarium - Zaliczenie na ocenę |
|
Pełny opis: |
Seminarium wprowadza do bloku ćwiczeń specjalizacyjnych prezentujących różne techniki diagnostyczne wykorzystywane w ocenie neuropsychologicznej osób dorosłych. Ukazuje wzajemne uzupełnianie się diagnozy neurologicznej i neuropsychologicznej. Celem zajęć jest przedstawienie przebiegu procesu diagnozy oraz podanie konkretnych zasad prowadzenia badania psychologicznego z pacjentami neurologicznymi (wywiad neuropsychologiczny, umiejętność korzystania z informacji neurologa i badań CT oraz wiedzy o zaburzeniach neuropsychologicznych, formułowanie hipotez diagnostycznych, dobór technik, itd.). Dyskutowane będą zasady prowadzenia badania neuropsychologicznego i interpretacji wyników , formułowania raportu i komunikowania wyników diagnozy. |
|
Literatura: |
Literatura obowiązkowa: 1. Jodzio K. (2011). Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej Warszawa Diffin. Str. 17-30 2. Jodzio K. (2011). Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej Warszawa Diffin. Str. 31-52 3. Jodzio K. (2011). Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej Warszawa Diffin. Str. 65-88 4. Cisowska-Maciejewska A, Głąbiński A. Badanie neurologiczne. 5. Lezak, M. D., Howieson, D. B., Loring, D. W., & Fischer, J. S. (2004). Neuropsychological assessment. Oxford University Press, USA. Str. 103-115, 130-132 6. Seniów J. Litwin M. (2013). Afazja poudarowa. Neurologia po dyplomie 8(2): 46-51 7. Seniów J., Szutkowska-Hoser J. (2013). Dysfunkcje wykonawcze w wyniku ogniskowego uszkodzenia mózgu. Neurologia po dyplomie 8(6): 44-50 8. Szczurkiewicz P. (2000). kontakt psychoterapeutyczny jako czynnik leczący w diagnozie i terapii neuropsychologicznej. W: Borkowska, Szepietowska (red.) Diagnoza neuropsychologiczna. Metodologia i metodyka. Lublin Wyd UMCS. Str. 51-68 9. Kądzielawa D. (2002). Rozwój metody studium przypadku w neuropsychologii, , w: A. Herzyk, B. Daniluk Jakościowy opis w neuropsychologii klinicznej, Wydawnictwo UMCS Lublin. Str. 87-102 10. Łojek E. i in (2002). Studia przypadków trzech osób zakażonych wirusem HIV. .. w: Herzyk, Daniluk (red.) Jakościowy opis w neuropsychologii klinicznej. Lublin Wyd UMCS. Str. 161-174 Literatura dodatkowa: 1. Stemplewska-Żakowicz (2009). Diagnoza psychologiczna. Gdańsk: GWP. Str. 15-56 2. Misztal, Szepietowska (2008). Planowanie i realizacja procesu diagnozy neuropsychologicznej. W: Domańska, Borkowska (red.) Podstawy neuropsychologii klinicznej Lublin Wyd UMCS. Str. 411-428 3. Polanowska K., Seniów J. (2005). Obraz kliniczny i diagnostyka zespołu zaniedbywania jednostronnego. Rehabilitacja medyczna 9(3): 9-18 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.