Historia kultury polskiej do końca XVIII w.

obowiązkowe

w sali

Zajęcia korespondują z wykładem pod tym samym tytułem, który ma charakter syntetyczny i w ogólnym zarysie stabilizuje obraz kultury poszczególnych epok dawnych. Natomiast ćwiczenia metodą zbliżeń wydobywają problemy węzłowe, charakterystyczne dla kultury polskiej na przestrzeni od średniowiecza po oświecenie. Zwracają uwagę na szczególnie charakterystyczne teksty kultury, właściwe epokom dawnym.

patrz – sylabusy do poszczególnych grup zajęciowych

patrz – sylabusy do poszczególnych grup zajęciowych

Student zna i rozumie:

w stopniu zaawansowanym wybrane aspekty historii kultury polskiej i ościennych kultur obcych

w zaawansowanym stopniu wybrane metodologie nauk o kulturze, strategie poznawcze i stosowane metody badawcze

podstawową terminologię nauk o kulturze

metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów kultury

Student potrafi:

wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z

różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych

interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny

wykorzystywać metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentować i syntetyzować

uzyskane tymi metodami dane

pisać rozprawy, samodzielnie dobierając literaturę oraz zaprezentować ustnie wyniki swych dociekań badawczych, a także

wygłosić referat będący rezultatem samodzielnej analizy literatury przedmiotu; w swych wypowiedziach pisemnych i ustnych

stosuje w sposób poprawny terminologię z zakresu nauk o kulturze

zabierać głos w dyskusji stosując poprawne strategie argumentacyjne i operacje logiczne

posługiwać się językiem obcym w mowie i piśmie na poziomie B2 Europejskiego Opisu Językowego; korzystać z wybranej

literatury przedmiotu w języku obcymsamodzielnie prowadzić pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego

inicjować i prowadzić badawcze prace zespołowe; współdziałać w zespole z innymi osobami; organizować

pracę indywidualną i zespołową

stale dokształcać się i rozwijać intelektualnie oraz zawodowo

Student jest gotów do:

krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści

przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do

rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów

dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej dla życia społecznego i dostrzegania konieczność jej rozwoju

wykazywania troski o dziedzictwo kulturowe i świadomości jego znaczenia dla życia społecznego

Podstawowym warunkiem zaliczenia semestru jest uczestniczenie w zajęciach: osoba studiująca ma prawo do dwóch nieobecności w semestrze. Osoba mająca od trzech do pięciu nieobecności w semestrze musi zaliczyć je w sposób określony przez osobę prowadzącą zajęcia. Nieobecność na więcej niż pięciu zajęciach skutkuje niedopuszczeniem do zaliczenia zajęć.

W semestrze zimowym ocena na podstawie pracy i obecności. W semestrze letnim ocena na podstawie obecności i egzaminu.