Historia kulturowa. Polska kultura nowoczesna (XIX-XX) wiek
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3002-C0DS-PKN |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Historia kulturowa. Polska kultura nowoczesna (XIX-XX) wiek |
Jednostka: | Instytut Kultury Polskiej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria doktoranckie |
Założenia (opisowo): | Wpis na studia doktoranckie na Uniwersytecie Warszawskim. |
Tryb prowadzenia: | mieszany: w sali i zdalnie |
Skrócony opis: |
Seminarium jest poświęcone współczesnym sposobom uprawiania historii kulturowej, zwłaszcza w oparciu o rozpoznania antropologii słowa (wraz z antropologią literatury). Na seminarium będą rozwijane wątki, które pojawia się w przygotowywanych rozprawach doktorskich, zwłaszcza dotyczące relacji między historią i antropologią oraz historią kultury i antropologią słowa, medialnym i materialnym wymiarem historii kultury, relacjami między pamięcią i historią, Istotny wątek seminarium będzie dotyczył najważniejszych zjawisk polskiej kultury nowoczesnej (XIX-XX wiek) widzianej przez pryzmat kategorii antropologicznych i komunikacyjnych. |
Pełny opis: |
Seminarium doktoranckie. Przedmiot realizowany w formie ćwiczeń o charakterze seminaryjnym, opartych na dyskusji nad wskazanymi tekstami oraz dyskusji nad rozdziałami powstających prac doktorskich. Seminarium jest poświęcone współczesnym sposobom uprawiania historii kulturowej, zwłaszcza w oparciu o rozpoznania antropologii słowa (wraz z antropologią literatury). Na seminarium będą rozwijane wątki, które pojawią się w przygotowywanych rozprawach doktorskich, zwłaszcza dotyczące relacji między historią i antropologią oraz historią kultury i antropologią słowa, medialnym i materialnym wymiarem historii kultury, relacjami między pamięcią i historią, Istotny wątek seminarium będzie dotyczył najważniejszych zjawisk polskiej kultury nowoczesnej (XIX-XX wiek) widzianej przez pryzmat kategorii antropologicznych i komunikacyjnych. Seminarium jest przeznaczone dla wszystkich doktorantów przygotowujących prace doktorskie z zakresu szeroko rozumianej historii kultury nowoczesnej (XIX i XX wiek), niezależnie od tego, czy ich materiałem badawczym będzie literatura, dokumenty osobiste i praktyki autobiograficzne (list, pamiętnik, autobiografia, dziennik), eseistyka, reportaż, publicystyka, czasopiśmiennictwo, instytucje książki etc. |
Literatura: |
Literatura na seminarium zostanie dobrana zgodnie z potrzebami związanymi z powstającymi rozprawami doktorskimi. Poza tym lekturą wyjściową będą dla nas dwie książki Petera Burke’a: - Historia kulturowa. Wprowadzenie, przeł. J. Hunia, Kraków 2012; - Społeczna historia wiedzy, przeł. A. Kunicka, Warszawa 2016. |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: doktorant zna i rozumie: - swoistość nauk o kulturze, subdyscypliny tych nauk i ich rozległe związki z innymi naukami humanistycznymi i społecznymi także w perspektywie historycznej; - w stopniu pogłębionym współczesne teorie kultury oraz jej mediów i związanych z nimi praktyk kulturowych; - w stopniu pogłębionym współczesne teorie tożsamości stanowiące podstawę aktualnie prowadzonych badań kulturoznawczych i z zakresu antropologii kultury; - w stopniu pogłębionym wybrane aspekty kultury polskiej związane z samodzielnie obraną drogą badawczą; - metodologie nauk o kulturze i powiązane z nimi metody badawcze; - główne tendencje rozwojowe nauk o kulturze w Polsce i na świecie; Umiejętności: doktorant potrafi wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych oraz właściwie i twórczo prezentować ich wyniki; interpretować zgromadzony materiał uwzględniając kontekst historyczny, społeczny i polityczny; wykorzystywać metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentować i syntetyzować uzyskane tymi metodami dane; dostosować istniejący lub stworzyć nowe narzędzia badawcze dla celów własnych badań; - wykorzystywać posiadaną wiedzę by formułować i testować hipotezy z zakresu nauk o kulturze; - napisać rozprawę naukową, samodzielnie formułując problem badawczy, dobierając źródła i literaturę naukową oraz odpowiednią metodologię; poprawnie w mowie i na piśmie formułować wypowiedzi i sądy; - samodzielnie prowadzić pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego; - inicjować i prowadzić badawcze prace zespołowe; współdziałać w zespole z innymi osobami; prowadzić zespół; organizować pracę indywidualną i zespołową; Kompetencje społeczne: doktorant jest gotów do krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści; przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów; dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej dla życia społecznego i dostrzegania konieczność jej rozwoju. |
Metody i kryteria oceniania: |
Na końcową ocenę składają się: przygotowanie do seminarium, aktywność na seminarium, przedstawienie na seminarium rozdziału/rozdziałów rozprawy doktorskiej, obecność na seminarium (dopuszczalne 3 nieobecności). |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.