Historia telewizji, cz. 2
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2900-MK1-HT/L-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
08.3
|
Nazwa przedmiotu: | Historia telewizji, cz. 2 |
Jednostka: | Wydział Historii |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Zajęcia ogólnouniwersyteckie na Wydziale Historii (zapisy dostępne w rejestracji żetonowej) |
Punkty ECTS i inne: |
2.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Pełny opis: |
Powszechnie znane medium, aczkolwiek dziś wyraźnie mniej znaczące niż pokolenie temu, nadal jest podstawowym źródłem wiedzy i rozrywki dla wielkiej części polskiego społeczeństwa. Wszelako w latach sześćdziesiątych, siedemdziesiątych i osiemdziesiątych minionego stulecia telewizja była najważniejszym dla niemal wszystkich Polaków…. No właśnie – czym była? Źródłem wiedzy, rozrywki, informacji, kultury? Czy może raczej wyjątkowo wredną i skuteczną tubą propagandową. Osąd pozostawiając słuchaczom zamyślam przedstawić w miarę kompletny przegląd wiedzy na temat historii telewizji w Polsce od lat dwudziestych ubiegłego wieku po koniec monopolu państwowego w obszarze emisji telewizyjnej. Zadaniem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z najistotniejszymi aspektami tworzenia, organizowania i funkcjonowania telewizji w Polsce od czasów II RP po powstanie telewizyjnych stacji komercyjnych. Opowieść o pionierskich latach trzydziestych i działalności Państwowego Instytutu Telekomunikacyjnego, skutkujących m. in. instalacją aparatury nadawczej i czterdziestometrowej anteny na dachu warszawskiego gmachu „Prudentiala” będą uwieńczeniem pierwszych kilku spotkań, traktujących o wykluwaniu się tej techniki symultanicznego przekazu obrazu i dźwięku. Lata pięćdziesiąte to powrót do przedwojennej myśli o własnej, polskiej telewizji. Czasy były paskudne, ale telewizji władze nie traktowały (przynajmniej przez pierwsze lata) jako istotnej konkurencji dla kina, prasy czy radia. Może dlatego po latach określano tamtą telewizję jak „dziecko poetów i malarzy”. W następnej dekadzie telewizję znali już wszyscy, a w kolejnej oglądali namiętnie. Do czasu. Bo wówczas, gdy „Polska rosła w siłę, a ludziom żyło się dostatniej”, PZPR z wielkim entuzjazmem uczynił z telewizji główną tubę propagandową. Efektem była powszechna niechęć, jeśli nie nienawiść do treści płynących z ekranów, zwłaszcza podczas programów informacyjnych i publicystycznych. Mimo technicznych i organizacyjnych możliwości, w TVP rozpoczęto systematyczną rejestrację emitowanych programów dopiero w 1970 roku. Jednakże nie wszystko, co powstało w TVP, bądź było przez nią emitowane, przetrwało do dziś. Dlaczego? O tym na wykładzie. Telewizję „robią” i „robili” ludzie. Zazwyczaj normalni, z zaletami, wadami, dobrymi i gorszymi dniami. Będzie więc także o wpadkach i legendach tych rzekomych i rzeczywistych wpadek dotyczących. Będzie zatem i o tym kto i gdzie miał pocałować „Misia z okienka”, w jakich okolicznościach padły słowa : „A teraz wszystko w rękach konia”. W miarę możności posłużymy się ilustracją w postaci „ruchomych obrazków”. |
Literatura: |
Ambroziewicz Jerzy., Znam was wszystkich, Warszawa 1993. Barański Marek, DTV. Tajemnice, Warszawa 1991. Burdecki Feliks, Telewizja, Warszawa 1936 Dziedzic Irena, Teraz ja... 99 pytań do mistrzyni telewizyjnego wywiadu. War¬szawa 1996 Dziewoński Roman, Kabaretu Starszych Panów wespół w zespół, Warszawa 2002. Fuksiewicz Jacek, Film i telewizja w Polsce, Warszawa 1981 Gruza Jerzy, Telewizyjny alfabet wspomnień w porządku niealfabetycznym, War-szawa 2000 Jakubowska Aleksandra, Snopkiewicz Jacek, Telewizja naga, Warszawa 1991 Jałochowski Karol, Z dziejów techniki, Magiczne zwierciadło, „Polityka. Pomocnik historyczny” - nr 7 (2542) 18-02-2006; s. 40 Karwowska-Lamparska Alina, Instytut Łączności kolebką polskiej telewizji, „Telekomunikacja i techniki informacyjne”, nr 3-4/2009, s. 44-57. Kończak Jarosław, Od Tele-Echa do Polskiego ZOO. Ewolucja programu TVP, Warszawa 2008 Kozieł Andrzej, Za chwilę dalszy ciąg programu... Telewizja Polska w czterech dekadach 1952-1989, Warszawa 2003 Kurek Tadeusz, 625 linii. Za kulisami telewizji, Warszawa 1986 Łukowski Maciej, Film seryjny w programie telewizji polskiej (lata 1959-1970), Warszawa 1980 Miroszowa Halina, Czerwone oczy kamer, Łomża 2000 Miszczak Stanisław, Historia radiofonii i telewizji w Polsce, Warszawa 1972 Miś Bogdan, Sekrety telewizji, Warszawa 1978 Myśliński Jerzy, Kalendarium polskiej prasy, radia i telewizji, Kielce 2001 Pański Jerzy, Telewizja i muzy, Warszawa 1964 Pawlak Grażyna, Literatura polska w Teatrze Telewizji w latach 1953-1993, Warszawa 2004 Pijanowski Lech, Telewizja na co dzień. Warszawa 1968 Pikulski Tadeusz, Prywatna historia telewizji publicznej, Warszawa 2002 Pleskot Patryk. Mały wielki ekran, Warszawa 2007 Pokorna-Ignatowicz Katarzyna, Telewizja w systemie politycznym i medialnym PRL: między polityką a widzem, Kraków 2003 Pszczołowski Tadeusz, Na telewizyjnym ekranie, Warszawa 1959 Skwierawski F., Cykl publikacji pt. Z historii telewizji, „Rzeczpospolita”, grudzień 1991 Sokorski Włodzimierz, Wspomnienia, Warszawa 1980 Szancer Jan Marcin, Teatr cudów, Warszawa 1972 Trzebunia-Siwicka Wanda, Powstanie polskiej telewizji, „Aktualności Radiowo-Telewizyjne”, nr 8-9, 30 IX 1992 Zakrzewski Tadeusz, Dziennik Telewizyjny. Grzechy i grzeszki, Warszawa 2003 Zimiński Maciej, Telewizja inspirująca dla dzieci, Warszawa 1970 |
Efekty uczenia się: |
Po uzyskaniu zaliczenia słuchacz powinien posiąść wiedzę niezbędną do zrozumienia przyczyn i okoliczności specyficznego rozwoju telewizji w Polsce. Pozostaje mieć nadzieję, że pozyskana wiedza pozwoli na samodzielny osąd działalności mediów elektronicznych działających współcześnie. |
Metody i kryteria oceniania: |
Wykład kończy się zaliczeniem na ocenę. Podstawowym kryterium będzie obecność. Na zakończenie semestru słuchacze zostaną poproszeni o odpowiedzi na pytania (raczej otwarte) krótkiego testu odnoszącego się do kwestii omawianych na wykładzie. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ WYK
PT |
Typ zajęć: |
Wykład, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Piotr Okniński, Maciej Wojtyński | |
Prowadzący grup: | Maciej Wojtyński | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Wykład - Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.