Kłopoty ze sztuką ludową

Informacje ogólne

Kod przedmiotu:	3102-LKSL
Kod Erasmus / ISCED:	14.7 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0314) Socjologia i kulturoznawstwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu:	Kłopoty ze sztuką ludową
Jednostka:	Instytut Etnologii i Antropologii Kulturowej
Grupy:	Moduł L3: Antropologia materialności/rzeczy
Punkty ECTS i inne:	(brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS: roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS; tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h; 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się; tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS; nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta. zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia:	polski
Rodzaj przedmiotu:	nieobowiązkowe
Skrócony opis:	Celem zajęć jest refleksja nad tak zwaną sztuką ludową (plastyką), rozumianą jako zmienny w czasie zespół praktyk społecznych, dyskursów i rzeczy.
Pełny opis:	Sztuka ludowa, która powstała na skutek kontaktu dwóch światów społecznych: inteligenckich badaczy i artystów oraz chłopskich mieszkańców wsi, przez długi czas była w centrum zainteresowania polskiej etnografii. Dziś, ze względu na miejsce, jakie zajmuje w polskim imaginarium tożsamościowym, refleksja, którą proponują zajęcia, wydaje się istotna zarówno w kontekście współczesnych praktyk dziedzictwa niematerialnego czy konstruowania tożsamości regionalnej, jak i z perspektywy kwestii chłopskich korzeni całego polskiego społeczeństwa. Obiekty sztuki ludowej poza tym, że uruchamiały określone strategie dyskursywne, były też uczestnikami szeregu praktyk społecznych, których głównym celem była autentyzacja czyli potwierdzenie ich wartości jako prawdziwej sztuki ludowej. Materiałem do refleksji będą więc zarówno praktyki, jakim poddawane były „przedmioty sztuki ludowej”, czyli rzeczy tworzone poza nowoczesnym polem sztuki (kolekcjonowanie, muzeizacja, dokumentacja, ekspozycja), jak i reprezentacje właściwe dla nowoczesnego dyskursu o sztuce (prymitywność, prawda materiału) oraz założenia metodologiczne ludoznawstwa i folklorystyki, a później etnografii, etnologii i historii sztuki związane z tymi praktykami. Przez długi czas pochodzące ze wsi obiekty stawały się sztuką dzięki dekontekstualizacji, jednak zachodzące na wsi przemiany kulturowe doprowadziły do zmiany statusu obiektu z perspektywy twórcy i kolejne pokolenia wiejskich artystów zaczęły w miejsce wizerunków religijnych, czy obiektów obrzędowych wytwarzać dzieła sztuki ludowej.
Literatura:	Cocchiara G., Dzieje folklorystyki w Europie, Warszawa Frys-Pietraszkowa E., Kunczyńska-Iracka A., Pokropek M., Sztuka ludowa w Polsce, Warszawa 1988 Grabowski J., Dawny artysta ludowy, Warszawa 1976 Klekot E., Kłopoty ze sztuką ludową, Gdańsk 2021 Kroh A., Wesołego Alleluja, Polsko Ludowa, Warszawa 2014 Olędzki J., Sztuka Kurpiów, Warszawa 1970. Piwocki K., O historycznej genezie polskiej sztuki ludowej, Warszawa 1954 Seweryn T., Polskie malarstwo ludowe, Kraków 1937.
Efekty uczenia się:	Student po ukończeniu zajęć rozumie społeczne, historyczne i ideologiczne uwarunkowania zjawiska określanego jako „sztuka ludowa”. Ma świadomość miejsca tego zjawiska w nowoczesnej kulturze zachodniej. Rozumie jego miejsce w nowoczesnym polu sztuki i związki z takimi jej dziedzinami jak sztuka stosowana, zdobnicza czy nieprofesjonalna.
Metody i kryteria oceniania:	esej (między 11 000 a 16 000 znaków)

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.

Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.