Retoryka w komunikowaniu publicznym
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3007-M1A2RK |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Retoryka w komunikowaniu publicznym |
Jednostka: | Instytut Polonistyki Stosowanej |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Podczas zajęć przedstawiane będą najważniejsze elementy klasycznej teorii retorycznej, a także wybrane koncepcje retoryki współczesnej. Celem zajęć jest przedstawienie użyteczności metod retorycznych do badania i tworzenia różnego typu tekstów w przestrzeni komunikacji publicznej. |
Pełny opis: |
Podczas zajęć przedstawiane będą najważniejsze elementy klasycznej teorii retorycznej, a także wybrane koncepcje retoryki współczesnej. Ilustracją dla teoretycznych założeń retorycznych będą współczesne teksty i nagrania użytkowe. Zajęcia odbywają się z użyciem technik informacyjno-komunikacyjnych. Najważniejsze tematy: 1. Retoryka – klasyczna i współczesna: definicje, koncepcje i ich zastosowania. 2. Sytuacja retoryczna – typy audytoriów, ograniczenia sytuacyjne, ethos mówcy, emocje i zagadnienia manipulacji. 3. Topika inwencyjna – rodzaje retoryczne, teoria status, rodzaje dowodzenia retorycznego według Arystotelesa (dowody techniczne i nietechniczne 4. Kompozycja retoryczna – teoria i praktyka budowy tekstu retorycznego 5. Argumentacja – siła argumentu, typy argumentów; budowa argumentu; entymemat i topos; 6. Elokucja – style retoryczne, tropy; figury słów i figury myśli. 7. Refutacja – kontrargumentacja, sofistyka, erystyka. 8. Analiza przemówień i innych tekstów perswazyjnych – elementy krytyki retorycznej. 9. Retoryka wizualna – elementy krytyki retorycznej. 10. Elementy actio. |
Literatura: |
Budzyńska-Daca A., Kwosek J., "Erystyka czyli o sztuce prowadzenia sporów. Komentarze do Schopenhauera", Warszawa 2009. "Ćwiczenia z retoryki", pod red. M. Barłowskiej, A. Budzyńskiej-Dacy, M. Załęskiej, Warszawa 2010. Lichański J.Z., "Retoryka. Historia - teoria - praktyka", t. 1-2, Warszawa 2007. Meyer M., M.M.Carrilho, B. Timmermans, "Historia retoryki od Greków do dziś", przeł. Z. Baran, Warszawa 2010. "O retoryce. Wybrane zagadnienia z teorii literatury", wyboru dokonał J. Z. Lichański, Warszawa 1995. Perelman Ch., "Imperium retoryki. Retoryka i argumentacja", przeł. M. Chomicz, Warszawa 2002. "Retoryka", pod red. M. Barłowskiej, A. Budzyńskiej-Dacy i P. Wilczka, Warszawa 2008. Tokarz M., "Argumentacja, perswazja , manipulacja", Gdańsk 2006. Modrzejewska E. "Ile twarzy Andrzeja Dudy? O retoryce wizerunku medialnego z okładek tygodników", w: "Retoryka wizerunku medialnego", red. A. Budzyńska-Daca, A. Kampka, K. Molek-Kozakowska, Warszawa 2016, s. 107–151 (http://www.retoryka.edu.pl/files/Retoryka-wizerunku-medialnego.pdf). |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu kursu student: - rozpoznaje podstawowe gatunki wypowiedzi retorycznych, - analizuje kompozycję wypowiedzi retorycznej, - wie, na czym polega różnica między argumentacją merytoryczną a emocjonalną, - zna formy i sposoby argumentowania, - zna podstawowe elementy teorii retorycznej, - potrafi krytycznie przeanalizować dowolny tekst perswazyjny, - potrafi stworzyć własny tekst perswazyjny. |
Metody i kryteria oceniania: |
Podstawą do wystawienia oceny jest: - udział w zajęciach (dopuszczone są 2 nieobecności w semestrze), - terminowe i rzetelne wykonanie zadań, - praca końcowa (pisemna bądź ustna wg ustaleń podanych na początku semestru, która będzie oceniana wedle kryteriów sprawności retorycznej). Podstawą do zwolnienia z egzaminu końcowego są: - bardzo dobra ocena końcowa z zajęć, - aktywny i konstruktywny udział w zajęciach, - dodatkowa aktywność na forum grupy (np. omówienie wybranego tematu), - wysoki merytoryczny poziom oddawanych prac i zajęć. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.