Uniwersytet Warszawski - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Kultura języka polskiego

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3104-M3K4-KJP
Kod Erasmus / ISCED: 08.3 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0222) Historia i archeologia Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Kultura języka polskiego
Jednostka: Wydział Historii
Grupy:
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywne

Skrócony opis:

Przedmiot służy kształtowaniu umiejętności poprawnego posługiwania się językiem w jego warstwie gramatycznej i leksykalnej oraz zapoznaniu studenta z najtrudniejszymi problemami polskiej ortografii i interpunkcji, wyposażeniu go w narzędzia, które pozwolą zauważać zmiany w języku oraz samodzielnie dokonywać ich oceny.

Pełny opis:

Przedmiot ma za zadanie zapoznać słuchaczy z najważniejszymi problemami normatywnymi współczesnej polszczyzny w zakresie ortografii, interpunkcji, fleksji, składni, leksyki i frazeologii oraz mechanizmami powstawania błędów językowych w tym zakresie. Ćwiczenia w sali poświęcone są wyrabianiu umiejętności odnajdywania i korygowania wadliwych elementów tekstów współczesnej polszczyzny – we wskazanym wyżej zakresie. Ponadto studenci zostaną uwrażliwieni na walory estetyczne i etykę wypowiedzi, zasady etykiety językowej oraz wartość społeczną, estetyczną i poznawczą języka. Zyskują także kompetencje związane ze zwiększaniem komunikatywności przekazu.

Kurs składa się z następujących elementów:

1. Podstawowe pojęcia kultury języka: norma, system, uzus, tekst. Kryteria poprawności językowej.

2. Poprawność ortograficzna i interpunkcyjna (najnowsze zasady ortograficzne, zasady zapisu skrótów oraz zasady interpunkcji).

3. Poprawność fleksyjna ( odmiana nazw własnych, w tym nazw geograficznych oraz nazwisk polskich i obcych, wątpliwości odmiany

wyrazów pospolitych).

4. Poprawność słowotwórcza (tworzenie przymiotników oraz nazw mieszkańców od nazw własnych).

5. Poprawność składniowa (składnia i fleksja polskiego liczebnika, norma w zakresie związków zgody i rządu, zasady użycia

imiesłowowego równoważnika zdań);

6. Poprawność leksykalna – łączliwość, wyrazy modne, błędy w zakresie znaczeń wyrazów.

7. Poprawność frazeologiczna.

8. Poprawność stylistyczna.

Literatura:

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Kłosińska, Warszawa 2014.

H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja. Słowotwórstwo. Składnia, Warszawa 2005.

T. Karpowicz, Kultura języka polskiego.Wymowa, ortografia, interpunkcja, Warszawa 2009.

A. Markowski, Język polski. Poradnik Profesora Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2003.

Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. A. Markowski, Warszawa 2012.

J. Podracki, Słownik interpunkcyjny języka polskiego z zasadami przestankowania, Warszawa 1998.

J. Podracki, Słownik skrótów i skrótowców, Warszawa 1999.

Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. J. Podracki, Warszawa 2001.

Wielki słownik ortograficzny języka polskiego, red. A. Markowski, Warszawa 1999.

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, red. E. Polański, Warszawa 2003.

Efekty uczenia się:

Student:

– posługuje się polszczyzną zgodnie z zaaprobowanymi społecznie regułami gramatycznymi i leksykalnymi;

– zna kodyfikację polskiej ortografii i interpunkcji;

– rozpoznaje typy błędów gramatycznych i leksykalnych oraz mechanizmy ich powstawania;

– analizuje współczesne polskie teksty użytkowe i dokonuje ich oceny normatywnej oraz uzasadnia swoje sądy o języku oraz tekstach;

– dokonuje korekty językowej tekstu;

– wykazuje postawę troski o język;

– dostosowuje dobór leksyki do okoliczności, np. możliwości odbiorcy, do jego funkcji społecznej;

– odwołuje się w swoich sądach o języku i tekstach do aktualnych wydawnictw ortoepicznych i kodyfikujących;

– zna cechy charakterystyczne dla różnych stylów funkcjonalnych;

– jest w stanie analizować teksty reprezentujące te style.

Metody i kryteria oceniania:

Metody oceniania:

– punktowana kontrola obecności,

– punktowana kontrola postępów w nauce.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest zdobycie co najmniej 60% punktów za każdy sprawdzian śródsemestralny. Dopuszczalne dwie nieobecności.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski.
Krakowskie Przedmieście 26/28
00-927 Warszawa
tel: +48 22 55 20 000 https://uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)