Literatura Słowacji I

obowiązkowe

Przedmiot prowadzony w formie dwóch typów zajęć: wykładu i ćwiczeń. Wykład prezentuje przebieg najważniejszych procesów literackich w literaturze słowackiej. Ćwiczenia mają charakter uzupełniający względem wykładu. Mają na celu poznanie dzieł literackich reprezentatywnych dla omawianego okresu literatury słowackiej.

w sali

Wykład koncentruje się na nakreśleniu obrazu literatury słowackiej, od jej początków do lat 70. XIX wieku. Ćwiczenia wprowadzają element praktycznej analizy wybranych zjawisk występujących w literaturze słowackiej.

Wykład ma charakter przewodnika po literaturze słowackiej, od jej początków po koniec dziewiętnastego wieku. W jego trakcie omówione będą najważniejsze zjawiska w literaturze w szerszym kontekście kulturowym. W trakcie ćwiczeń będą analizowane konkretne teksty literackie pochodzące z różnych epok i dobrane pod kątem przejawiania się w nich specyficznych elementów kultury słowackiej. Praca z konkretnym tekstem ma na celu pokazanie studentom różnych znaczeń zakodowanych w literaturze pięknej, zarówno tych, których rozpoznanie wymaga znajomości kontekstu lokalnego (tj. słowackiego), jak i znaczeń uniwersalnych.

Literatura do ćwiczeń będzie podawana sukcesywnie w trakcie zajęć.

Poniższe pozycje mają charakter podręcznikowy:

1) Gizela Gáfriková: Zabúdané súvislosti (štúdie o slovenskej literatúre 17. - 18. storočoa)

2) Barbara Suchoń: Dzieje sielanki słowackiej na tle europejskim

3) Miroslav Vojtech: Slovenská klasicistická a preromatická literatúra

4) Peter Zajac, Lubica Schmarcová i in.: Slovenský romatizmus (Synopticko-pulzačný model kultúrneho javu)

Po zaliczeniu przedmiotu student potrafi:

- wskazać kluczowe problemy procesu historycznoliterackiego

- wskazać na reprezentatywne dla danego okresu dzieła literackie

- samodzielnie je przeanalizować i zinterpretować z uwzględnieniem kontekstu kulturowego, w jakim powstały.

Zajęcia rozwijają zatem umiejętności analityczne i interpretacyjne studentów, pomagają w zrozumieniu znaczenia różnych form komunikacji społecznej, także tych o charakterze wysoce abstrakcyjnym i symbolicznym.

Na końcową ocenę z przedmiotu składa się:

1. Napisanie eseju na wybrany temat, uzgodniony z prowadzącym ćwiczenia do przedmiotu.

2. Obecność i aktywność na zajęciach.

3. Egzamin ustny.

brak