Ceramika na Bliskim Wschodzie - tradycje i technologie

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3101-C3-CER
Kod Erasmus / ISCED:	08.4 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Ceramika na Bliskim Wschodzie - tradycje i technologie
Jednostka:	Instytut Archeologii
Grupy:	Człowiek-przestrzeń-środowisko Zajęcia konwersatoryjne
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	fakultatywne
Tryb prowadzenia:	w sali
Skrócony opis:	Zajęcia mają na celu zapoznanie z tradycjami ceramiki na starożytnym Bliskim Wschodzie – od neolitu po okres nowobabiloński. Na zajęciach będą dyskutowane kwestie związane z surowcami ceramicznymi, sposobami wytwarzania a także wykorzystania i funkcji naczyń ceramicznych. Przedstawiony zostanie potencjał ceramiki jako źródła archeologicznego – jej wykorzystania w datowaniu, rekonstrukcji kontaktów i określania funkcji. Zajęcia dają możliwość pracy z oryginalnym materiałem ceramicznym pochodzącym z polskich wykopalisk w Syrii, Iraku czy Kuwejcie. Sposoby dokumentowania i klasyfikacji ceramiki będą również dyskutowane na podstawie oryginalnego materiału ceramicznego.
Pełny opis:	1.Ceramika jako źródło archeologiczne 2.Warsztat pracy z ceramiką 3. Technologia produkcji ceramiki 4. Metody klasyfikacji naczyń ceramicznych 5. Zależności między formą, technologią a funkcją naczyń ceramicznych 6. Ceramika a chronologia – datowania zespołów ceramicznych 7. Tradycje ceramiczne na starożytnym Bliskim Wschodzie 8. Praca warsztatowa z zabytkami ceramicznymi
Literatura:	Akkermans, P.M.M.G., Schwartz, M., The Archaeology of Syria, Cambridge 2003 Arnold D.E., Ceramic Theory and Cultural Process, Cambridge 1988. Barclay K., Scientific Analysis of Archaeological Ceramics: A Handbook of Resources. Oxford 2001. Orton C., Tyers P., Vince A.G., Pottery in Archaeology, Cambridge 2003. Rice P.M., Pottery Analysis. A Sourcebook, Chicago-London 1987. Rye O.S., Pottery Technology. Principles and Reconstruction, Washington 1981. Skibo J.M., Understanding Pottery Function, New York 2012.
Efekty uczenia się:	Pogłębiona i uporządkowana wiedza na temat ceramiki na starożytnym Bliskim Wschodzie. Rozumienie znaczenia ceramiki jako źródła archeologicznego. Umiejętność rozpoznawania i definiowania różnych tradycji ceramicznych na starożytnym Bliskim Wschodzie. Umiejętność budowania porównań i syntez w oparciu o materiał ceramiczny. Posiadanie warsztatu pracy z materiałem ceramicznym. Rozumienie związków między formą, technologią a funkcją naczyń ceramicznych. Wiedza dotycząca morfologii i technologii naczyń ceramicznych. Umiejętność opisu i interpretacji materiału ceramicznego
Metody i kryteria oceniania:	Udział w zajęciach i dyskusjach oraz przedstawienie wybranego zagadnienia

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.