Psychoterapia dzieci i młodzieży - podstawowe zjawiska
Informacje ogólne
| Kod przedmiotu: | 2500-PL-PS-SP302-17 | Kod Erasmus / ISCED: |
14.4
 /
(0313) Psychologia
|
| Nazwa przedmiotu: | Psychoterapia dzieci i młodzieży - podstawowe zjawiska | ||
| Jednostka: | Wydział Psychologii | ||
| Grupy: |
Psychologia kliniczna dziecka i rodziny |
||
| Punkty ECTS i inne: |
2.00 |
||
| Język prowadzenia: | polski | ||
| Założenia (opisowo): | Kurs jest obowiązkowy dla studentów Specjalizacji Psychologia Kliniczna Dziecka i Rodziny |
||
| Tryb prowadzenia: | w sali |
||
| Skrócony opis: |
Kurs poświęcony jest namysłowi nad podstawowymi zjawiskami w psychoterapii dzieci i młodzieży. Szczególna uwaga będzie skoncentrowana na pracy z rodzicami i ich roli w procesie leczenia dzieci. Dominującą teoretyczną płaszczyzną odniesienia będzie teoria psychodynamicza. Poznamy jej początki i współczesne twierdzenia. Będziemy odwoływać się także do teorii poznawczych i systemowych. Dokonamy krytycznej oceny wybranych elementów teorii w aspekcie ich użyteczności w pracy klinicznej i psychoterapii dzieci i młodzieży. Tezy teoretyczne będą bogate ilustrowane przy pomocy materiału klinicznego pochodzącego z praktyki klinicznej osoby prowadzącej. |
||
| Pełny opis: |
1. Wprowadzenie. Szkolenie w psychoterapii dzieci i młodzieży. Problemy etyczne 2. Specyfika terapii dzieci w ujęciu psychodynamicznym – perspektywa historyczna i współczesna. Istota terapii dzieci w nurcie behawioralno-poznawczym. 3. Diagnoza w terapii dzieci i młodzieży. Czy diagnoza poprzez terapię jest zjawiskiem uzasadnionym teoretycznie i klinicznie? 4. Diagnoza poziomu rozwoju Ja cielesnego. Miejsce ciała i cielesności w psychoterapii dzieci Różne podejścia teoretyczne. 5. Diagnoza problemów dziecka i sposobu funkcjonowania jego rodziców. Formułowanie prognozy procesu psychoterapii 6. Wprowadzenie do problematyki przeniesienia. Diagnoza przeniesienia 7. Opór w terapii dzieci i młodzieży – opór dzieci czy opór rodziców? 8. Praca z rodzicami w terapii dzieci i młodzieży 9. Przeciwprzeniesienie psychoterapeuty 10. Specyfika psychoterapii młodzieży 11. Elementy twórcze w psychoterapii; zjawisko korektywnego doświadczenia emocjonalnego 12. Kończenie terapii. Kiedy wiadomo, że można kończyć terapię dziecka i jego rodziny? Co to znaczy „udana" terapia? |
||
| Literatura: |
Kendall, Ph. C. (2010). (red.), Terapia dzieci i młodzieży. Procedury poznawczo-behawioralne. Kraków: Wydawnictwo UJ. (Wybrane rozdziały) McWilliams, N. (2009). Diagnoza psychoanalityczna. Gdańsk: GWP (rozdz. 2, s. 64-87). Schier, K. (2000). Terapia psychoanalityczna dzieci i młodzieży: przeniesienie. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych PTP. Schier, K. (2007). Problemy etyczne w psychoterapii dzieci. W: A. I. Brzezińska, Z. Toeplitz (red.). Problemy etyczne w badaniach i interwencji psychologicznej wobec dzieci i młodzieży. (s. 223-236). Warszawa: Wydawnictwo SWPS Academica. Schier, K. (2006). Faeton – dramat dorastania dziecka adoptowanego (s. 66-77) oraz Chiron – trauma utraty i proces żałoby psychicznej w procesie psychoanalizy adolescenta (s. 91-108). W: K. Schier, M. Zalewska (2006). Krewni i znajomi Edypa. Kliniczne studia dzieci i ich rodziców. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe Scholar. Schier, K. (2012). Psychoterapia psychoanalityczna dzieci i młodzieży. W. I. Namysłowska (red.). Psychiatria dzieci i młodzieży. Wydanie II rozszerzone i uaktualnione. (489-513). Wydawnictwo Lekarskie PZWL: Warszawa. Summers, R. F., Barber, J. P. (2014). Terapia psychodynamiczna. Praktyka oparta na dowodach. Kraków. Wydawnictwo UJ. (rozdział 4, 10 i 14). Totton, N. (2011). Body psychotherapy. An introduction. Maidenhead, Philadelphia: Open University Press (wybrane rozdziały). |
||
| Efekty uczenia się: |
Wiedza. Studenci: – Poznają podstawowe zjawiska w psychoterapii dzieci i młodzieży – Rozumieją specyfikę diagnozy funkcjonowania psychicznego w podejściu psychodynamicznym Postawy. Studenci: – Potrafią poddać refleksji istotę trudności w pracy psychoterapeutycznej z dziećmi i młodzieżą – Mogą dostrzec związek między zachowaniem pacjenta dziecięcego w procesie psychoterapii i przeciwprzeniesieniem terapeuty Umiejętności. Studenci: – Zdobędą umiejętności dotyczące stosowania wiedzy psychologicznej w kontakcie z dzieckiem i jego rodziną – Będą w stanie rozpoznać zasady wyboru najlepszych metod pomocy psychologicznej dla dziecka, pacjenta młodzieżowego lub rodziny |
||
| Metody i kryteria oceniania: |
Obecność na zajęciach (możliwe są dwie nieobecności) Kolokwium zaliczeniowe – 100% |
||
| Praktyki zawodowe: |
Brak |
||
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2020/21" (w trakcie)
| Okres: | 2021-02-22 - 2021-06-13 |
 
 zobacz plan zajęć |
| Typ zajęć: |
Seminarium, 30 godzin  więcej informacji |
|
| Koordynatorzy: | Grażyna Kmita | |
| Prowadzący grup: | Katarzyna Schier | |
| Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
| Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Seminarium - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.