O języku polskim dla niepolonistów
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3003-JPN-OG |
Kod Erasmus / ISCED: |
09.301
|
Nazwa przedmiotu: | O języku polskim dla niepolonistów |
Jednostka: | Instytut Języka Polskiego |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie humanistyczne Przedmioty ogólnouniwersyteckie na Uniwersytecie Warszawskim Przedmioty ogólnouniwersyteckie przez Internet (platforma edukacyjna) Przedmioty ogólnouniwersyteckie Wydziału Polonistyki |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Założenia (opisowo): | Osoby zainteresowane wiedzą o języku polskim, ale bez jakiegokolwiek formalnego przygotowania. Kurs nie jest przeznaczony dla osób, które w programie studiów mają lub miały gramatykę opisową języka polskiego, ale może być przydatny dla studentów innych filologii. Kurs zakłada biegłą znajomość języka polskiego. |
Tryb prowadzenia: | zdalnie |
Skrócony opis: |
Kurs przedstawia podstawowe informacje o języku polskim: od wymowy i prozodii przez słowotwórstwo, odmianę wyrazów, własności morfologiczno-składniowe po składnię języka polskiego. Celem kursu jest przekazanie podstawowej wiedzy o polszczyźnie na poziomie umożliwiającym dalszą własną pracę, a także wzięcie udziału w zajęciach specjalistycznych porównawczych, dotyczących zagadnień poprawności językowej, szczegółowych zagadnień gramatyki języka polskiego itp. Kurs nastawiony jest opisowo (rejestracja i interpretacja zjawisk) i synchronicznie (zjawiska współczesnej polszczyzny), choć tam, gdzie to potrzebne, będzie sięgać po wyjaśnienia historyczne oraz poda informacje poprawnościowe. |
Pełny opis: |
Zajęcia poświęcone podstawowym wiadomościom na temat języka polskiego, takim jak wymowa polska (głoski polskie, zjawiska fonetyczne: upodobnienia, uproszczenia, prozodia) oraz interpretacja zjawisk fonetycznych, budowie wyrazów polskich, tworzeniu nowych wyrazów, czyli słowotwórstwu, odmianie wyrazów, czyli fleksji, klasyfikacji wyrazów (podziałowi na tzw. części mowy) i analizie składniowej, czyli typom konstrukcji składniowych i wzajemnemu oddziaływaniu form wyrazowych w tych konstrukcjach, tak formalnemu, jak i znaczeniowemu. Nacisk zostanie położony na analizę zjawisk współczesnej polszczyzny i umiejętność ich interpretowania na każdym poziomie i we wzajemnym powiązaniu. Zostaną przedstawione nowoczesne i tradycyjne koncepcje opisu polszczyzny jako podstawa zastosowań praktycznych, przede wszystkim analizy i oceny obserwowanych zjawisk. Egzamin pisemny odbywa się w terminie podanym uczestnikom kursu nie mniej niż miesiąc wcześniej. |
Literatura: |
Bańko, M. (2002). Wykłady z polskiej fleksji. Warszawa. Derwojedowa, M., Gałczyńska, A., Gruszczyński, W., Kopcińska, D., Linde-Usiekniewicz, J., Winiarska-Górska, I. (2005) Język polski. Kompendium, Warszawa (wybranie fragmenty). Grzegorczykowa, R. Laskowski R. i Wróbel H. (1984), Morfologia, Gramatyka współczesnego języka polskiego, t. I–III. Warszawa. (fragmenty) Heinz A. (1961), Fleksja a derywacja. Język Polski, t. XLI. Klemensiewicz Z. (1969), Zarys składni polskiej. Warszawa (fragmenty). Mańczak, W. (1956). Ile jest rodzajów w języku polskim? Język Polski, XXXIV. Nagórko A. (2002), Zarys gramatyki polskiej. wyd. II, Warszawa. Saloni, Z. (1992). Co istnieje, a co nie istnieje we fleksji polskiej. Prace Filologiczne, XXXVII s. 75–87. Saloni, Z., Gruszczyński, W., Woliński, M., Wołosz, R. (2008-). Słownik gramatyczny języka polskiego. Warszawa, http://sgjp.pl. Saloni, Z. i M. Świdziński (1998). Składnia współczesnego języka polskiego. Wydawnictwo Naukowe PWN. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu przedmiotu student: — analizuje jednostki językowe wszystkich poziomów; — rozpoznaje typy odmiany rzeczowników i czasowników; — interpretuje formy wyrazowe w zdaniach; — analizuje zdania; — interpretuje formacje słowotwórcze; — wskazuje źródła homonimii, — potrafi przyporządkować jednostki językowe do określonych klas; — rozpoznaje podstawowe zjawiska fonetyczne współczesnej polszczyzny; |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena końcowa za przedmiot: -testy i zadania internetowe bieżące – 50% -końcowy test pisemny – 50% W wypadku nieuzyskania 50% punktów z części testowej, o jej zaliczenie mogą się ubiegać studenci, którzy zdobyli nie mniej niż 25% punktów z tej części. By przystąpić do testu końcowego student musi uzyskać co najmniej 50% punktów z aktywności on-line; -by zdać egzamin student musi uzyskać co najmniej 50% punktów. Szczegółowe zasady dla poszczególnych cykli zostały podane w sylabusach dla tych cykli. |
Praktyki zawodowe: |
nie ma |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.