Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Zaburzenia rozwoju dziecka. Część I

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 2500-SP302-02
Kod Erasmus / ISCED: 14.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0313) Psychologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Zaburzenia rozwoju dziecka. Część I
Jednostka: Wydział Psychologii
Grupy: Psychologia kliniczna dziecka i rodziny
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Wykład wchodzi w skład zajęć specjalizacyjnych z psychologii klinicznej dziecka. Treści wykładów dotyczą mechanizmów zaburzeń rozwoju dzieci, obrazu klinicznego wybranych zaburzeń oraz form interwencji psychologicznej. Akcent jest położony na rozpatrywanie zaburzeń rozwoju z perspektywy podejścia interpersonalnego. Szczegółowo zostaną omówione mechanizmy zaburzeń tj. deprywacja opieki macierzyńskiej, trauma oraz depersonalizowanie dziecka w relacji matka – dziecko. Obraz kliniczny zaburzeń (autyzmu, depresji, upośledzenia rozwoju umysłowego i pozostałych wymienionych w sylabusie) będzie ilustrowany studiami klinicznymi dzieci i ich rodziców.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Wykład wchodzi w skład zajęć specjalizacyjnych z psychologii klinicznej dziecka. Student zapoznaje się z wiedzą na temat psychicznych mechanizmów zaburzeń rozwoju. Szczególnie podkreślone jest podejście interpersonalne.

Pełny opis:

1.Wprowadzenie w problematykę zaburzeń rozwoju dziecka: rodzaje diagnoz, mechanizmy zaburzeń, obraz kliniczny i formy terapii. Rama teoretyczna: podejście interpersonalne i jego charakterystyka.

2.Mechanizmy rozwoju a mechanizmy jego zaburzeń. Teorie patologii rozwoju stanowiące podstawę rozumienia mechanizmów, symptomów i wyznaczające terapię,

3.Teoria M. Mahler a zaburzenia rozwoju osobowego,

4.Deprywacja opieki macierzyńskiej i jej konsekwencje dla rozwoju dziecka. Ujęcie J, Bowlby i współczesne badania nad tym mechanizmem (Rochat i Fonagy),

5.Zaburzenia więzi a patologia rozwoju emocjonalnego, społecznego, poznawczego,

6.Specyfika więzi rodziców dziecka a patologia rozwoju,

7.Trauma i jej konsekwencje dla rozwoju dziecka. Specyfika traumy, trauma dziecka a trauma matki,

8.Zaburzenia rozwoju ze spectrum autyzmu: mechanizmy, obraz kliniczny i sposób rozumienia symptomów,

9.Upośledzenie rozwoju umysłowego z perspektywy podejścia interpersonalnego, znaczenie traumy,

10.Zaburzenia rozwoju językowego z perspektywy podejścia interpersonalnego, rodzaje zaburzeń rozwoju językowego i obraz kliniczny,

11.Patologia rozwoju sensorycznego (na przykładzie dzieci głuchych) a zaburzenia rozwoju osobowego,

12.Genetycznie uwarunkowane zaburzenia rozwoju, znaczenie relacji matka – dziecko dla rozumienia specyfiki symptomów na przykładzie dzieci z zespołem kruchego X,

13.Dziecko przewlekle chore somatycznie z perspektywy podejścia interpersonalnego: problem śmierci i problem trwałych zmian somatycznych.

14.Dziecko adoptowane i kliniczna problematyka adopcji,

15.Podsumowanie i problemy otwarte.

Literatura:

1.Gracka M. (1991) „Teoria wczesnego rozwoju poczucia siebie” Nowiny Psychologiczne nr 3/4 str 5 – 21.

2.Gracka, M. (1993) „Problem somatyzacji stanów psychicznych – perspektywa psychologiczna” Nowiny Psychologiczne nr 4 str 67 – 76

3.Bohomolec, E. (1988) Proces separacji – indywiduacji. Nowiny Psychologiczne, Nr 5, str 102 – 111.

4.Kościelska, M. (1988) (red) „Studia z psychologii klinicznej dziecka” WSiP

5.Frith, U. (2008). Autyzm. Wyjaśnienie tajemnicy. GWP, Sopot.

6.Pisula, E. (2005) Małe dziecko z autyzmem. GWP.

7.Senator, D. (2004) Więź emocjonalna – poszukiwanie siebie w relacji z drugą osobą. W: G. Kmita i T. Kaczmarek (red) Wczesna Interwencja: miejsce psychologa w opiece nad małym dzieckiem i jego rodziną. str. 15 – 31 Zeszyty Sekcji Psychologii Klinicznej Dziecka PTP, Nr. 2

8.Sokolik, M. (1992) (red) „Problemy współczesnej psychoanalizy” a w tym: Marina Zalewska „Koncepcje rozwoju self – kontrowersje, problemy i znaczenie w klinicznej praktyce psychologa dziecięcego” str 43 – 57.

9.Zalewska, M. (1998) „Dziecko w autoportrecie z zamalowaną twarzą” Wyd. Santorski &Co.

10.Zalewska, M. (2006)) Krewni i znajomi Edypa. Wydanie II rozszerzone. Wyd. SCHOLAR.

11.Schier, K. (2003) „Zaburzenia psychosomatyczne w u dzieci i młodzieży w świetle psychoanalizy. Zawarte w: L. Szewczyk i M. Urbańska (red) „Zaburzenia psychosomatyczne u dzieci i młodzieży. Teoria i praktyka. Warszawa, Wyd. EMU.

12.Jasiński, T. (2004) „Dziecko nie mówi” Badanie przymierza rodzinnego w triadzie matka, ojciec, dziecko” Warszawa, Wydawnictwo UW.

13.Rola, J. (2001) „Depresja u dzieci” Warszawa, Wyd. APS. .

Efekty uczenia się:

Po ukończeniu przedmiotu student rozpoznaje zaburzenie rozwoju, wymienia kryteria klasyfikacji zaburzenia, wyjaśnia mechanizm zaburzenia, posługuje się wiedzą teoretyczną.

Student aktywnie poszukuje wiedzy, interpretuje materiał kliniczny, integruje dane kliniczne

Metody i kryteria oceniania:

Omawiane teorie zaburzeń będą ilustrowane filmami. W toku zajęć przewiduje się jedno kolokwium sprawdzające posługiwanie się językiem określonej teorii, stosowania wiedzy dla wyjaśniania danych.

Praktyki zawodowe:

brak

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)