Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Dysleksja rozwojowa

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3007-L1A3DS
Kod Erasmus / ISCED: 12.0 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (brak danych)
Nazwa przedmiotu: Dysleksja rozwojowa
Jednostka: Instytut Polonistyki Stosowanej
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Przedmiot prezentuje wybrane zaganiania związane z problematyką dysleksji rozwojowej. Trudności w opanowywaniu czytania i pisania rozpatrywane są w ujęciu lingwistycznymi i psycholingwistycznym. Podczas zajęć przedstawione zostaną podstawowe teorie na temat etiologii oraz patomechanizmów dysleksji, a także wyniki współczesnych badań dotyczących specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu. Celem spotkań jest zwłaszcza ukazanie potrzeby uwzględnienia podejścia lingwistycznego w diagnozowaniu oraz w usprawnianiu językowym dziecka z dysleksją.

Pełny opis:

Zajęcia obejmują następujące tematy:

- ustalenia terminologiczne: dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dysleksja rozwojowa;

- czynności pisania i czytania oraz ich neurobiologiczne i neuropsychologiczne uwarunkowania;

- czytanie i pisanie jako formy komunikacji językowej;

- dysleksja a rozwój mowy i języka;

- symptomy ryzyka dysleksji oraz diagnoza dysleksji;

- analiza i klasyfikacje błędów (rozwojowych i dyslektycznych) w pisaniu i czytaniu;

- zasady i sposoby stymulowania rozwoju językowego i poznawczego dziecka z trudnościami w czytaniu i pisaniu.

Literatura:

Literatura podstawowa:

• Gałkowski T., Jastrzębowska G. (2003), Logopedia- pytania i odpowiedzi., Opole, t. 2, s. 489-609.

• Bogdanowicz M. (2005), Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie, Gdańsk. (i nowsze)

• Krasowicz-Kupis G. (2009), Psychologia dysleksji, Warszawa.

• Krasowicz-Kupis G. (2019), Nowa psychologia dysleksji, Warszawa.

• Pietras I. (2008), Dysortografia – uwarunkowania psychologiczne, Gdańsk.

Literatura uzupełniająca:

• Bogdanowicz K. (2011), Dysleksja a nauczanie języków obcych, Gdańsk.

• Bogdanowicz M., Adryjanek A. (2005), Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów, Gdynia.

• Bogdanowicz M., Smoleń M. (2004), Dysleksja w kontekście nauczania języków obcych, Gdańsk.

• Bogdanowicz M. (2013), Dysleksja w wieku dorosłym, Gdańsk.

• Brunswick N. i in. (2010), Reading and dyslexia in different orthographies, New York.

• Butkiewicz A., Bogdanowicz K. (2005), Dyslexia in the English Classroom - techniki nauczania języka angielskiego uczniów z dysleksją, Gdańsk.

• Cieszyńska J. (2001), Nauka czytania krok po kroku. Jak przeciwdziałać dysleksji, Kraków.

• Grabowska A., Rymarczyk K. (2004), Dysleksja. Od badań mózgu do praktyki, Warszawa.

• Jeżewska-Krasnodębska E. (2007), Zaburzenia mowy u dzieci rozpoczynających naukę szkolną i ich wpływ na trudności w zakresie czytania i pisania [w:] A. Maciejewska (red.), Zaburzenia komunikacji językowej w czytaniu i pisaniu, Siedlce, s. 45-55.

• Kaja B. (2003), Diagnoza dysleksji, Bydgoszcz.

• Kostka-Szymańska M., Krasowicz-Kupis G. (2007), Dysleksja. Problem znany czy nieznany?, Lublin.

• Krasowicz-Kupis G. (2006), Dysleksja rozwojowa. Perspektywa psychologiczna, Gdańsk.

• Krasowicz-Kupis G. (2009), Diagnoza dysleksji. Najważniejsze problemy, Gdańsk.

• Krasowicz-Kupis G. (2012), SLI i inne zaburzenia językowe, Sopot, s. 155-162.

• Łockiewicz M., Bogdanowicz K. (2013), Dysleksja u osób dorosłych, Kraków.

• Pietras I., Krasowicz-Kupis G. (2008), Zrozumieć, żeby pomóc. Dysleksja w ujęciu interdyscyplinarnym, Gdynia.

• Przesmycka-Kamińska J. (2011), Trudności w nauce czytania i pisania a trudności w rozwoju mowy dzieci z dysfunkcjami mózgu, Wrocław.

• Przybysz-Piwko M. (2005), Trudności w pisaniu u dzieci z nieukończonym i zaburzonym rozwojem mowy w świetle analizy lingwistycznej. Wnioski dla praktyki logopedycznej i pedagogicznej [w:] M. Młynarska, T. Smereka (red.), Logopedia. Teoria i praktyka, Wrocław, s. 258-269.

• Przybysz-Piwko M. (2007), Struktura fonotaktyczna wyrazów polskich a obraz pisma dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu [w:] M. Kostka-Szymańska, G. Krasowicz-Kupis (red.), Dysleksja. Problem znany czy nieznany?, Lublin, s. 101-108.

• Przybysz-Piwko M. (2007), Wspomaganie rozwoju umiejętności fonologicznych dziecka z trudnościami w opanowywaniu czytania i pisania, „Poradnik Językowy”, z. 8, s. 45-53.

• Przybysz-Piwko M. (2010), O kryteriach doboru materiału językowego w pracy z uczniami przejawiającymi trudności w czytaniu i pisaniu [w:] Istnieć w kulturze. Miedzy teorią a praktyką edukacyjną, pod red. Małgorzaty Święcickiej, Danuty Jastrzębskiej-Golonki i Agnieszki Rypel, Bydgoszcz, s. 421-432.

• Przybysz-Piwkowa (2000), Trudności w czytaniu i pisaniu w świetle wiedzy logopedycznej i lingwistycznej, czyli o potrzebie jednoczesnego usprawniania mowy głośnej i pisma [w:] E. Łuczyński (red.), Kształcenie logopedyczne. Cele i formy, Gdańsk, s. 62-68.

• Przybysz-Piwkowa M. (1998), Właściwości polskiej grafii przeszkodą w kształtowaniu się właściwych powiązań pomiędzy dźwiękami mowy a literami, [w:] H. Mierzejewska, M. Przybysz-Piwkowa (red.), Zaburzenia głosu – badanie – diagnozowanie – metody usprawniania, Warszawa, s. 121-128.

• Przybysz-Piwkowa M. (2002), Utrwalanie postaci graficznej i postaci fonologicznej wyrazów – propozycja ćwiczeń [w:] J. Przesmycka-Kamińska (red.), Trudności w werbalnym porozumiewaniu się z otoczeniem dzieci z różnymi dysfunkcjami OUN, Wrocław.

Efekty uczenia się:

WIEDZA

- zdobywa wiedzę na temat przyczyn i patomechanizmów trudności w opanowywaniu przez dziecko czytania i pisania;

- zna i wskazuje symptomy dysleksji rozwojowej;

- zdobywa wiedzę na temat pracy usprawniającej proces czytania i pisania;

- zdobywa wiedzę na temat metod zapobiegania niepożądanym zjawiskom w procesie przyswajania umiejętności czytania i pisania;

UMIEJĘTNOŚCI

- rozpoznaje możliwe przyczyny trudności dyslektycznych związane z poziomem skomplikowania relacji między mową a pismem w języku polskim;

- umie nazywać i charakteryzować patomechanizmy powstawania zaburzeń czytania i pisania z uwzględnieniem poziomu rozwoju dziecka;

- potrafi podjąć dyskusję merytoryczną, prezentując wiadomości zdobyte podczas samodzielnej lektury i podczas zajęć;

- umie wykorzystać podstawową wiedzę teoretyczną z zakresu językoznawstwa, psycholingwistyki, psychologii, pedagogiki i logopedii oraz medycyny do rozważań o specyfice zaburzeń dyslektycznych;

KOMPETENCJE SPOŁECZNE

- jest przygotowany do podejmowania pracy z osobami z dysleksją, do świadomego doboru materiału językowego, do współpracy z pedagogiem;

- ma świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ich uzupełniania i doskonalenia i potrafi to robić; dokonuje samooceny własnych umiejętności i kompetencji;

- dostrzega, poprawnie rozpoznaje i rozstrzyga problemy związane z lingwistycznymi aspektami zaburzeń mowy.

Metody i kryteria oceniania:

Do zaliczenia przedmiotu wymagane są:

1. Obecność na zajęciach (dopuszczalna liczba nieobecności podlegających usprawiedliwieniu umożliwiająca zaliczenie zajęć: 2 nieobecności na wykładzie i 2 nieobecności na ćwiczeniach)

2. Uzyskanie pozytywnych ocen z ćwiczeń i wykładu.

Ocena z przedmiotu to średnia ocen z wykładu i ćwiczeń wyliczana wg następujących kryteriów:

2,0 (ndst) Średnia z ocen za wykład i ćwiczenia poniżej 3.

3,0 (dost) Średnia z ocen za wykład i ćwiczenia od 3 do 3,25

3,5 (dost+) Średnia z ocen za wykład i ćwiczenia od 3,5 do 3,75

4,0 (db) Średnia z ocen za wykład i ćwiczenia od 4 do 4,25

4,5 (db+) Średnia z ocen za wykład i ćwiczenia od 4,5 do 4,75

5,0 (bdb) Średnia z ocen za wykład i ćwiczenia 5

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)